Kilit

Bölüm | 11

Eylem yorgunlukla kendini kanepeye attı. Fethi o sırada çoktan eline Defteri almıştı. Son kaldıkları sayfayı açtı daha sonra kadına döndü.
Fethi: Eylem sen tam olarak ne buldun?
Eylem çektiği fotoğrafı gösterdi adama
Eylem: Çok belli değil aslında ama bilmiyorum belki işimize yarar
Fethi: Ben sadece Burgulu Sokak no 44 okuyabiliyorum ama orası normal bir ev olması gerek
Kaşını kaldırdı Eylem
Eylem: Nerden biliyorsun?
Fethi bir an boşluğuna denk geldiği için söylemişti bunu daha sonra toparlamak niyeti ile mırıldanmaya başladı
Fethi: Eskiden arkadaşım oturuyordu orada ordan biliyorum
Eylem: Anladım, belki orası bizi biryere götürür
Fethi: Defter ne diyor ona bakalım bence
Fethi okumaya başladı

"Çok zamanınızı almamıştır umarım. Biraz zorlandınız mı? Merkez öyle kolay sandığınız biryer değil. Şuan elinizde bir sokak adı olması gerekiyor, oraya gidin. Evde kim oturuyor bakın. Size tavsiye elinizi çabuk tutun"

Eylem: Bence bir gidip bakalım ne çıkacak merak ediyorum.
Fethi: Bencede zaten normal birşey çıkmayacağı kesin. Birazdan yola çıkarız ama öncesinde sana birşey vermem gerekiyor
Eylem: Nedir o?
Bir kutu çıkardı Fethi, özenle paketlenmiş. Daha sonra kadına uzattı
Fethi: Bak bakalım neymiş
Eylem büyük bir sevinçle açtı paketi. İçinden çıkan zarif kolyenin üzerinde gezdirdi parmaklarını. Taşları birer birer inceledi.
Fethi: Geçen gün aradığın ve birtürlü bulamadığın taşla birlikte başka taşlarla olan bu kolyeyi kendi ellerimle yaptım senin için
Eylem: Fethi bu çok güzel en sevdiğim taşlar hatta en sevdiğim adamın elleriyle yapılmış ben daha ne isterim ki
Kadının sözleri üzere gülümsedi Fethi. Ardından Eylem'in elinde olan kolyeyi eline aldı.
Fethi: Dön bakalım arkanı
Eylemde arkasını dönüp saçlarını topladı. Fethi kolyeyi taktıktan sonra Eylem'in boynundan koklayarak öptü.
Fethi: Hiç çıkarma
Eylem: Çıkarmam zaten

2 gün sonra....

