𝐏𝐔𝐙𝐙𝐋𝐄 𝐏𝐈𝐄𝐂𝐄𝐒 | 𝐊𝐢𝐦 𝐓𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠

06: Τι ξερεις Yoongi?

Jin's P.O.V

"Σταματά τώρα,Seokjin.." είπε ο Yoongi.

Σε ποιον απευθύνθηκε?

Ποιος είναι αυτός ο Seokjin?!

Ίσως είναι από όλα αυτά που συμβαίνουν,ισως να μην ξέρει τι λέει..

"Τι λε-" πήγα να τον ρωτήσω όμως δεν πρόλαβα,αφού οι νοσοκόμοι μπήκαν μέσα στο δωμάτιο του μπαμπά και.. τ-τον πήραν από εκει. Η πόρτα ήταν ακόμη ανοιχτή και από πίσω της είχε μείνει ο Jimin.. να κλαίει.. δεν παρατήρησα ότι έλειπε τόση ώρα,κανείς σήμερα δεν τον ρώτησε πως ένιωθε,ούτε έκατσε να τον παρηγορήσει. Είμαι σίγουρος πως μόνο ένα άτομο μπορεί να τον κάνει καλύτερα όμως και όχι,αυτό δεν είμαι εγώ.

"Jimin-ah?" Είπα μόλις άνοιξα την πόρτα του δωματίου η οποία είχε κλείσει με τον αέρα.

"Jin hyung,εγώ.." ξεκίνησε κάτι να πει,αλλά δεν μπόρεσε να το τελειώσει. Πέρασε το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του και άφησε έναν αναστεναγμό.

"Το ξέρω Jimin,το ξερω.. μιλήσατε?" Τον ρώτησα

"Όχι.. όχι ακόμα. Δεν ξέρω πως να το πω.." είπε και κοίταξε κάτω κάνοντας τα δάκρυα του να πέσουν

"Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι,είναι το μόνο άτομο που ξέρω ότι θα σε βοηθήσει όσο κανένας μας." Του είπα και τον χτύπησα αδελφικά(δεν ξέρω πως λέγεται σόρρυ😂)στην πλάτη.

"Το ξέρω.." είπε και με κοίταξε "ευχαριστώ hyung" με αγκάλιασε.

"Τίποτα Jiminie,πάνε τώρα.." είπα και τον έκανα να φύγει από το δωμάτιο και από πίσω του ακολούθησα κι εγώ.

Την ίδια ώρα έξω από το δωμάτιο..

Yoongi's P.O.V

Κατάλαβα ότι έκανα μεγάλη βλακεία για να μην πω κάτι άλλο,μόλις είπα το ολόκληρο όνομα του Jin για το οποίο κανείς δεν είχε ιδέα εκτός από την μαμά και τον μπαμπά. Να πω την αλήθεια,ούτε εγώ είχα. Μέχρι που- Ωχ.. η πόρτα.. Μισό,τι κάνει μέσα ο Jimin?!

Πήγα να μπω μέσα στο δωμάτιο για να πάρω τον Jimin αλλά με πρόλαβε ο Jin και με προσπέρασε σκουντωντας με χωρίς να το καταλάβει και έκλεισε την πόρτα πίσω του

Την ίδια στιγμή,η μαμά έπαιρνε από πίσω τους γιατρούς που πήραν τον μπαμπά μέσα από το δωμάτιο,κλαίγοντας.

"Που τον πάτε?!" Είπε και τα δάκρυα της έπεφταν,αλλά οι γιατροί μόνο την κοίταξαν

"Μείνετε μακριά κυρία μου,λυπάμαι για την απώλεια" είπε ο γιατρός και έτρεξαν το φορείο ακόμη πιο γρήγορα μέχρι που εξαφανίστηκαν στον διάδρομο. Η μαμά είχε πέσει κάτω και έκλαιγε. Πήγα να την σηκώσω και όταν τα κατάφερα και πήγα να την αγκαλιάσω με έσπρωξε μακριά της