Tuğçe

Canım?

Merhaba jelibonlarım.

Bu bölümü @kurguseveryazar1'e ithaf ediyorum.Kör kütük kitabını beğenerek okuyorum.

*MUTLAKA OKUYUN*

Öncelikle hikayemi okuyan herkese teşekkür ederim.Ama okuyan kişilerin yorum yapması da fena olmaz değil mi? Bu yüzden okuyan herkesin yorum yapmasını rica ediyorum.

Neyse size iyi okumalar ^^

''Tuğçe kalk artık.Yoksa başından aşağı su dökerim.'' diye bağıran Umut'a el hareketi çektim.

Başımdan aşağı su dökecekmiş.

Nah dökersin nah!

Dur bir dakika.

Az önce ben Umut'a el hareketi mi çektim?

El hareketi?

''Evet Tuğçe el hareketi çektin.'' dedi iç sesim.

Gözlerimi kısarak etrafa baktım.

Umut ''Sen şimdi görürsün.'' diyip odadan çıktı.

''Neyi göreceğim lan ben?'' diye düşünürken Umut odaya geri geldi.

Elinde suya dair birşey olmadığını görünce yatağa oturdum.

Telefonuna bakıp ''Bak kim var burada?'' dedi ve telefonu benim görebileceğim şekilde tuttu.

Telefona baktığımda donup kaldım.

Ağzımdan akan salyalara mı yoksa Umut'un bunu görmesine mi yanayım?

''Bence sen her türlü yanarsın Tuğçe.'' dedi iç sesim.

Umut'a bakıp '' A-ama sen nasıl?'' dedim kekeleyerek.

Umut sırıtarak ''Valla çok kolay oldu.'' dedi.

''Şimdi sıçtın Tuğçe.'' diyen iç sesime küfredip düşünmeye çalıştım.

Ben de Umut'un fotoğrafını çekeceğim zamanı hatırladım.Ama empati kurmuştum.

''Umut bunu bana yapmış olsaydı yüzüne kezzap dökerdim.'' dediğim zamanı hatırlayınca kezzabı nerede bulabileceğimi düşündüm.

Ama kezzap nerede satılır ki?

Bir ses beni düşüncelerimden ayırıp ''Hey.Birşey demeyecek misin?'' dedi.

Umut'un sesindeki alaycı tavrı gelip ''O fotoğrafı sil hemen.'' dedim.

Tek kaşımı kaldırınca Umut'a sinirli olduğumu gösterecektim ama tek kaşım yine kalkmayıp yerini çatılmış kaşlarıma bıraktı.

En azından bu da işe yarayabilirdi.

Tehdit etme mode=On

Umut başını hayır anlamında sallayıp '' Hayatta olmaz.'' dedi.

Şimdi seni boğayım da hayatta olmazı gör sen.

Genç yaşımda katil olacağım resmen.

Şok! Şok! Şok!

Sırf arkadaşı ikisinin fotoğrafını arkadaşı uyurken çekti diye sinirlenen Tuğçe S. Umut A.'yı boğarak öldürdü.Soruşturmalar hala devam ediyor.

Çok mu fazla haber izledim acaba?

Çatılmış kaşlarımı biraz daha çatıp ''Ölmek mi istiyorsun?'' dedim.

Umut omzunu silkip ''Hayır canım.Yaşamak istiyorum.Ölmek için çok gencim'' dedi.

Canım?

''O canımı alacağım münasip bir yerlerine sokacağım.O zaman canım diyebiliyor musun gör bak.'' dememek için kendimi zor tuttum.

Sakin ol Tuğçe.

''Umut bak o fotoğrafı sil.Silersen seni öldürmeyeceğim valla bak.'' dedim sesimi kontrol etmeye çalışarak.

Umut düşünürmüş gib yapıp ''Hayır.'' dedi.

Ellerimi boğazına yapıştırmamak içiğn kendimi zor tutup ''İyi o zaman.Ben silerim.'' dedim ve Umut'un elindeki telefonu almaya çalıştım.

Umut telefonu benden uzaklaştırıp ''Telefonumu alamayacaksın.'' dedi ve telefonu benden uzaklaştırmaya devam etti.

Bende alamayacağımı anladığımda telefonu almaya çalışmayı bıraktım.

O fotoğrafla kim bilir ne kadar dalga geçmiştir.

Umut fotoğrafı göstererek'' Tuğçe bu fotoğrafı silerim ama bir şartla.'' dedi.

Şantaj yapıyor valla şantaj yapıyor.

Off Allahım off! 

''Neymiş o şart?'' dedim merakla.

İnşallah ayaklarını yıkamamı falan istemez.

''Bugün istediğim herşeyi yapacaksın.Eğer yapmazsan bu fotoğrafı Instagram' da görürsün.'' demesiyle ''Hayatta olmaz.'' diye cırladım.

Ayaklarını yıkatırsa bir de..

Iyyy! 

''O zaman bu fotoğraf Instagram' da görmeyi çok istersin sanırım.'' dedi ve telefonuna baktı.

Ne?

''Hayırrrr.'' diye bağırdım.

Umut telefondan başını kaldırıp '' O zaman dediğim herşeyi yapacaksın.'' dedi.

İç sesim ''Hayır yapmayacağım.'' dese de dış sesim ''Tamam yapacağım.'' dedi.

Ne kadar zor olabilir ki?

----

''Umut ben bunu hayatta yapmam.'' dedim.

Resmen kahvaltısını benim yedirmemi istiyordu.

Çocuk musun olum sen?

Git kendi kahvaltını kendin ye.

''Tuğçe fotograf diyorum.Instagram'a gidiyor.'' dedi ve telefonu gösterdi.

''Of tamam tamam.'' dedim ve Umut'un önündeki tabağı aldım.

İçindeki yumurtaya çatalı batırıp Umut'un ağzına götürdüm.

Ama ağzını açmadı.

''Açsana ağzını gerizekalı.'' diye bağırdım.

Umut omzunu silkip ağzını açtı.

''Gerizekalı ne olacak?'' diye mırıldandım ve yumurtayı ağzına koydum.

Umut bana bakıp ''Ne dedin?'' bakışı attı.

Gözlerimi devirip ''Yok birşey.'' dedim.

---

Umut'a kahvaltısını yedirdikten sonra kendi kahvaltımı yapmak için masaya oturdum.

Umut da yanıma oturup bana bakmaya başladı.Bana baktığını nasıl anladım diye sorarsınız bende yandan ona bakıyordum.

Hala beni izlemeye devam ediyordu.Ve bundan acayip derece de rahatsız oluyordum.Rahatsız olduğumu belirtmek için sandalyede huzursuzca kıpırdandım.

Ama hala bakıyordu.Dayanamayıp''Niye bakıyorsun?'' dedim ve ona baktım.

Ani çıkışıma şaşırmış gibi ''Hiç öylesine bakıyordum.'' dedi ve ekledi ''Ne kadar çirkin olduğuna bakıyordum.'' 

Yüzümü buruşturdum.Çirkin olduğumu yüzüme vurması gerekiyor muydu?

''Haha çok komik.'' dedim yapmacık bir gülümseyle.

''Bugün hep onun dediği şeyleri yapmak eğlenceli olabilirdi.'' diye düşünüp önümdeki tabağa yumuldum.

Benim içime sinmeyen bir bölüm oldu.Neyse diğer bölümde görüşmek üzere.

Kendinize iyi bakın ^^