sınırları kaldırıyorum artık, bölüm hazırken beklemek hoş değil ama yine de yorum yaparsanız bakın o, çok hoş olur. :(
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sooyeon'un cenazesinin kalktığı gün, havada gezen ağır keder ve hüzünü temsil etmek adına bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu. jaehyun ve eunwoo, sessiz gözyaşları dökerken birbirlerinin ellerini tutuyorlardı; soojung ise eşin jongin'in yardımı ile ayakta durarken etrafı inleten hıçkırıklarla ağlıyordu.
chaeyoung, eunwoo'nun sevgilisi chaeyeon ile arkada tıpkı oğlanlar gibi el elelerdi. jaehyun'un yaşadığı acıyı çok iyi biliyordu, yine de yanına gidip ona sarılacak cesareti bir türlü bulamıyordu. tabutun üzerine atılan her kürek toprak ile gök gürültüsü ve soojung'un kalp parçalayıcı hıçkırıkları kulağında çınlıyordu.
dayanmak güçleşiyordu, bir an babasının gömüldüğü günü hatırlamıştı. annesi, tıpkı soojung ile ağlerken; chaeyoung ise gözyaşları içinde tabutun yanında çığlıklar atıyordu. başı dönmeye başlamış, gözleri kararıyordu.
chaeyeon yanındaki kızın yüzünün bembeyaz olduğunu görünce, endişeli bir sesle sordu. "chae, iyi misin?"
chaeyoung başını salladı ve zorla gülümsedi. "evet, iyiyim.." dedikten sonra kızın bileğini yakalayıp onu çekiştirmeye başladı. "bizim olmamız gereken yer burası değil."
jaehyun ve eunwoo'nun yanına geldiklerinde kızın bileğini bıraktı. "olmamazı gereken yer işte burası," dedi ve chaeyeon ona minnettar bir şekilde bakarak sevgilisine sıkıca sarıldı.
jaehyun kıpkırmızı gözlerle ona döndüğünde, chaeyoung gülümsedi ve elini genç adamın yanağına koydu. jaehyun gözlerini kapatarak yanağını eline yaslarken, genç kız yumuşak bir sesle konuştu.
"annen şimdi daha iyi ve mutlu, jaehyun. üzülmene hiç gerek yok."
jaehyun gözlerini açtı ve diğerine göre daha güçsüz bir sesle cevap verdi. "bunu nereden biliyorsun?"
chaeyoung başını kaldırıp gökyüzüne baktı, yağmur durmuş; güneş parlamaya başlamıştı. "biliyorum işte."
sooyeon'un bedeni hala hastanedeyken, bir hemşire chaeyoung'un yanına gelip tek bir şey bile söylemeden eline bir kağıt tutuşturmuştu. genç kızın şaşkın bakışları arasında hemşire kaybolurken, chaeyoung kağıdı açtı ve okumaya başladı.
bunu ona sooyeon yazmıştı. babası ile aralarında neler olduğunu, yunho'nun babasının gönderdiği mektupları okumamasını sağlamasını, jaehyun'un kendisine neden zorbalık yaptığını, kısacası her şeyi açıklamıştı.
'beni affetmen mümkün mü bilmiyorum ama yine de, chaeyoung lütfen beni affet. benden nefret etme, etsen seni anlarım ama.. ve jaehyun'a iyi bak ve benim için üzülmemesini söyle, ben mutlu olacağım. yifan'a geri kavuşavağım için.' bunlar sooyeon'un yazdığı son kelimelerdi. okumayı bitirdiğinde gözyaşları akarken burukça gülümsedi.
"babamla cennette mutlu olun," dedi ve kağıdı katlayı cebine koydu.
jaehyun, chaeyoung'u kendine çekti ve ona sıkıca sarılırken başını omzuna koydu. "senin yanımda olmanı hak edecek ne yaptım ben?"
"annenin sözünü dinledin," dedi ve bir an jaehyun gülümsediğini gördü.
bir ay sonra.
acı asla geçmezdi, ama hafiflerdi. son bir ay hem jaehyun hem de kardeşleri için fazlasıyla zor geçmişti, babaları cenazeye gelmemişti ve kimse ondan bir daha haber alamamıştı ki, gerçeklerden sonra bile bu can yakıcıydı; ama chaeyoung ona ve kardeşlerine annelerinin yazdığı mektubu gösterdiğinde, annesinin iyi olacağına ilk kez o zaman inanmıştı.
jaehyun hayatının sonuna kadar bu turuncu saçlı kıza minnettar olacaktı. o olmasaydı bütün bunları nasıl atlatabilirdi hiç bilmiyordu. ancak başarmıştı ve şimdi chaeyoung'un göğüsünde huzurla uyumasını izlerken kim bilir kaçıncı kez şükretti.
artık bunları inkar etmenin bir anlamı yoktu, jaehyun yavaş yavaş bu kıza duygular beslemeye başlamıştı. aralarında bir şey vardı evet, ama bunun henüz bir adı yoktu. her ne olursa olsun, chaeyoung'un ne pahasına olursa olsun yanında olmak istiyordu. bu dünya için fazlasıyla güzel olan kalbi çok acı çekmişti, hak etmediği halde. jaehyun ona bir daha acı çekmeyeceğini garantileyemezdi ancak yalnız olmayacağını garantileyebilirdi.
