𝐏𝐔𝐙𝐙𝐋𝐄 𝐏𝐈𝐄𝐂𝐄𝐒 | 𝐊𝐢𝐦 𝐓𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠

38: Δεν είναι δικό μου

"Οου.." είπα στον Taehyung,μόλις εκείνος τελείωσε να μου εξιστορεί τι συνέβαινε στην ζωή της οικογένειας του τον τελευταίο καιρό. "Δηλαδή,κανένα από τα αδέρφια σου δεν είναι βιολογικό παιδί των γονιών σου,παρά μόνο εσύ;"

"Αχα,ακριβώς.." είπε και ένωσε τα χείλη του,σχηματίζοντας μια λεπτή γραμμή.

"Και εσύ;" Τον ρώτησα,γιατί φαινόταν να μην είναι ο συνηθισμένος χαρούμενος Taehyung που ξέρω τους τελευταίους μήνες "Εσύ πως είσαι;"

"Εγώ;" Είπε και αφού με κοίταξε,γέλασε "Καιρό είχε να με ρωτήσει κάποιος.. άλλα τους καταλαβαίνω,είναι πολλά και-"

Τον σταμάτησα πριν προλάβει να τελειώσει την πρόταση του,βάζοντας το χέρι μου πάνω στο δικό του.

"Γιατί..;" Ρώτησε μπερδεμένος,γιατί τον είχα διακόψει έτσι απότομα.

"Πριν πεις κάτι άλλο,εγώ είμαι εδώ,και πάντα θα είμαι. Μην το ξεχασεις,χμ;"

"Φυσικά και δεν θα το ξεχάσω.." είπε και μου έπιασε το χέρι "Ευχαριστώ,Y/N,αλήθεια.."

"Δεν χρειάζεται να με ευχαριστεις Tae!" Είπα και χαμογέλασα "Έτσι κι αλλιώς.."

"Έτσι κι αλλιώς τι;!" Με ρώτησε ανυπόμονος,αφού είχα κάνει μια μικρή παύση μετά από αυτό.

"Σ-Σ'αγαπω..!" Είπα και στο τέλος έμεινα με ανοιχτό στο στόμα,μιας που δεν περίμενα ότι όντως θα είχα τα κοτσια να του το πω.

"Κι εγώ σ'αγαπω,Υ/Ν.." ανταπέδωσε εκείνος,και με φίλησε. Όμως δεν κράτησε για πολύ όλο αυτό,αφού χτύπησε το κινητό του.

"Ναι;" Απάντησε στο τηλεφώνημα,το οποίο ήταν από τον αδερφό του,Yoongi.

"T-Tae; Πρέπει να έρθεις σπίτι.. τ-τωρα.." τον άκουσα να λέει μέσα από το τηλέφωνο,με ένα τρέμουλο στην φωνή του.

"Μα τι έγινε;"

"Απλά έλα,γρήγορα."

"Υ/Ν εγω-"

"Δεν πειράζει Tae," του είπα και χαμογέλασα "καταλαβαίνω,ακούγεται σοβαρό έτσι κι αλλιώς. Πάνε!"

...

Taehyung

"Λοιπόν ήρθα!" Φώναξα μόλις μπήκα στο σπίτι.

"Στο σαλόνι!" Άκουσα τον Jin να απαντάει,και αφού κρέμασα το μπουφάν μου ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς τα εκεί.

Τους είδα όλους μαζεμένους στον καναπέ,όλους εκτός από τον Yoongi. Εκείνος κοιτούσε το κενό,δηλαδή τον τοίχο απέναντι του,ενώ όλοι οι υπόλοιποι ήταν προσηλωμένοι στην τηλεόραση.

"Τι συμβαίνει εδώ;" Ρώτησα,χαμογελώντας,στη προσπάθεια μου να καταλάβω τι γίνεται.

"T-Taehyung.. κάθισε." Είπε ο Jin και έκανε λίγο χώρο ώστε να κάτσω κι εγώ,καταπίνοντας το σάλιο του.

"Γιατί με φωναξατε έτσι;"

"Tae,υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε.."

...

"Γεια σας κυρ-" είπε ο αστυνόμος στην Aeri,όταν εκείνη μπήκε με ορμή στη φυλακή στην οποία κρατείται ο γιατρός.

"Πες μου που είναι ο Kim Woosung.", Είπε,μη αφήνοντας τον να τελειώσει.

"Ε-Ελατε μαζί μου.." είπε ο αστυνόμος,τρομαγμένος,και την οδήγησε προς το κελί του.

"Aeri;" Είπε μόλις την αναγνώρισε. Δεν ξεχνιέται αυτή η ιστορία..

"Ναι,εγώ είμαι," είπε εκείνη "δεν με περίμενες;"

"Η αλήθεια είναι πως σε περίμενα." Είπε και σήκωσε το βλέμμα του από το πάτωμα "Σου μίλησε ο Yoongi,σωστά;"

"Κάτι άλλο πρόλαβε τον Yoongi.." είπε εκείνη και το κράτημα της στα κάγκελα άρχισε να σφίγγει.

"Τι.. άλλο;" Ρωτησε εκείνος μπερδεμένος,και ταυτόχρονα ανήσυχος.

"Το λένε παντού. Στις ειδήσεις,στις εφημερίδες,στο ίντερνετ.. Τα ανακάλυψαν,όλα,σε ανακαλυψαν.. Το μόνο που με κάνει να απορώ,είναι το πώς δεν σε ανακάλυψα εγώ.."

"Aeri,πρέπει να καταλα-" πήγε να πει,μα εκείνη τον διέκοψε.

"Δεν με νοιάζει οτιδήποτε άλλο έχεις να πεις. Το μόνο που θέλω να μάθω,είναι τι απέγινε το παιδί μου. Γιατί ξεκάθαρα,το παιδί που μεγάλωνα τόσα χρόνια,δεν είναι δικό μου." Είπε με μονομιάς,αναφερόμενη στον Taehyung.

"Αχ.. πάνε στο γραφείο μου. Στο δεύτερο συρτάρι,όπου κρατάω τα αρχεία. Θα βρεις το φάκελο σου." Είπε εκείνος,και η μητέρα των τεσσάρων αγοριων χωρίς δεύτερη σκέψη,έφυγε για το γραφείο.

Όμως,αυτό που θα βρει εκεί,δεν το περιμένει κανείς,

Ούτε ο γιατρός..
-------

🌷❣️🍓