Tam bir haftada iyileştiğime hala inanamıyorum.Ara sıra bazı şeyleri unutsamda pek sorun yaşamıyorum,aklıma beni pişman eden anılarımın gelmesi dışında herşey yerliyerinde!Kendime geldiğime göre yarım kalan eğlencemi tamamlayabilirim.Haftasonunda evde oturmak mis!Bugün kendime kapalı ev sineması yapmayı planlıyorum.Hiç olmazsa filmi izlerken yaşadıklarımı birnevzi unuturum.Gerçi filmden sonra kendi sıradan hayatıma dönmek pek güzel değil..Film işi akşam olacağı için biraz alışveriş yapalım.Hemen Bim e gittim.Saat kaçtığından kimseler yoktu bende kazık Migrosa gitmeye karar verdim oysaki birgünlük değişiklik iyi olurdu.Migrosun tekerlekleri zor sürülen arabaları korkulu rüyam.
Al işte bozuk bir araba şu orta boy bedenimle beni ordan oraya sürükledi.En kalabalık reyonda kimseye çarpmayan ben,en boş reyonda git köşedeki arabaya çarp.İlk o bana çarptı ama çarptığım kişinin tiz çığlıkları kafamı kaldırtmaya yetti.Geçen gü hastanede beklediğim Serenay şimdi tam karşımdaydı..Yabancı gibi hissediyordum kendimi ona karşı.Tepkisi sadece gülümsemek oldu.Bense arabayı alıp oradan uzaklaşıyordum ki;
"Hem çarpar hemde umursamaz.Özgüven sizde tavan yapmış Mery bey."diye gülerek bağırdı.Aklıma bana kazadan önce söyledikleri geldi.Ağzımdanda nedensizce çıktı."Pardon,tanımağım kişilerle konuşmam ben."dedim.Arkama bakmadan uzaklaştım.Arkamda koca bir hayalkırıklığı bırakmış gibi hissediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Senfonisi
Fanfiction❗️İlk olarak Serenay Sarıkaya'ya sevgilerimizi iletiyoruz.Kesinlikle kötü amaçlı ya da ona saygısızlık yapacak bir hikaye yapmayız.Ayrıca sevilen bir ünlü olduğu için kaleme alındı unutmayalım. Yarısı gerçek çoğu "Hayal Ürünü" olan Serenay Sarıkaya...
