Chapter 10

2.3K 59 0
                                    

ALEXANDRA POV

Nakangiti ako habang pinapanuod ko ang Basketball Match ng mga kasama ko sa Windy Hill. Dumating ako dito kagabi at dito ko piniling mag stay.

Kanina pa ako tawa ng tawa sa mga kapalpakan ng mga naglalaro. Parang si Leo lang yata ang magaling sa Basketball. Naka ngiti ako ng ubod laki ng may mapansin akung tao na nakatayo sa bungad ng Gym. My Whole body froze nung ma adjust ko ang paningin ko at makita ang mukha nito

He was staring at me intently. Agad na napatayo ako saka ito dahang dahang nilapitan. Parang walang buto ang mga paa ko habang naglalakad at ang puso ko eh kanina pa nag umpisang mawindang

"A-Anung ginagawa mo dito?" Tanong ko ng makalapit na ako

"Ikaw anung ginagawa mo dito?" Balik tanong nito sa akin

"I am visiting a Friend" agad na sabi ko sabay tingin kay Leo na nag lalaro ng Basketball

"Ahh, Boyfriend" sarcastic na sabi nito

I just shrugged my shoulders not wanting to correct him "Anung ginagawa mo dito Troy?"

"I was just passing by ng makita ko ito. I remember hearing it before - I guesse curiousity" alam kung nagsisinungaling ito. Kilala ko ito kaya naman alam na alam ko kung nagsasabi ito ng totoo o hindi

"Okay" simpleng sagot ko saka naglakad na palabas ng Gym - sakto naman nakasalubong ko si Dr Manuel na papasok ng Gym.

"Alexandra, The session will start in 10 minutes" sabi nito sa akin agad naman akung ngumiti saka tumango

"What session?" Narinig kung tanong ni Troy

"Theraphy, Counselling Session - Why are you even here? Pwede ka ng umalis. I guesse you are done filling your curiousity" sabi ko dito

"No not yet, bring me there" imbes ay sagot nito. Inis na nakipag titigan ako dito ng mapansin ko na he's not backing out anytime

"Fine"

🎈

"So we have a new Friend" Nakangiting sabi ni Dr Manuel habang nakatingin kay Troy

"Hi, I'm Troy"

"How did you know Windy Hill?" Muling tanong ng Doctor

"I'm Friends with Alex" makahulugang sagot naman nito

"No, He is not my friend" walang prenong sabi ko

Tumawa lang ang mga tao sa paligid namin 

"So what's your story?" Tanong ni Lia dito

"I don't know how this works but I- Well, I was blind for a long time. It was a temporary blindness. I was confident that I would still be able to see. But my world came crashing down when the most important person in my life left me because of it" his voice was full of hatred and pain.

Malakas na ungol at singhap ang narinig ko sa paligid. I can feel his gaze burning me

"Wow, that was intense" sabi ni Dr Manuel

"And then what happened next?" Curious na tanong naman ni Leo na nasa tabi ko

"After months of Private Theraphy I was able to see. I was down for a year until I realized that there was more to life than sulking because I lost a person"

"Did you happen to see each other again?"

"Yes"

"How did it go?" Curious na tanong ni Dr Manuel

"I don't know. She completely changed both her appearance & attitude, the light in her eyes is no longer there. All I see is nothing but sadness and pain"

Gulat na napatingin ako dito

"I do wonder what happened to her, I wanted to get angry at her for leaving me that way. But I don't know- I just can't"

"Maybe because you still have some feelings left for her" sabi naman ni Edward

"Yes" walang gatol na sagot nito

Wounded (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon