THANKS // Taekook

I

Kırgındı Taehyung, çok kırgın, gecenin bir yarısı o bankta oturuyorken ne kadar kırgın olduğunu düşünüyordu. Ne kadar kalbinin incindiğini, neden hayatının böyle olduğunu, neden normal insanların o çok sıkıcı diye tabir ettiği ama Taehyung'un hayallerinde olan o 'sıkıcı' hayatı yaşayamadığını, neden hayatının sadece okuldan eve evden okula ibaret olamadığını, neden gecenin bir yarısında babasının dayağı yüzünden evden kaçmak zorunda olduğunu düşünüyordu.
Anlamlandıramıyordu, o bu kadar çaba gösterirken başına hala bunların gelmesini, babasını bu kadar severken onun Taehyunga acımadan davranmasını anlayamıyordu.
Aslında babası normal hayatta o kadar kötü biri değildi hatta iyilik yapmayı seven birisiydi. Ama babası Taehyunga karşı hep bir farklıydı -ya da ailesine karşı- annesine de kötü davranıyordu ve Taehyung bunu engelleyemiyordu. En çokta buna üzülüyordu. Babasının, hayatta yaşadığı olumsuz şeylerin hıncını sarhoş olup onlardan çıkarmasına, gözünün önünde babası annesini döverken onun hiçbir şey yapamaması daha da kırdı Taehyungu. Kendini gereksiz gibi hissetmesine neden oldu. Taehyung hayatta işe yaramadığını düşündüğü için bir çok kez intahar etmek istedi ama korktu, kendini öldürmeye çok korktu. Ezik gibi hissetti kendini, babasının sürekli dövdüğü, hakaretler ettiği, bir çok kez evden attığı bir ezik.
Yine aynı şey oldu, yine evde değildi, yine gecenin bir yarısı sokakta bir bankta ağlayarak oturuyordu Taehyung. Bu sefer evden atılmadı bu sefer kendi kaçtı, babasından çok korktu çünkü. Ve şu an bir bankta annesinin onu aramasını ve babasının uyuduğunu söylemesini bekliyordu.
Telefonunu bir kaç kez açıp kontrol etti ama hala bir arama yoktu. Endişelenmeden de edemiyordu çünkü babasının annesine bir şey yapmış olduğu düşüncesi onu delirtiyordu.
Telefonunu bir kez daha kontrol etti ama yine arama yoktu. Gözyaşları telefonun ekranına düşerken ufak hıçkırıklarla beklemeye devam etti Taehyung.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hayatım da ilk defa kitap yazıyorum bir hevesle başladım inşallah devam ettirebilirim.