The Rich Promdi

Chapter 4

Zailyn's POV

Bakit ngayon pa?

Maayos siyang nakatayo sa harapan ko. Seryuso ang tinging ipinupukol niya sakin. Napalunok na lang akong napatingin sa kanya, bahagyang umatras ang luha ko. Kahapon nang huli kaming nagkita ni Ian ay umiiyak ako tapos ngayong nagkita kami ay umiiyak parin ako.

"Hindi ko kailangan ang panyo mo," sabay iwas ko nang tingin dahil sa tingin niyang ipinupukol sakin ni Ian .

"Just take this. You look like you didn't sleep for a week," umupo siya sa tabi ko pero nakalahad parin ang panyo sakin.

"Bakit nandito ka? Sinundan mo ba ako? "kunut-noong usal ko.

"Look, I'm not stalking you. Before i go to your house, i'm staying here for awhile because this park have a perfect view when the sun is rising. Just take this because i know you need it," paliwanag niya. At pinagpipilitang ibigay sakin ang panyo niya.

Napapahiyang kinuha ko ang panyo niya. Sino naman ang may pakialam sakin kundi ang sarili ko lang. Mas may pakialam siya kay Chennee kasi matagal na silang magkakasama kesa sakin na bagong salta pa lang dito sa Maynila.

"Pasensya na kung ginanon ko si Chennee .Sadya sigurong palaaway ako," singhot ko. Tinutukoy ko ay tungkol sa ginawa ko nong nakaraang araw.

"No, you just don't know about her situation. We're the one to blame about what happened because we didn't inform you about her condition," usal niya kaya ako napailing.

"Huwag mo ngang sisihin ang sarili mo kasi sa simula't sapol ay sinaktan ko siya," pagpupumilit ko.

"Don't you see. She's the one who move into another table. You didn't hurt her. Though we see how much you mean to her but it doesn't mean you intended to harm her."

"Wala kang alam. "

"What do you mean? "

"Tinulak ko siya sa pool nong dumating ako. "

"Holy shit!! Do you really did that? " hindi makapaniwalang tanong niya sakin kaya tumango ako." Tita stopped her swimming lesson when she discovered her situation .Tita stopped all of her physical activities to the point that Chennee couldn't go out anymore."

Nakaramdam ako ng awa kay Chennee kasi mas malayong mas maswerte ako kaysa sa kanya pagdating sa bagay na iyon kasi naging malaya ako sa paglalaro noong bata ako. Habang siya ay nagkukulong lang doon sa bahay nila.

"Wala kasi akong alam. Gumagawa ako ng kasalanan kung saan halos makapatay na pala ako ng tao. Oo, alam kong palaaway ako pero hindi ko naman gugustuhin na halos may mamatay sa ginagawa ko," bumuhos na naman ang luha ko na huminto kanina lang.

"Ssh. But now, you already know her situation. You better be kind to her or avoid her as long as you can because your mom will get mad at you if you gonna hurt her again. "

"Gagawin ko lahat ng makakaya ko, " usal ko.

Bahagyang napangiti siya sa sinabe ko kaya lumabas na naman ang dimples niya. Nakaramdam ako ng pagka-ilang kaya agad akong napaiwas ng tingin.

"Bakit ngingiti-ngiti ka diyan? Pinagtatawanan mo ba ako," kunwaring asar kong tanong.

"Why not? You have a good heart to anyone even you don't like her. "

"Bakit mo naman iyan nasabe? "kunot noong tanong ko.

"Because you felt guilty ffrom what you did to her which it's quite better I guess."