O sustu,ben sustum iki yabancı gibiydik.Birbirlerini tanımayan değilde.İçinde kalan parçaları bulamayan iki yabancı..Bütün bunları düşünürken konuşmaya ilk o başladı.
S:"Normal hayranlarıma benzemiyorsun."
M:"Artık hayranın değilim zaten."
S:"Karşılıksız sevgiyi anlarımda,sen benden karşılıksız nefret ediyorsun."
M:"Hayat beklemek için kısa.Kafana böyle şeyleri takmak içinde.Kafamı karıştıran herşeyde öyle.."
S:"İlerde arkana baktığında herşey kararmış olmaz mı?Sevgisiz bir hayat düşünemiyorum."
M:"Bu yüzden vazgeçtim zaten."
S:"Sevgin karşılıksız olduğu için vazgeçmek mi?Çok saçma!"
M:"Benim yarınlarım hiç aydınlık olmadı,sanki hepsi karanlık tarafta kalmaya mahkumdu.Oyüzden karşılıksız sevmek istemiyorum kimseyi.Aydınlık olmasada bana yetecek bir ışık istiyorum hayatımda."
Karşılık verecekti ama vermedi.Gitarımı elime aldım, kendi bestelediğim şarkıyı çalmaya başladım,bilmesede o da bana eşlik etti.şaşırdım.
Söylerken bana eşlik etti.
"Karanlıktır yarınlarım.
İnat etmem,yaşarım.
Bu hayatta sevgi yoksa,neye yarar;hayal kırıkları..
Nedenim yoksa aşka,ağlarım akşamları,
Eminim,yanımdasın.
Üzgünüm alıkoyamadım.
Kayboldum gülüşünde, küçük hanım.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Senfonisi
Fiksi Penggemar❗️İlk olarak Serenay Sarıkaya'ya sevgilerimizi iletiyoruz.Kesinlikle kötü amaçlı ya da ona saygısızlık yapacak bir hikaye yapmayız.Ayrıca sevilen bir ünlü olduğu için kaleme alındı unutmayalım. Yarısı gerçek çoğu "Hayal Ürünü" olan Serenay Sarıkaya...
