Shadow Of The Light

Chapter 5

Krisha's POV

"DOM!!"
Sigaw namin lahat sa gulat!
"Aray........ Balikat ko!"

"Huy Dom! Okay kalang?!"

"Mukha... Ba akong... Okay sayo?!"

"Hoy ikaw! Ikaw kaya barilin ko diyan!"

*BANG BANG BANG KARDO BANG BANG BANG*

"Sumuko ka na Dalisay!"

"Tumigil ka nga! Dati pa yun natapos! 2019 pa!"

"Ano bang pake mo?! Sino ka ba?!"

"Ako? Ako si Leo! Na tawag nyong Leon!"

"Teka... Leon?!"

"Bakit mo kami binabaril?! At paano ka nabuhay?!"

"Baliw! Sa bulsa sa dibdib ko yung nabaril! Eh may 10 limang piso don! Kaya hindi tumagos sakin masyado yung bala! Nag pass out lang ako sa sakit!"

"Leon! Bakit mo binaril si Dom?!"

"Akala ko yung nagkidnap sainyo eh!"

"Nakakaasar ka.... Leon..."

"Sorry!"

"Sige na! Tulungan na kita diyan!"

"Actually... Sino ba yung bumaril sayo?!"

"Yan si Vince!"

"Aray... Magaling pala tumira si Jare..."

"Ako pa!"

Vince: Aray... Leon anong ginagawa mo--

*BANG*

Julian: Vince! Humanda... Ka... Sakin... Leon..."

*BANG*

"Julian... Vince..."
Sabi ni Kathryn bago siya nahimatay.

"Sige pa! Barilin nyo pa ako!"

"Oo na Leon... Tulungan.... Mo nalang ako... Paakyat..."

"Teka lang guys! May sasabihin pa ako..."

"Ano yun Rihanna?"

"Um... May alam akong lugar na SURE akong wala pang nakukuhang gamit!"

"Saan? At pano mo naman yun nalaman?"

"Eh, mini stop rin ako dati eh!"

"Weh? Parehas pala tayo Rihanna ng--"

"LEON!!! AKYATIN MO NA SI DOM!"

"Sorry! O sige na..."

"Dati kasi may space sa ministop na hindi pinapakealaman kaya inayos ko at ginawa kong hide out! Puro siopao at ice cream doon! Meron rin don drinks na kinuha ko!"

"Ah! Ok! Edi maganda!"

"Tara na! Habulin na natin sila Dom!"

"Eh... Pano to si Kath?"

"Ah! Sige, dalin nyo na rin!"

"Sure ka? Baka mag wala yan mamaya!"

"Ako bahala diyan!"

"Pano si Dom?"

"Basta!"

"Sige na nga!"

"Hoy dalian nyo nga! Hinihintay na kayo nila Leon dun sa taas!"

"O sige! Aakyat na!"

"Huy! Bakit nyo binubuhat si Kathryn?!"

"Kakampe to! Kasama nya lang talaga si Julian!"

"Tulungan ko na nga kayo!"

"Teka... Nasan sila Emmarie?"

"Sa taas sila nakatali!"

"Ok!"

SUNOD NA ARAW

"Ang sarap ng pahinga ko!"

"Akin rin!"

"Alam nyo... Hindi masiyadong realistic tong storya na to!"

"Ano?"

"Eh kasi... Diba galing... Diba yung inspiration sa gumawa ng storya na to yung totoong Jare and friends?"

"Oo..."

"So... Bakit ganon? Galit sila lahat kay Dom?"

"Kasi nga maarte sila masiyado! Sakin pa sila nagagalit eh na incognito ko na nga pangalan nila! Gusto nila totoong pangalan nila! Kung gusto nila, sama ko pa yung Email at password nila dun eh!"

"Huy Dom kalma lang!"

"Oo na..."

"So... Tapos na kaya to? Gagawa ba talaga siya ng wattpad na Jare and friends? Baka naman... Mawala na tayo habang buhay ah!"

"Oo nga eh... Mawawala ang imagination ni Dom!"

"Hindi ko sinasabi na dapat tayo mawala, pero... Baka dapat lang talaga mawala yung imagination ni Dom. Tumatanda na siya eh, puro cartoons parin nasa isip niya! Puro mga unrealistic, mga walang... Katotohanan! Baka dapat lang talaga mag end to!"

"Sabagay! Dapat talaga wala na imagination ko ngayon eh, hindi ko mapigilan na mag isip ng mga fantasy, cartoons, etc. Dapat talaga tigilan ko na to! Pero... Ayaw ko kayong mawala!"

"Wag ka mag alala! Pag naging famous wattpader ka, babalik ka rin sa simula at maaalala mo rin naman kami!"

"Oo nga... So... The end na no?"

"Oo... The end na nga eh no..."

"Hmph... Mamimiss ko kayo noh! Salamat sa onting views sa wattpad ko... So yun, tapos na!"

"So The end?"

"Oo, The end! Salamat sa pagbasa ng wattpad na toh! Bye! Halika na! Mag Ice cream na tayo!"

The end!