O gün hayatımın en güzel günüydü tabisi de iki gün sonra demeye başlamaktan bıktığım kelime unutuldum galiba oldu..İşte bu millet bi türlü mutlu olamıyor buyüzden çok düşünemeyeceksin onlar herzaman daha mutsuz olur herneyse hayat devam ediyor ve yarın arkadaşlarımla sinemaya gideceğim!
Sabah olur ve kalktığımda herşey aynıdır mesaj yok arayan soran off sıradan dedimde yanıldım sokakta yürürken herkes bana bakıp fısıldaşıyordu kötü olanda ne dedilerini duyamamam sonunda arkadaşlarımla buluştum ama hepsi bir farklıydı bana karşı nasıl mı mesela Erdem en yakın arkadaşım biraz korkmuş ve üzülmüş gibiydi neden herkesin bana baktıgını sorunca;
-Oo Mert yeme bizi Serenayın mesaj attığı ilk hayranlarındansın me sandın fenomen gibisin artık!
+Ee bu bizim aramızı niye bozuyor ki?
-Anlamıyormusun bu böyle oldukça herkes bize baktıkça nasıl eğleneceğiz bak bi karar ve biz mi o çok sevdiğin Serenay mı?
+Erdem nediyorsun sen o benim sadece hayalimdi sizi satacagımı baştam düşünmüşsünüz ayrıca ne hadle ben onu seçeyim bir kez yazdı anladınmı sonrada unutuldum
-Eminim öyledir..!
+Bunları hiç çekemeyecegim ben gidiyorum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Senfonisi
Fanfiction❗️İlk olarak Serenay Sarıkaya'ya sevgilerimizi iletiyoruz.Kesinlikle kötü amaçlı ya da ona saygısızlık yapacak bir hikaye yapmayız.Ayrıca sevilen bir ünlü olduğu için kaleme alındı unutmayalım. Yarısı gerçek çoğu "Hayal Ürünü" olan Serenay Sarıkaya...