𝐏𝐔𝐙𝐙𝐋𝐄 𝐏𝐈𝐄𝐂𝐄𝐒 | 𝐊𝐢𝐦 𝐓𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠

37: Είμαι ο αδερφός σου

Yoongi

Πρέπει να το κάνεις Yoongi,πρέπει. Μπορείς να το κάνεις.

"Καλημέρα hyung!" Είπε ο Taehyung μόλις μπήκε στην κουζίνα,όπου περίμενα το πρωινό.

"Καλημέρα και σε εσένα Tae!" Του είπα εγώ χαμογελώντας,προσπαθώντας να το παίξω άνετος.

"Πως και τόσο πρωινός σήμερα;" Με ρώτησε.

"Είπα να σηκωθώ νωρίς μια φορά!" Ψευδησα.

"Α,μάλιστα. Ειχες πει ότι ήθελες να μου πεις κάτι," είπε θυμίζοντας μου το μυστικό "θα μου πεις;"

"Εμ ναι,αλλά.. ας έρθουν πρώτα και οι υπόλοιποι.." είπα ήρεμα,αν και εσωτερικά ο πανικός με είχε καταλάβει.

-

"Εμ παιδιά;" Απευθύνθηκα σε όλους μόλις έκατσαν στο τραπέζι "Θέλω να σας πω κάτι.."

"Ναι Yoongi,τι θες να μας πεις;" Ρώτησε ο Jin περίεργος και ήπιε μια γουλια από τον καφέ του.

Κρύος ιδρώτας άρχισε να με λούζει.

"Να.. εγώ απλά ήθελα να πω.."

Το βρήκα.

"Ότι θα ψάξω τους βιολογικούς μου γονείς." Είπα,ψέματα. Απλά φοβάμαι υπερβολικά να πω την αλήθεια. Και.. γιατί να μην τους δω; Απλά μια φορά.

"Τ-Τι;" Είπε η μητέρα μου τραυλιζοντας.

"Μην ανησυχείς μαμά,απλά θέλω να τους γνωρίσω μια φορά. Τίποτα παραπάνω." Της εξηγησα,και φάνηκε να την καθησυχάζει.

"Θες να σε πάω εγώ μέχρι εκεί,hyung;" Μου πρότεινε ο Jimin.

"Γιατί όχι; Α-Ας πάμε!" Συμφώνησα,μετανιωνοντας το αμέσως.

-

"Λοιπόν Yoongi," είπε το μικρότερο αγόρι σε εκείνον "εδώ πρέπει να είμαστε!" και σταματησε το αμάξι του μπροστά σε ένα σπίτι,περίπου σαν το δικό τους. Ίσως,ελάχιστα πιο μικρό.

"Θα σε πάρω όταν είμαι έτοιμος,εντάξει;" Του είπε ο μεγαλύτερος και ο μικρότερος του έφυγε.

"Λοιπόν Yoongi," ξεκίνησε να μιλάει στον εαυτό του καθώς προχωρούσε προς την πόρτα του σπιτιού "μπορείς να το κάνεις.. αν και δεν είχες σκοπό"

Χτύπησε το κουδούνι της πορτας,και περίμενε υπομονετικά να του ανοίξει κάποιος την πόρτα. Δεν ήταν έτοιμος για αυτό,η μάλλον δεν ήξερε αν ήταν έτοιμος για αυτό. Θα συναντούσε τους ανθρώπους που ναι,τον φέρανε στον κόσμο,αλλά τον άφησαν σε αυτόν,μόνο του.