Kilit

Bölüm | 3

Son kez kendisine aynadan baktı Eylem. Üzerine giyindiği short ve beyaz tshirt gayet spor duruyordu. Saçlarını özgürce bırakmıştı ve güneş gözlüğünü takmayı ihmal etmemişti. Sırt çantasını da taktığında, salonda unuttuğu telefonunu da almaya gitti. Karşısında duran tabloya hafif bir gülümseme ile baktı Kadın. Fethi ile birlikte geçen gün yaptıkları tabloyu evinin salonuna asmıştı. Sade bir çizime sahipti fakat dikkatli birşekilde boyamışlardı. Son kez tabloya baktıktan sonra telefonunu cebine sıkıştırdı. Fethi ile bugünü özellikle ayarlamışlardı. Fethinin tanıdığı ve çalıştığı restauranta gidip birşeyler yiyeceklerdi. Üstelik Fethi ısrarla tanıştırmak istediği bir Amca olduğunu söylemişti. İkiside bugünü uygun gördükleri için Eylem de bisikletle Fethinin konumuna gidecekti. Telefonuna gelen bildirimle telefonunu çıkardı. Fethi den gelen konumu ilk kez gördüğü için kendine bir yol çizdi. Kendini son kez onayladığında sokak kapısından çıkıp bislikletine bindi. On dakikanın sonunda geldiği sokağın güzelliğine ve sıcaklığına baktığında gülümsemeden edemedi. En sonunda
"MiracleRestaurant" a geldiğinde şaşkınlıkla dudaklarını araladı. Fethi elinde taşıdığı Sepetle Eylemi gördüğünde mutlulukla gülümsedi. Sepeti masaya bırakıp Eylemin yanına gelmişti.
Fethi: Bisikletle geleceğini tahmin etmezdim açıkcası. Hoşgeldin
Eylem: Hoşbuldum. Böyle güzel havaya anca bisiklet yakışırdı zaten. Çalıştığın mekan burası mı?
Fethi Eylemin şaşkınlığına anlam veremeden başını salladı ardından kaşlarını kaldırdı
Fethi: Evet de neden şaşırdın?
Eylem: İsmi yüzünden. Fransızca ya içimi ısıttı gerçekten
Fethi: Mucize. Bence ideal bir isim değil mi?
Eylem: İnsanın dikkatini çekiyor. Sıcak bir ortama benziyor uzun zamandır böyle bir cafe arıyordum zaten. Sayende bulmuş oldum. Sık sık gelirim artık
Fethi: Bekleriz madame
Eylem bislikletini duvara dayadıktan sonra Fethinin peşinden ilerledi. İçeri girdiklerinde Eylem huzur dolu bir nefes aldı. Eski yapıma sahip olan restaurant (cafe) şık bir yapıya sahipti. Sağ tarafta duvara takılmış raflarda onca çeşit kitaplar vardı. Ön tarafında küçük bir sahne bulunmaktaydı. Akşamları Canlı müzik çaldığına dair kendi kendini onayladı Eylem. Fethi de sıcak bir gülümseme ile Eylemi izliyordu. Eylem bakışlarını tekrar Adama çevirdiğinde gülümsemeden edemedi.
Fethi: Beğendin mi?
Eylem: Çok! Beni bir Amcayla tanıştıracaktın hani?
Fethi: Evet evet geç sen dışarıya oturalım, bende Behti amcayı çağırayım
Eylem teras kapıdan çıkıp bahce gibi biryere kurulmuş masalara oturdu. Yanında gördüğü sahil de dolaştırdı gözlerini. Kısa sürede yanında hissettiği hareketlikle başını çevirdiğinde Fethi güler yüzlü bir Adamla birlikte geliyordu. Eylem fazla düşünmeden ayağa kalktı. Adamın bakışları Eyleme kaydığında sıcak bir gülümse ile yanına yaklaşmıştı
Behti: Hoşgeldin güzel kızım
Eylem: Hoşbuldum, Eylem ben
Behti: Geçin oturun bakalım
Fethi: Behti amca Dedemin yol arkadaşı olur. Öldükten sonra mekanı Behti amcaya bıraktı bende yanında çalışıyorum işte
Behti: Öz amcası gibi görür beni
Eylem dudaklarını kıvırarak gülümsedi.
Behti: Aslında Fethi buraya çoğu zaman hikayelerimi dinlemeye gelir. Bir çıkmaza girdiğinde yardım ister. Burada hem çalışır hem beni dinler.
Eylem: Gerçekten hayatınızda bu kadar şey yaşadınız mı?
Behti: Zamanında hepsini bir kitaba yazmak istemiştim ama anlatmayı daha fazla seviyorum. Tabi ki oturup saatlerce yaşanmışlardan bahsetmem anca birisi derdini anlatınca geçmişimden girer bir çözüm yolu bulurum.
Eylem: Mesleğiniz neydi peki?