Eylem: Fethi ne yaptığımızın farkındasın dimi? Ya adam anlarsa ozaman biteriz
Fethi: Eylem ne zaman yaptığımız birşey ortaya çıktı ki şimidede çıkmaz merak etme hem sen sergine konsantre ol
Eylem: Bu rahatlığına hayranım gerçekten!
dedi Eylem alayla. Daha sonra Adam'ın koluna girip kendi resimleri de sergilendiği mekana giriş yaptı. Bir çok kişiyle selamlaştıktan sonra teker teker oluşan tablolara bakmaya başladılar.
Eylem: Nasıl buldun tablolarımızı ?
Fethi: Hepsi çok güzel ama sanki şu siyah duvara asılmış olanlar ayrı bir güzel
Eylem: Bana ait olduğu için mi söylüyorsun?
Fethi: Sana ait olduğunu bilmiyordum ki
Sözlerine karşılık güldü Eylem. Daha sonra arkadaşları arasına girip sohbete başladı. Fethi ne yapacağını bilmez bir şekilde ortalıkta dolanmaya devam etti. En sonunda dayanamayarak balkona çıktı. Eylemse heryerde Fethiyi arıyordu. Aradığı sırada görüğü adamla olduğu yerde kaldı. Genç adam kadına doğru geliyordu.
Eylem: Selam! Senin ne işin var burda Feyzullah?
Feyzullah: Selam, ben seninde burda olacağını bilmiyordum her resim ve resam seven insan gibi sergileri kaçırmam.
Eylem: Ya ne güzel ozaman benim çizdiğim tabloları da görmüşsündür
Samimi bir gülümseme yayıldı Feyzullah'ın yüzüne
Feyzullah: Gördüm senden bahsettiklerinden habersiz. Çok yeteneklisin gerçekten
Eylem aklına gelen düşüncelerle sorup sormamak arasında kaldı daha sonra dayanamayıp sordu
Eylem: Seninle yakından tanışamadık mesleğin nedir?
Feyzullah: Tahmin etmeye ne dersin?
Baştan ayağa süzdü adamı. Çok şık giyinmişti ama üstüne geçirdiği takım bile pahalı olduğunu söylüyordu. Yürüyüşünden ve takım elbiseyi taşıdığı şekile bakılacak olursa oldukca alışkan olduğu belliydi.
Eylem: Bir şirketin mi var?
Feyzullah: Nerden bildin?
Eylem: Takım elbiseyi hergün giyindiğin bir takım gibi taşıyorsun. Sadece özel günlerde değilmiş gibi
Feyzullah: Ciddiyet önemlidir tabi peki sence şirketim ne üzerine?
Eylem: Bak orada kararsız kaldım. Fazla zeki birisine benziyorsun öyle kolay bir şey olmadığı kesin.
Feyzullah: (Güler) Yok beni kafanda fazla büyütmüşsün ben sadece güvenlik şirketiyim. Yani öyle bildiğimiz güvenlik değil, bilgisayar güvenliği veya belirli bir sistem güvenliği sağlayan bir şirketiz.
Eylem: Gerçekten mi?
Feyzullah: Gerçekten. Peki sen neden bunu bu kadar kurcaladın?
Eylem: Hiç merak ettim sadece
Feyzullah: Bir şey söylemek isterim, çok kötü yalan söylüyorsun. Beni ondan önce araştırmışsın zaten buraya geleceğimi de biliyordun. Hepsi bir tesadüfden ibaret değil.
Eylem adamın bu kadar hızlı bir süreçte her şeyi çözeceğini düşünmemişti. Zekasına tekrardan hayran kalarak lafa girdi
Eylem: Sevdim bunu, benimle gelmen gerekiyor seni birisiyle tanıştırıcam ayrıca senden bir şey isteyeceğim
Feyzullah: Tabi buyur
diyerek yol verdi Kadına. Eylem önden yürüyüp Fethi'nin oturduğu balkona girdiğinde Fethi de bunu bekliyormuş gibi ayaklandı. Feyzullah adamın karşısına oturup dik bakışlarını üzerinde gezdirdi.
Eylem: Fethi, bahsettiğim hacker bu
dedi ardından Feyzullahı gösterdi
Feyzullah: Feyzullah
Fethi: Menmun oldum bende Fethi. Sana acil bir işimiz düştü yardımcı olur musun?
Feyzullah: Elimden gelebilecek birşeyse
Fethi: (Cebinden bir flash bellek çıkarır) Bunun içerisinde şifre var yarın sana atacağımız konuma gelip şifreyi çözer misin? Bizim için önemli bilgiler var içerisinde.
Feyzullah kararsız bakışlarını Eylem'e çevirdi.
Eylem: Gerçekten acil olmasa hiç bu işe kalkışmayız lütfen
Feyzullah: Tamam anlaştık yarın istediğiniz konuma geleceğim çözeceğim
Fethi: Harika
Feyzullah daha fazla birşey demeden tek elini cebibe atıp ilerlemeye başladı. Eylemde bakışlarını Fethiye çevirdi.
Eylem: Sence güvenmekle hata mı yapıyoruz
Fethi: Sanmıyorum karşılığında birşey ister ama bizde veririz konu kapanır
Eylem oturduğu koltuktan kalktı adama yaklaştı. Dudaklarına kısa bir öpücük bıraktı. Ozaman yarın flashbelleğin açılmasını bekliyoruz daha sonra işimize devam ediyoruz.
Fethi: Aynen öyle güzelim
dedi daha sonra Eylem'i daha da kendine çekip dudaklarından öptü.
Eylem: Hala yaptığımızı düşününce manyak olduğumuzu düşünüyorum
Kahkaha attı Fethi daha sonra ikiside aynı anı düşünmeye başladı

16 saat önce....

Eylem: Evde kimse yok
Fethi: E girelim ozaman
Eylem: Saçmalama Fethi hırsız mıyız biz?
Fethi: Eylem bu adam kendi halinde olsa heralde bizim defterde çıkmaz o kadının telefonunda çıkmaz dimi?
Eylem: Doğru diyorsun
Fethi kadının elinden tutup kapıya çekiştirdi. Eğilip usta hareketlerle bir telle açtı kapıyı. Eylem bunun üzerine şaşırsa da fazla bir şey demeden içeri geçtiler. Evin her odasını karıştırıp üst kata çıkmışlardı. Çalışma odasına girdikleri anda Eylem masanın üzerinde olan eşiyalara baktı.
Eylem: Burda sadece bir telefon rehberi var
Fethi: Bu köşede de bir kasa orada aradığımızı bulabiliriz
Eylem: Fethi sen iyice kaptırdın kendini şifreyi nerden bulacağız?
Bakışları etrafta dolaşıyordu. Fethi de düşünceli bir şekilde kasaya bakıyordu. Eylem eline aldığı telefon rehberin her bir sayfasının fotoğrafını çekti. Daha sonra dikkatinden kaçmayan bir detay yakaladı.
Eylem: Şifre 046498
Fethi: Nasıl?
Eylem: 046498
Fethi kadının söylediği rakamları tuşladı ve sihirle olmuş gibi kasa açıldı.
Fethi: Ama sen na-
Lafı yarım kaldı, alt kattan gelen kilit sesi ile Eve birisinin girdiğini anladılar.
Eylem: Hadi çabuk ol!
Fethi dikkatini çeken ilk şey olarak flashbelleği cebine attı daha sonra kasayı kapatıp panik bir halde ne yapcaklarını düşündü.
Eylem: Nasıl çıkacağız bittik biz
Fethi: Gel burdan
dedi emin bir ses tonuyla
Eylem: Anlamadım?
Fethi: Camdan atlayacağız ilk ben iniyorum sende sonra atlıyorsun
Eylem: Fethi ben tırmanamam ki
Fethi: Güven bana
Fethi pencereyi açıp aşağa tırmandı daha sonra kadına baktı.
Fethi: Hadi
Eylem kendine güvenmese bile bir şekilde tırmanmaya başladı. En son düşmemek için ayağını koyduğu cam kenarından düşen saksıyla panikle atladı. Fethi kadının zarar görmemesi için refleksle kucağına alırkenen hızlı adımlarla koşmaya başladı.
Kimsenin fark etmemesi için sokakta koşarak evlerine doğru giderlerkenen kimsenin bir şey anlamaması için dua ediyorlardı. Eve geldiklerinde Eylem kendini koltuğa attı.
Eylem: Bu benim için çok fazlaydı Fethi. Bir an her şey bitti sandım
Fethi: Güven bana birşey olmayacak Sevgilim. Hem çok romantik değil miydi ya?
Sözlerine karşılık güldü Eylem.
Eylem: Manyaksın sen benden de manyak! Galiba en çok da bunu seviyorum
dedi daha sonra dudaklarını Fethi'nin yanağına bastırdı.
Fethi: Seni çok seviyorum. Biryerine bir şey olmadı dimi
Eylem: Yok yok iyim hadi bakalım şu flashbellek neymiş
Eylem sehpanın alt rafında olan laptopunu eline alıp açtı. Daha sonra Fethi'nin elinden flashbelleği alıp taktı.
Eylem: Bu ne ya güvenlik codu istiyor
Fethi: Bunu çözmemiz imkansız
Eylem: Napıcaz?
Fethi: Hacker bulmamız gerek
Biraz düşündü Eylem daha sonra aklına gelen ihtimal ile Fethiye döndü
Eylem: Ya geçen o defileye gittiğimizde bir adamla tanıştım çok zeki biriydi
Fethi: Bende zekiyim
dedi Fethi kıskandığını belli edercesine
Eylem: Biliyorum sevgilim sen en zeki olanısın. Ama o bahsettiğim adam böyle şeylerden anlıyor gibi bir tipi vardı
Fethi: Bize yardım eder mi ki?
Eylem: Arkadaşız artık dedi ama bilemiyorum tabi. Dur şurdan araştıralım.
On dakikanın sonunda Fethile birlikte Feyzullah hakkında bir çok bilgi edinmişlerdi. Tam Eylem'in dediği gibi çıkmıştı ve sanata karşı tutkusunu bildikleri için Sergiye gidip bu konuyu açacaklardı. Saatin geç olmasıyla ayaklanıp yatak odasına girdiler ve yatağa yattılar. Tam uykuya dalmak üzerelerkenen Fethi gözlerini açtı.
Fethi: Eylem?
Eylem: Efendim
Fethi: Sen kasanın şifresini nerden buldun
Eylem: Telefon rehberinde Ev diye kayıtlı bir numara vardı. Fakat biz evi gezerkenen bir ev telefonu yoktu. Demek ki Ev diye kaydettiği numara kasanın şifresi diye düşündüm ki öyle oldu
Fethi: Çok mantıklı

Şimdi...

Fethi kısa bir kahkaha attı.
Fethi: Hadi gidelim artık
Eylem: Olur
Fethi: Bu arada birdaha kine seni sanat olarak sergilesinler çünkü fazla güzelsin ve yıldız gibi parlıyorsun
Eylem: Sende çok yakışıklı ve romantiksin beyefendi
Neşeyle arabalarına doğru yürüdüler. Kafalarında bir soru işareti yoktu fakat kısa sürede soru işaretlerine boğulacaklarından habersizlerdi.

Bölüm Sonu