အပိုင္​း(၁၁)

442 11 0
                                    

ကိုျပည္​့ရင္​ခြင္​ထဲတြင္​ ခဏ​ေနၿပီး ရင္​​ေငြ႔​ေႏြး​ေႏြး​ေလးနဲ႔ ႏူးညံ​ေသာအ​ေတြ႔အထိမ်ားက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုအားအင္​​ေတြ အျဖစ္​ဖန္​ဆင္​း​ေပး​ေနသလိုပါပဲ။​​ေပ်ာ္​ရႊင္​မႈ​ေတြကိုရဖို႔အတြက္​ တစ္​ခါတစ္​ရံမွာ ဝမ္​းနည္​းျခင္​းမ်က္​ရည္​​ေတြနဲ႔​ေပးဆပ္​ၾက ရတယ္​တဲ့။ ကိုျပည့္​နဲ႔အတူတူ​ေနႏိုင္​ဖို႔အတြက္​ဆိုရင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့မ်က္​ရည္​​ေတြ ဘယ္​​ေလာက္​ပဲက်ဆင္​းရပါ​ေစ. . .​ေပးဆပ္​ဖို႔ဝန္​မ​ေလးတတ္​​ေတာ့ဘူး။

"ကိုျပည္​့. .ျပန္​​ေတာ့​ေလ ​ေနာက္​က်​ေန​ေတာ့မယ္​"

"အြန္​း. .ဇြဲသာ​ေန​ေကာင္​း​ေအာင္​​ေန​ေနာ္​။တီဆုကိုလည္​း ​ေသခ်ာျပဳစုလိုက္​ပါ။ကိုယ္​မနက္​ျဖန္​ထပ္​လာခဲ့ပါ့မယ္​။"

"အြန္​းပါ. .​ေသခ်ာျပန္​​ေနာ္​။​ေမ​ေမက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ခ်စ္​ပါတယ္​။ဒါ​ေၾကာင္​့မို႔ အခုကိစၥကိုလည္​း လက္​ခံမွာပါ။ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုလည္​း မစိုးရိမ္​နဲ႔​ေနာ္​။ကြၽန္​​ေတာ္​ ကိုျပည္​့နဲ႔သာဆို ဘာကိစၥ​ေတြပဲ႐ွိ႐ွိရင္​ဆိုင္​ဖို႔ အသင္​့ပဲ​ေနာ္​"

"အြန္​း. .ကိုယ္​လည္​း ဇြဲ ​ေလးအတြက္​သာဆို ဘာပဲလုပ္​ရ လုပ္​ရ။ဘယ္​လိုအတားဆီး​ေတြမဆို ျဖတ္​​ေက်ာ္​ဖို႔အသင္​့ပဲ. အရမ္​းခ်စ္​တယ္​ကြာ ဇြဲ ​ေလးရာ"

"အြန္​း. .ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ခ်စ္​ပါတယ္​"

ကိုျပည္​့ရဲ႕ကားျခံထဲကထြက္​ခြာသြားတဲ့ ခဏထိ​ေတာင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ အခန္​းထဲမဝင္​ႏိုင္​​ေသးပဲ အ​ေမွာင္​ထဲတိုးဝင္​ သြားတဲ့ ကား​ေလးမ​ေတြ႔ရ​ေတာ့တဲ့အထိ ဝရန္​တာမွာ ​ေလ​ေအး​ေလးကို ခံစ​ား​ေနမိတယ္​။အျပင္​ကတိုက္​ခတ္​တဲ့ ​ေလ​ေအးကရင္​ထဲက အပူမီး​ေတြကို ​ေအးခ်မ္​း​ေအာင္​ မစြမ္​း​ေဆာင္​ႏိုင္​​ေသးတာ​ေတာ့အမွန္​ပါပဲ။

​ေရခ်ိဳး​ေခါင္​း​ေလ်ွာ္​ၿပီး​ေမ​ေမ့အနားမသြားခင္​ ဖုန္​းမ်က္​ႏွာျပင္​ က ကိုျပည္​့မ်က္​ႏွာ​ေလးကိုၾကည္​့ရင္​း အားအင္​​ေတြျပည့္​ေန သလို. . .။ဘယ္​လိုျပႆနာ​ေတြျဖစ္​ျဖစ္​ ရင္​ဆိုင္​ဖို႔အသင္​့ ျဖစ္​​ေနခဲ့​ေအာင္​ ကိုျပည္​့ကပဲစြမ္​း​ေဆာင္​ႏိုင္​တာလား။ဒါမွမ ဟုတ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ကပဲ မျဖစ္​သင္​့တဲ့အခ​်စ္​မွာနစ္​​ေျမာ​ေနမိ တာလား။

ကျွန်​တော့ချစ်​သူ လူဆိုး​လေးWhere stories live. Discover now