11.Bolum

439 35 10
                                    

diger bolum daha bitmemisti yalnislikla yayinladigim icin o kadar kisaydi sori dnddnddjdj ve bi karar aldim hikayeye okuyucu yada vote ya da yorum gelmese bile sirf yazmayi sevdigim icin yazmaya devam edicem. (^_^) cunku yani iste bu hikaye benim icin cok ozel.bide mobil olarak yazdigim icin bolumler kisa oluyo jzzhzshshsh

Bolum sarkisi: Rixton-Me&my broken heart

"Ege!Sen misin?"

"K-Kaya?!"

Hemen sesin geldigi yere dogru kostuk.Ege ordaydi onu gormustum."Benden mutlusu yok su anda" diye dusundum.Ege bizden daha iyi durumdaydi.Maya hemen Ege'ye sarildi.Mutluluk goz yaslari akiyordu.Elif gulumsedi. Ege'yle Maya'ya bakiyordu. Yanima geldi ve oturdu.Derin bir nefes aldi ve konusmaya basladi.

"Ne kadar mutlular."

"Cok tatlilar.Hatta biliyomusun benden bile tatli gozukuyorlar su an" Dedim ve yuzume sirin bir siritis yerlestirdim.Guldu ve omuzuma hafifce vurdu.

"Yok canim senden tatli olmak mumkun mu?(!)." Dedi ve ayni siritisi yaparak burnuma dokundu.Bende mal gibi kaldim.Cunku Sakayla karisik olsa bile bana tatli  demisti ve burnuma dokunmustu.

Ege'yle Maya yanimiza geldiler.Hava yavas yavas karariyordu.Ayaga kalktim ve ustumu temizledim.Ardindan yere biraktigim cantami aldim ve telefonuma baktim hala calisiyordu ama cekmiyordu.

"Hava kararmaya basliyo telefonda cekmiyo cadirlarda otobuste.Bence yavas yavas otobusu aramaliyiz."

Dedim ve tek tarafi kopmus olan kulakligimi kulagima taktim ve muzik dinlemeye basladim hafif cizirdiyordu ama iyi durumdaydi.

gecen gun Nr1 da bi sarki duymustum onun adini bulana kadar canim cikmisti yoldayken bulmustum indirilmesinin tamamlanmis oldugunu gorunce hemen o sarkiyi actim.Srkinin sozlerini bilmedigim icin icimden soyluyordum ki ben asla icimden soylemem.Nihayet otobus gorunmus ve hava kararmisti. Otobusun yaninda bi ates vardi. Yangin mi cikmisti acaba?  Yaklastikca bizim siniftaki mallari  gordum. Ambulans geliyordu. Hemen otobusun yanina kostuk agir yarali 1 kisi var gibi gozukuyordu.Ambulans gorevlilerinden biri yanimiza gelip kontrol etti bizi iyimiyiz diye.İyiydik.Sonra bi araba geldi.İcinden bi adam indi Texsas Kürdü gibi gozukuyordu.Hafifce sirittim ve kilirdamaya basladik.Adam otobus sirketinin sahibimiymis neymis.Hemen adamin yanina gittim.

"Biz simdi nasil eve gidicez?"

"Sakin ol kucuk adam."

Bu ne lan.Cok "dusuk butceli amerikan kovboyu" filmi seyretis herhalde.Bide agzinda kurdan felan olaydi tam olurdu.Tovbe ya.

"Bari bi taksi felan cagir ya da dur ben cagirim." dedim ve telefonumda taksici Emre abiyi aradim.

"Alo? ''

"Alo! Emre abi bizi acil bi yerden alman gerekiyo.Otobusumuz kaza yapti ama biz iyiyiz."

Emre abi bizim cok yakin bi aile dostumuzdu.Beni asla kirmazdi.

"Neresiymis orasi? Soyle hemen geliyim abicim." 

"Hani bi kamp yeri var ya.Seyin orda."

"Hee...Tamam tamam bildim."

"Heh! Oranin girisindeyiz."

"Tamam abicim 10 dk'ya ordayim.Merak etme sen."

Dedi ve telefonu kapatti.

Yaklasik 5 dk sonra bi otobus daha geldi digerleri bindiler biz gozetmenlerle konusup kaldik. Zaten hemen ardindan Emre abi geldi.Emre abi 20'li yaslarinin ortasinda hayat dolu biri.Ailesini kucukken kaybetmis .Teyzesiyle kaliyordu fakat o da vefat edince kendi ayaklarinin ustunde durmaya basladi.Akasya duragini izlerken taksici olmak aklina gelmis.Boyle de birisidir iste Emre abi.

Hemen arabaya bindik.Emre abi kas goz yaparak Elifi sordu bende pic smile yaptim.Yolda giderken radyodan bi kanal acti sansimiza cok guzel kopmalik bir sarki cikti son ses dinlemeye basladik.Yaklasik 45 dk.sonra evdeydik saat 9 du var be ben ne kadar baygin kalmisim.Ege ve Maya'ya dondum.

"Bakin bunlari annemlere anlatmak yok.Tamam mi?"dedim.

Tamam bakisi attilar artistler. İkiside ayni bok. eve geldik ve direkt olarak kendimizi odalarimiza attik.Cok yorgunduk.Ayakta bile duramiyorduk.ustumuzu degistirip hemen yattik. yemek bile yememistim. Ben-Yemek-YEMEMİSTİM!

Gozlerim karariyordu cok yorgundum ve uykum vardi son kez etrafima baktiktan sonra gozlerim kapandi...

Şekil Çıcık.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin