~1~

5.9K 353 1
                                    

Анхааруулга энэ бол аль уже 2018 онд бичигдсэн өгүүллэг. Миний бие нь ямар ч туршлаггүй өсвөр насны бацааны бодлоор биччихсэн учраас алдаа маш ихтэй. Яагаад устгаагүй үлдээв гэхээр зүгээр анхны юм болохоор сэтгэлд үнэхээр ойр байдаг юм. Хааяа гуниглахаараа ийшээ ороод сэтгэгдлээ гүйлгэж уншаад эсвэл зарим нэг хэсгүүдээ уншиж чи ийм байж байгаад тийм болж байгаа илүү хүчтэй бай гэж өөртөө урам өгөх гэсэндээ энэ хэвээр нь байлгаж байгаа юм. Тиймээс гуйя хэрвээ таалагдахгүй бол шууд гарчихаарай. Би надад ийм гайхалтай дурсамжтай өгүүллэгээ муугаар хэлүүлээд бүр урам зоригоо алдмааргүй байна ♡

"Намайг Ким Тэхён гэдэг. Тусалж дэмжиж байгаарай"

Ангийн бүх хүүхдүүд шуугилдан шинэ хөвгүүнийгг угтан авах үед би сэрсэн юм.

Өчигдөр орой тоглоомонд хугсалсан цаг хугцаагаа нөхөх нойрноос,

Өөрийн ертөнцөдөө хэнийг ч оруулахгүй гэх зүүднээсээ,

сэрсэн байлаа.

Тэгээд багшийнхаа амнаас сонссон хамгийн анхны гоё үг болох "Жонгүгын ард очоод суучих" гэх үгсийг сонсож баярласандаа бараг л ухаанаа алдчих дөхсөн юм.

A/N: Iiz maash bogino uchir taalgdhgu bol altn odoo butsaaj avch bolohig sanuulyaaa~

| 나의 사랑 김태형 | Место, где живут истории. Откройте их для себя