Arabanın yarısı dışardaydı..
El firenini çekmemle ikimizden cama uçtuk.Birimiz hafif birimizse ağır yaralıydı.O benim kadar şanslı olamadı kafasında büyük darbe vardı ve uyanması güç olacaktı.Tabi benim için de durum pek iç açıcı değildi..Komadan yeni yeni çıkıyordum.Kafama aldığım darbeler yüzünden geçici hafıza sorunları yaşamıştım.Neyseki birkaç saate düzelmişti.Kendime geldiğimde ilk onu sordum,aklımda sadece o vardı.
Yoğun bakımda olduğunu ve uyanıp uyanamayacağının belli olmadığını söylediler.Uyanacaktı biliyordum.Uyanırsa herşey düzelecekti.Hafıza kaybı yoktu asıl sorun hala uyumasındaydı..Kendime geldiğim pek söylenemez ama meraktan çatlamıştım.Birkere oksun görecektim onu,kimseyi olmıyorlardı yoğunbakıma ama ben gizli gizli girmeyi göze almıştım.Odadan çıktım,kimsecikler göremedim.Bu harikaydı hızlı adımlarla yanına gittim.Pek konuşacak yüzüm kalmamıştı."Sen yeterki uyan söz veriyorum herşey eskisi gibi olacak!İki yabancı gibi olacağız sadece.."dedim.Elini tutmakla yetinirken.Fazlasını yapmadım,hatya bir ara elimi sıktığını farkettim.Bu imkansızdı..Ordan ayrılırken elini bırakamadım beni çekiyordu kendine içimdeki ses bırakma diyordu..birden elini bıraktım kalp atışları düşmeye başladı,bunu yapabilirdi onu ölümün alt üst etmesine izim vermezdi o!Yanına koştum elini sıkı sıkı tuttum, durum gitgide kötüleşiyordu.O aletten pek anlamazdım ama aşağı doğru çizgilerin izlediğim dizilerde kötüye işaret olduğunu biliyordum.Dinlemek için başımı göğsüne yasladım.Birden birsürü olay geldi aklıma..Onun birlikte uykuya daldım,çok kısa bir uyku gözlerimi açtığımda herşey normaldi.Kalp atışları en güzel melodiydi benim için..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Senfonisi
Fanfiction❗️İlk olarak Serenay Sarıkaya'ya sevgilerimizi iletiyoruz.Kesinlikle kötü amaçlı ya da ona saygısızlık yapacak bir hikaye yapmayız.Ayrıca sevilen bir ünlü olduğu için kaleme alındı unutmayalım. Yarısı gerçek çoğu "Hayal Ürünü" olan Serenay Sarıkaya...
