Jesteś Moją Siostrą (Wojownicy) ZAWIESZONE

VIII

Siedzieliśmy pod wysokim głazem Paprotkowa Gwiazda patrzyła na nas poważnym ale zarazem opiekuńczym wzrokiem.
- Sosnowa Łapo uczyłeś się wystarczająco długo by zostać wojownikiem! Od teraz będziesz się nazywał Sosnowe Serce. Klanie Gwiazd spójrzcie na tego wojownika i dajcie mu odwagę i siłę!
- Jesienna Łapo, uczyłaś się długo i robiłaś wielkie postępy! Od dziś nazywasz się Jesienna Pręga. Klanie Gwiazd spójrzcie na tą kotkę! Dajcie jej odwagę mądrość i miłość!- Byłam taka dumna to była taka euforia! Spojrzałam na Sosnowe Serce on spojrzał na mnie miał dume w oczach. Spojrzałam na cały klan mama była szczęśliwa a Czarna Stopa pękała z dumy.
- Jesienna Pręga! Sosnowe Serce!- Klan wymawiał nasze imię.
- Z godnie z tradycją będzięcie stać na straży w milczeniu, ale narazie odpocznijcie. Paprotkowa Gwiazda weszła do swojego legowiska. Spojrzałam na Czarną Stopę jej brzuch był większy. Zobaczyłam jak Srebrną Łape wchodzi do legowiska uczniów. Szkoda że nie jest wojowniczką uczyła się trochę krócej odemnie ale jest bardzo untalentowana. Kierowałam się do legowiska wojowników. Była to jaskinia,lęgowisko uczniów było odsłonięte tylko drzewa osłaniały przed deszczem. Zajęłam miejce w kącie, zwinęłam się w kłębek i myślałam że może kiedyś ja zostanę nauczycielką. Obudził mnie Sosnowe Serce

- Wstawaj Jesienna Pręgo czas na nasze czuwanie- Wyszłam z legowiska i obserwowałam cały obóz nic się nie zmieniło. Po jakimś czasie zauważyłam jak Biała Trawa wychodzi z legowisk starszych pokiwałam jej głową z szacunku, klan bardzo szanuje meduków w końcu oni ratują nam życie.