ကျောင်းတံခါးမကြီးပိတ်ခါနီးအချိန်မှ Dong Si Cheng တစ်ယောက် အသည်းအသန်ပြေးလာသည်။
လွယ်အိတ်ကိုပင်ကျောမှာမလွယ်နိုင်တော့ပဲ လက်ကဆွဲကာ ဟောဟဲလိုက်ပြေးလာရသည်။
ပိတ်ခါနီးသာသာလေးသာရှိတော့သော တံခါးမကြီးနားအမှီလာ၍လက်ဖြင့်ကာလိုက်သည်။
ဆရာကအမြင်မကြည်သည့်ပုံဖြင့်မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီးတံခါးကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
Dong Si Cheng ကျောင်းဝင်းထဲ ပထမဆုံးခြေစလှမ်းချိန်တွင် အနောက်မှပြေးလာသောခြေသံကိုကြား၍လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ Nakamoto Yuta ဖြစ်နေသည်။
"သွား... ဟိုမှာ ထိုင်ထ ၅၀ သွားလုပ်.."
"... ဟုတ်.."
တံခါးပိတ်ပြီးမှရောက်လာသူကျောင်းသား၊ကျောင်းသူတိုင်းကို အပြစ်ပေးသည့်ထိုင်ထနည်းဖြင့် Yuta ကိုထိုင်ထဆွဲရန် အော်ပြောလိုက်သည်။
ရပ်ကာလှည့်ကြည့်နေမိသော Dong Si Cheng ကို မြင်တော့ သူ၏အပြုံးချိုချိုများဖြင့်ပြုံးပြသည်။
အမြဲတမ်းသွားတိုက်ပြီးခါစလို ဖြူဝင်းနေသည့်သွားများမှာ ညီညာစွာပေါ်လွင်နေပြီး အပြုံးရိပ်သန်းသည့်မျက်နှာမှာ ချောမောလွန်းလှသည်။
ပြန်တောင်မပြုံးပြနိုင်လောက်အောင် ယောကျင်္ားအချင်းချင်းမှင်သက်၍ ကြည့်မိပါသည်။
ထို့ကြောင့်လည်း Yuta ကိုသူကြိုက်မိသည်။ သူ့လိုချောမောချင်လွန်း၍ အားကျပြီး ထိုအပြုံးချိုချိုများအောက် လဲကျခဲ့ရပါသည်။
နောက်ဆုံး ချစ်မိသည်အထိ။
ငေးကြည့်နေရာမှ ထိုင်ထလုပ်ရန်ပြင်နေသော Yuta ၏လှုပ်ရှားပုံများကြောင့် မျက်တောင်မခတ်မိသော မျက်ဝန်းများလှုပ်ရွလာရသည်။ ထို့နောက် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင်။
"ဟို... ဆရာ.. ကျွန်တော်...သူ့အစားလုပ်လို့ရမလား.."
"ဘယ်သူ့အစားလဲ..."
အသံမာကြောကြောဖြင့် ပြန်မေးလာသော ဆရာကြောင့် အနည်းငယ်လန့်ကာရပ်ဆိုင်းသွားရပေမယ့် ချစ်တဲ့သူအစား ပေးလာသောအပြစ်ကို ခံယူချင်မိသည်။
YOU ARE READING
DICE
Fanfictionဘဝကို game တစ်ခုလိုသာ restart လို့ရမယ်ဆိုရင်?dong si cheng ကကျောင်းမှာအမြဲအတန်းထဲကလူတွေရဲ့အနိုင်ကျင့်တာကိုခံရတယ် တစ်နေ့မှာကျောင်းသားအသစ်kunကသူ့ဘေးမှာထိုင်ပြီးသူ့ကို game တစ်ခုကစားဖို့ပြောတယ်....
