Kilit

Bölüm | 13

Yorgunlukla koltukta uyuya kalmışlardı. Eylem erkenden uyanıp kahvaltı hazırlamaya başladı. Sevdiği adam derin uykusunda çıkardı takırtıları duymuyordu bile. Kendi çok kahvaltıcı değildi fakat Fethi için en önemli öğün kahvaltıydı. Bu konuda oluşan zıtlık zorluyordu ikisini de. Eylem özenle hazırladığı kahvaltılıkları tepsiye koyup salona taşıdı. Güzelce yemek masasını kurduğunda çayın altını kısıp sevgilisinin yanına gitti. Saçlarını okşamaya başladığı an Fethi gözleri kapalı birşekilde koluna bir öpücük bıraktı.
Eylem: Sen uyanık mıydın?
Fethi: Sevgilim kendi elleriyle kahvaltı hazırlayacak ve ben bunu izlemeyeceğim?
Eylem: Pislik! İnsan kalkar yardım eder
Fethi: Yani ben kendin hallediyorsun sandım gerçi gelen tıkırtılardan anlamam gerekirdi
Eylem: Bak bak sana kahvaltı hazırlayanda kabahat
Eylem yerinden kalkacakkenen Fethi kollarını kadının beline dolayıp kendine daha çok çekti
Fethi: Trip mi atıyorsun?
Eylem birşey demeden başını çevirdi. Fethi bu sevimli hallerine gülümsemeden edemedi
Fethi: Ama ben sende kilitli kaldım!
Eylem: O ben sende tutuklu kaldım değil mi ya?
Fethi: Ama benim dediğim şey farklı o şarkı sözlerinde iki yürek birbirinde kalmış, aşık olmuş. Benim kalbimin kilit'i senin kalbin. O açar onu. Ruhumu anca o kilit'i açan görür.
Eylem beğeniyle gülümsedi ve yaklaşıp dudaklarından küçük bir öpücük aldı.
Eylem: Hadi sofraya
Fethi de üzerini giyinip sorfaya geçti bakışları kahvaltılıklarda dolaşıyordu.
Fethi: Eylem hanım gün geçtikce ilerliyorsunuz bakıyorum da
Eylem: Sen ne sandın? Hadi ye
Birlikte eğlenerek kahvaltı yapmaya başlamışlardı. Gün geçtikce birbirlerine daha çok bağlanıyorlardı ve bunun farkındalardı. Gülerek ve güzel sohbetler döndürerek sofrayı toparladıklarında yan yana koltuğa oturdular.
Fethi: Ben arkadaşımdan yardım istedim bize Veysel'in nerde kaldığını bulacak bizde ona göre harekete geçeceğiz.
Eylem: Harika! Ama o haber verene kadar çok zamanımız var birşeyler yapmaya ne dersin?
Fethi: Dünden hazırım derim!
Eylem: Ozaman seni ayda birkere kesinlikle gittiğim bir yeri göstereceğim
Fethi: Merak ettim şimdi
Eylem: Hadi ozaman
Hazırlanıp evden çıkmışlardı. Eylem şöför koltuğuna oturup arabayı hareket etmeye başlamıştı bile. Birlikte kısa bir yolculuğun ardından Eylem'in her ay geldiği yere gelmişlerdi. Arabadan indiklerinde Fethi hayran gözlerle Eylem'e baktı.
Eylem: Yani öyle romantik biryer değil ama dünyada herkesin yapması ve gelmesi gereken biryer
Birlikte bahceden içeri ilerlediler. Etrafta ki sesler köpek havlama sesleri ve yardım eden insanlarla doluydu. Eylem Hayvan Barınak Merkezine getirmişti Fethiyi. İçeri ilerleyip servis bölümünde durdular.
Eylem: Biliyorsun kış geliyor hayvanlar sokakta kalmak zorunda kalıyor. Buraya bağışta bulunduğumuz an onlara sıcak bir yuva kuruyorlar. Minik evler ve kap kap mama. Yani her insan hayatında gereksiz bir para harcaması yapmıştır bazenleri de gerekli olan şeylere yapmak gerekir
Fethi: Doğru söylüyorsun
İkiside bir miktar ödeyip bağışta bulunmuştu. Daha sonra Eylem alışkın olduğu yerde köpekleri sevmeye başladı. Fethi de ona eşlik edip seviyordu. Birlikte güzel vakit geçirdikten sonra barınaktan ayrıldılar. Fethi hayran bakışlarını hiçbirşekilde Eylem den ayıramıyordu. Arabaya geldiklerinde Kadını zarif bir hareketle kendisine çevirdi ve ellerini yanaklarına yerleştirdi.
Fethi: Biliyor musun ben hayatımda hiç senin kadar eşsiz bir kadınla tanışmadım. O kadar zıt yönlerimiz var ki bunlarla biz birbirimizi tamamlıyoruz ama. Kendini ve beni mutlu etmeyi o kadar güzel beceriyorsun ki. Seni tanımak ve senin bana aşık olman benim için çok büyük bir şans.
