𝐏𝐔𝐙𝐙𝐋𝐄 𝐏𝐈𝐄𝐂𝐄𝐒 | 𝐊𝐢𝐦 𝐓𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠

15: Δεν μπορεί να γίνει χειρότερο,σωστά?

-
-
-
Είμαστε όλοι μαζί με τα παιδιά στο εμπορικό,μετά από πολύ κόπο και προσπάθεια. Αποφασίσαμε μιας που έχουμε όλοι να φάμε απο το μεσημέρι να πάμε στα φαγαδικα. Έτσι πήραμε το δρόμο μας προς τις κινούμενες σκάλες ώστε να ανέβουμε στον πάνω όροφο. Όταν φτασαμε όμως εκεί,το θέαμα δεν ήταν αυτό που περιμέναμε

"Παιδια εχει πολύ κόσμο.." είπε ο αδερφός μου ο Jungkook μόλις είδαμε πως οι κινούμενες σκάλες ήταν γεμάτες από κόσμο. Υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι που πήγαιναν μέχρι και ανάποδα.

Δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβουμε από εδώ.. σκέφτηκα

"Ισχύει αυτό.." είπε η Lexi και ο Jungkook κατακοκκινησε και κοίταξε αλλού και μετά στο κινητό του. Ωραία θα περάσουμε..

"Θέλετε να πάρουμε τις κανονικές σκάλες καλύτερα;" Πρότεινε ο Jimin και όλοι συμφώνησαν

"Ναι,να κάνουμε και λίγη γυμναστική.." είπε ο Taehyung και όλοι γελάσανε,μαζί με μένα. Αν και το δικό μου γέλιο ήταν ψεύτικο..

Εμένα δεν μαρεσει η γυμναστική..

Τέλος πάντων ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε τις κανονικές σκάλες,οι οποίες βρισκονταν ανάμεσα στις δύο κινούμενες. Εκεί είχε λιγότερο κόσμο,αλλά και πάλι δεν μπορούσαμε έξι άτομα να περάσουμε όλα μαζί οπότε χωριστηκαμε σε τρεις δυάδες. Και μαντεψτε ποιος ήταν με ποιον!

O Jimin ήταν μπροστά μπροστά με την Mirae(κλασσικά πράγματα),ο Jungkook με την Lexi ήταν πίσω τους δηλαδή μπροστά μου,και εγώ μαντεψτε με ποιον ήμουν? Ε ποιος έμεινε? Ναι,αυτός που είχε πέσει και συνεχίζει να πέφτει επάνω μου! Ο Taehyung!

Περπατούσαμε δίπλα δίπλα, κρατώντας παρόλα αυτά μια απόσταση. Κάποια στιγμή γύρισα να κοιτάξω από την άλλη πλευρά και όταν γύρισα το βλέμμα μου πίσω είδα πως ο Taehyung δεν ήταν εκεί. Γύρισα τότε πίσω και τον είδα να δένει τα κορδόνια του,και τότε ήταν που κουτρουβαλιαστικα.. όμως,ενώ ήμουν έτοιμη για την μεγάλη πτώση,κάτι με κράτησε. Μάλλον όχι κάτι,κάποιος.. και ποιος άλλος θα ήταν αυτός?

Με γύρισε προς τα εκείνον και είχα μείνει να κοιτάω. Δεν ξέρω τι ακριβώς,και γιατί κοιτούσα..

"Ευχαριστώ.." ψελισσα τελικά

"Τίποτα." Μου απάντησε εκείνος. Τότε πέρα από την απόσταση που είχαν τα σώματά μας το ενα απ' το αλλο- που ποια απόσταση? Κολλημένοι ήμασταν,αποφάσισε να μειώσει και την απόσταση των προσώπων μας. Όχι ότι με χαλούσε αλλα-