Behti: Balıkcıyım ben. Eskiden de balığa çıkardım ve deniz kenarında satış yapardım. Fethi oğlumun dedesi ile yollarımız kesişti. Birlikte hayata devam ettik. Hayat yolculuğumun dostu oldu. Karım öldü yanımda oldu. Yaşanmışlar oldu yanımda oldu. Nur içerisinde yatsın
Fethi: Amin.
Eylem: Sizi yakından tanımak isterim
Behti: Bir derdin olursa korkmadan çekinmeden gelebilirsin seve seve yardımcı olurum güzel kızım. Benim bir kaç işim var siz sohbetinize devam edin. Tanıştığımıza menmun oldum
Eylem: Bende
Behti amca kısa sürede içeri girip işlerine dönmüştü
Eylem: Behti amca çok iyi bir Adama benziyor. Hertürlü acıyı ve tecrübeyi yaşamış gibi. Çok şanslısın danışacağın biri var
Fethi: Artık seninde var.
Hafifce gülümsedi Eylem.
Fethi: Birşeyler içer misin? Yer misin?
Eylem: Bir kahve alabilirim
Fethi ayaklanıp beş dakika sonra iki kahve ile dönmüştü. Sessizce kahvelerini yudumlarkenen Eylemde bahcede ekili olan çiçeklerde dolaştırdı bakışlarını.
Eylem: Bazen diyorum ki keşke hayallerimi de böyle ekebilsem ve büyümesini izleyebilsem
Fethi: Ne güzel olurdu ama dimi? Keşke hayal ettiğimiz herşeyi yaşayabilsek
Eylem: Keşke. Bazenleri kendim hakkında çok şey merak ediyorum biliyor musun
Fethi: Nasıl yani?
Fethi dikkatli gözlerle Eyleme baktığında karşısında ki Kadının gözleri hafifce dolduğunu gördü.
Eylem: Ailemle yıllardır görüşmüyorum. Büyük bir kavgadan sonra koptuk ben buralara geldim. Babam delirdi gitmeme. Kimse onunla görüşmeyecek dedi. Bende inat ettim aramıyorum sormuyorum bile. Eskiden bahcede mutlulukla pembe elbisemle koştuğum günler anında silinmiş gibi. Üzerine kara kara bulutlar gelmiş gibi. Yalnız hissediyorum kendimi. Düşünsene bir olay yaşıyorsun. Olay değilse bile bir kararsızlık ve kimseye danışamıyorsun. Kalbinin üstüne bir ağırlık çöküyor.
Kadın gözlerinden bir kaç damla yaş süzülmesine izin verdi. Karşısında oturan adam da buruk bir gülümseme ile ellerine uzandı. Ellerini ellerinin arasına aldıktan sonra yavaşca okşadı
Fethi: Yaşadıkların kolay değil tabi. Aileni ister istemez özlüyorsun. Şuanda kavga nedeninizi de bilmiyorum buyüzden karışmam da doğru olmaz ama şunu bilmeni istiyorum. Sen yalnız değilsin ben varım, arkadaşların var behti amca var.
Eylem başını kaldırıp burukca gülümsedi. Fethi de ellerini ellerinden çekip kadının yüzüne gelen saçları okşayarak kulaklarının arkasına sıkıştırdı. Ardından yanağını okşamayı da ihmal etmedi. Eylemse gözlerini kapatıp biraz sakinleşmeyi umut etti. Birlikte biraz daha sohbet ettikten sonra Eylem evine gitmeye karar verdi. Fethinin ısrarı üzerine birlikte eve gittiklerinde bisikletini bahceye koyup Adama döndü.
Eylem: Bugün için çok teşekkür ederim. Derdimi dinlediğin için de. Behti amcayla tanıştırdığın için de. İyi ki tanışmışız
Fethi: Asıl ben teşekkür ederim bana eşlik ettiğin için
Eylem bir kaç saniye yapıp yapmamakta kararsız kalıp bir adım öne geçti ve adamın boynuna sarıldı. Adam bir an duraksasa da ellerini Kadının zarif beline yerleştirdi. Bir dakikalık sarılmaları ardından Eylem boynundan çekilip evine doğru yürüdü. Son kez durup arkasını döndü ve elini salladı. Adamda baş selamı verip kadının içeri girmesini bekledi. Eylem kapıya yaklaştığı anda yerde duran kutuyu görmesi ile merakla kaşlarını çattı. Eline kutuyu aldığında Fethi de yerinde duramayıp yanına gelmişti. Eylem Fethiye elinde ki kutu ile birlikte döndüğünde Fethi de merakla kaşlarını çatmıştı. Hayat süprizlere dolu olduğuna herzaman inanan Eylem, Fethiyi tanıdıktan sonra ilk kez huzur bulmuştu. Dünyası başına yıkılması çok uzun sürmeyecekti oysa ki.

Bölüm Sonu