Eylem: (Gülümser) Tekrar bu dünyaya gelsem sana aşık olmak isterdim. Fark etmiyorsun sen çok ama varlığın bile bana güç ve mutluluk veriyor. Mecbur değildin bana bu defter konusunda yardım etmeye ama sen çekinmeden yanımda durdun. Kendi ailemin bile yapmadığı şeyi sen yaptın.
Fethi: (Alnını alnına yaslar) Ben senin herzaman yanındayım. Herzaman bu böyle olacak. Birlikte günleri gün edeceğiz birlikte aşacağız kötü günleri. Eğer bir gün olurda benim yüzümden yıkılırsan, yıkılma. Sen hep güçlü dur.
Eylem anlamaz gözlerle baktı Fethi'nin gözlerine. Adam bu ana sadece bir öpücük yakıştırdı ve kadının dudaklarından öptü. Eylem de bunu bekliyormuş gibi aşkla öpüşmeye devam etti. Nefes nefese ayrıldıklarında çok durmadan arabaya bindiler. Eve doğru giderkenen Fethi'nin telefonuna mesaj geldi. Hızlı hareketlerle cebinden telefonu çıkarıp eline aldı adam. Arkadaşından nihayet bir haber gelmişti
Fethi: Otelin konumu atmış
Eylem: Ozaman iş başlasın
Otele gidip Veysel'i bekleyeceklerdi ardından da takip edip bilgi arayacaklardı. Ellerinde tutulacak hiç bir bilgi yoktu isimleri hariç. Buyüzden birinden başlayıp düğümü çözmek istiyorlardı. İkiside içinde oluşan heycana anlam veremiyordu ilk kez böyle bir işe kalkışıyorlardı sonunu bilmeden ve onları ne bekliyor bilmeden. Otele geldiklerinde büyük bir sessizlikle beklediler lounge tarafında. Veysel telefonla konuşarak otel'in çıkışa yürüyordu. Dikkat çekmeden ayaklanıp peşinden gittiler. Veysel arabasına bindiğinde Eylemle Fethi de arabalarına binip takip etmeye başladılar.
Eylem: Yaptığımız şey çok tehlikeli farkındasın dimi?
Fethi: Farkındayım ama burnumuzu belaya sokmadan nasıl araştırmayı düşünüyorsun?
Eylem: Yani böylede uzun araştırma yapabileceğimiz anlamına gelmiyor. Anladıkları zaman iki kurşun yiyip ölebiliriz
Fethi: Hep negativ bakacak olursak her an ölebiliriz
Eylem: Ben bir ihtimalden bahsediyorum Fethi
Fethi: Benim verdiğim örnekte bir ihtimal
Eylem: Ama senin verdiğin ihtimale kader diyoruz benim dediğim şeye bile bile ölüme gitmek
Fethi: O kader olmuyor mu?
Gözlerini devirdi kadın. İkiside aynı şekilde inatcıydı. Daha fazla tartışmadan takip etmeye devam ettiler. Yol gittikce uzadı ve Eylem içinde oluşan rahatsızlığı bir türlü geri planda bırakamıyordu. Veysel sonunda büyük bir evin önünde durunca uzağında arabayı durdurup baktılar.
Fethi: Depo olabilir mi?
Eylem: Normal bir eve benziyor
Fethi: Hiç film izlemedin mi bunların altına da saklıyorlar birşeyler
Eylem: Sen bugün benimle tartışmak için bir yere imza filan mı attın? Ne desem tersini sunuyorsun
Fethi: Yok canım ne münasebet sadece sabırsız biriyim
Arabadan indi Eylem. Fethi bu hareketi beklemiyordu ve peşinden indi. Kadın sessiz adımlarla bahçenin duvarına ilerledi. İçeri bakmaya çalışıyordu ancak görünürde birşey yoktu. Adamda arkasından gelmiş bakıyordu içeri. Yirmi dakikanın sonunda Veysel evden çıkmıştı ve arabasına binip son gaz oradan uzaklaşmıştı.
Eylem: İçeri girelim
Fethi önden yürümeye başladı peşinden de Eylem. Birlikte evin kapısına geldiler. Kapıyı zorlamadan açabildiler. İçeri adım attıklarında terk edilmiş bir binaya benzemediğini fark ettiler. İçeriden herhangi bir ses gelmiyordu. İkiside bu olaya anlam veremeden ilerlemeye devam etti. Evin üst katlarını dolaştılar fakat hiç kimse yoktu.
Eylem: Mobilyalar da çok yeni yani terk edilmiş bir yer değil
Fethi: Bende anlamadım ki burada yirmi dakika durdu ne yapmış olabilir?
Eylem: Dediğin gibi alt katı olabilir mi
Birlikte alt kata inmek için merdivenlerin bulunan kapıya ilerlediler. Eylem kapıyı açmaya uzandığında arkasında bir hareketlik hissetti. Aynı şeyi hisseden Fethi şaşkınca Eylem'e baktı. İkisinin de başına silah dayanmıştı. Gözlerini yumdu Eylem ve aklından geçen ilk şeyi söyledi.
Eylem: İşte şimdi s*çtık!

Bölüm Sonu