02: Είσαι καλά?

494 57 16
                                    

Τhird's P.O.V

30 Δεκεμβρίου 1998,Νοσοκομείο της Σεούλ..

"Έλα Aeri,ξέρω ότι μπορείς να το κάνεις!!" Ειπε ο Johyung σφίγγοντας της το χέρι

"Απλά σπρώξτε λίγο ακόμη,είναι σχεδόν έξω.." είπε μια νοσοκομα

"Δεν.. νομίζω.. ότι.. μπο-" είπε η Aeri,ομως δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει,και μόλις το μωρό βγήκε λιποθύμησε. Ήταν σοκαρισμένη μόνο που κατάφερε να το ζήσει όλο αυτό και να μείνει έγκυος,ένω ένα χρόνο πριν το είχε δεδομένο πως δεν θα αποκτούσε ποτέ δικά της παιδιά. Και τωρα..

"Μισό λεπτό!," Φώναξε ο Johyung σε μια νοσοκόμα όταν είδε πως έπαιρνε το παιδί χωρίς να τους το έχει δείξει "που το πάτε?!"

"Στην μονάδα των νεογέννητων,πρέπει να φροντίσουμε κάποια πράγματα πρώτα!!" Είπε και όσο παράξενο και να του φάνηκε,δεν έδωσε σημασία και έμεινε δίπλα στην γυναίκα του μέχρι να ξυπνήσει. Όταν όλοι οι νοσοκόμοι και ο γιατρός έφυγαν από το δωμάτιο,τα μικρά ποδαράκια των τριών αγοριών άρχισαν να τρέχουν μες στο δωμάτιο φωνάζοντας.

"Που είναι ο αδερφός μου?!" Ρώτησε ο Jin

"Jinακο μου σου είπα,δεν ξέρουμε αν είναι αγόρι ή κορίτσι το μωρό!" Είπε ο Johyung

"Η μαμά γιατί κοιμάται?" Ρώτησε ο Jimin

"Η μαμά μόλις γέννησε είναι κουρασμένη,η σωστή ερώτηση είναι γιατί ο Yoongi κοιμάται πάλι?" Ο Yoongi,ναι,έτρεξε στο δωμάτιο,αλλά με το που βρήκε την πολυθρόνα δίπλα στο κρεβάτι κοιμήθηκε κατευθείαν,πετάχτηκε όρθιος όμως μόλις άκουσε τον μπαμπά του να τον αποκαλεί "Yoongi"

"Αααα μπαμπά! Γιατί με είπες Yoongi!" Είπε εκείνος και μουτρωσε

"Έτσι σε λένε αγόρι μου πως θες να σε πω?" Του απάντησε ο Johyung

"Σας είπα να με φωνάζετε Suga από εδώ και πέρα!" Είπε και τώρα σταύρωσε τα χέρια του

"Ζάχαρη να σε λέω? Τι να πω,πέντε είσαι ακόμα"

2018..

Tae's P.O.V

"Μαμααααα πάω εξω" φώναξα από την εξώπορτα γιατί η μαμά μου ήταν στην κουζίνα

"Κάτσε Taehyung-ah περίμενε" είπε και περίμενα στην πόρτα κουνώντας εκνευρισμένα το πόδι μου. Θα κάνει πάλι μισή ώρα,και δεν θα θέλει και τίποτα. Και θα με καθυστερήσει κιόλας. .

"Άιντε ρε μα-" είπα χωρίς να προλάβω να ολοκληρώσω γιατί εμφανίστηκε με μια ποδιά και με μια μπουκιά φαγητό στο χέρι.

"Τι ειναι αυτό ρε μαμά?" Την ρώτησα

"Noodles είναι αγόρι μου,δοκίμασε και πες μου αν είναι ωραία!"

"Αχουυ ρε μαμά άσε με και έχω αργήσει!" Της είπα και έβαλα το χέρι μου μπροστά στο κουτάκι με τα noodles που ερχόταν ολοένα και κατά πάνω μου

"Αααα και γιατί τόσο άγχος που άργησες?" Είπε και χαμογέλασε πονηρά

"Ωχου μαμά παράτα με,άντε γει-" πήγα να φύγω αλλά τελικά μου μπουκωσε το στόμα με την παγωμένη αλλά καυτερή μπουκιά noodles

"Να προσέχεις!" Είπε και έκλεισα την πόρτα πίσω μου,αφού έφτυσα τα noodles.

Έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη του τζιν μου και κοίταξα την ώρα "7.08?! Έχω αργήσει σχεδόν δέκα λεπτα!"

Έτρεχα σαν τον παλαβό στον δρόμο για να προλάβω το λεωφορείο. "Έρχεται σε πέντε λεπτά" σκέφτηκα "και η στάση είναι δέκα λεπτά από εδώ". Και εκεί που έτρεχα,ξαφνικά,κάτι μπήκε στον δρόμο μου και με σταμάτησε..

"Βλάκα πρόσεχε που πηγαίνεις! Εμένα θα με καθυστερήσεις τώρα και έχω ηδη αργήσει σε ένα πολύ σημαντικό ραντεβ-" είπα νομίζοντας πως είχα πέσει πάνω σε κάναν ηλίθιο μέχρι που είδα ότι είχα πέσει πάνω σε μια κοπέλα,της ηλικίας μου πάνω κάτω,και την είχα ρίξει κατω "Ω θεέ μου,συγνώμη,είσαι καλά?!" Είπα και της έδωσα το χέρι μου για να την σηκώσω.

"Ναι εντάξει μια χαρά είμαι," είπε και σηκώθηκε "ευχαριστώ"

"Μην με ευχαριστείς,σε έριξα κάτω," της είπα και άφησα ένα μικρό γελακι "επίσης,είμαι ο Taehyung"

"Ειλικρινά,δεν πειράζει είμαι καλά. Με λένε Υ/Ν" είπε και πέρασε μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της και μου έδωσε το χέρι της. Είχα μείνει λίγο να την κοιτάω σαν βλάκας,αλλά ευτυχώς το κατάλαβα νωρίς και της ανταπέδωσα

"Λοιπόν τώρα που γνωριστήκαμε,πάμε να σε κεράσω ένα καφέ?" Της είπα και αυτή δέχτηκε.

Στον δρόμο μιλούσαμε για άσχετα πράγματα,όχι ότι θα ξαναβρισκομασταν και ποτέ.. όλα πήγαιναν μια χαρά,μέχρι που ξαφνικα χτύπησε το κινητό μου..

"Taehyung?! Που είσαι?!?!" Την άκουσα να φωνάζει μέσα από το τηλέφωνο.

Ωχ ναι.. το ξέχασα..

Έχω κοπέλα
-
-
-
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Α/Ν;
ΓΕΙΑΑΑΑΑ,
ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ?❤
ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ,ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ: ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΚΟΜΕΝΤΤ💜
Συγνώμη για το τι διαβάσατε,αλλά πάντα τα πρώτα κεφάλαια μου είναι χάλια. Συνεχίστε όμως,γίνεται καλύτερη!!❤🍡🍦

𝐏𝐔𝐙𝐙𝐋𝐄 𝐏𝐈𝐄𝐂𝐄𝐒 | 𝐊𝐢𝐦 𝐓𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠 Donde viven las historias. Descúbrelo ahora