Yaşıyorum çünkü hikayenin sonunu merak ediyorum

268 10 1
                                    

Bugün Özgeyle değil..Özge ablayla sahnemizde aklıma takılan bir replik vardı filmde canlandırdığın Ulaş karakteri hoşlanmaya başladığı Defne karakterinden telefonunu almıştı Defne sadece mesaj atabilirdi fakat Ulaş ona birşey söylemişti:

"Eğer birgün olurda seni ararsam,bilki aklımdan geçenleri sana söylemektir istediğim senden cevap beklediğim için değildir.."İşte bu çok aklımda kalmıştı ilk bölüm bitmiş gibiydi ama film birçok bölümden oluşuyorsu ilk bölüm bittiğinde montajlar da tamamlandığında tüm ekip topluca izledik gayet iyiydi ama hala o replik aklımdaydı o gün Serenay yani artık abla yoktu erken gitmişti bölümü izlemek istememişti..ben hala ona bir özür borçluydum bu replik aklıma takıldı eğer o da konuşamadaydı bunu nasıl anlatırdım ki..ve aklıma bir fikir geldi bir kutu içine onunla ilgili düşündüklerim hissettiklerim hatta dileyeceğim özür yazılarıyla doldurabilirdim hem karşılığı da olmazdı ben hızlı düşündüm ama yapması bir hafta kadar sürdü onu tanıdığım günden başlamıştım eski notlar yazılar hepsi belki hediyeyi kafamda parçalardı yada bana acır sadece çöpe atardı ama bu anıların artık bende kalmasını istemiyordum sonra daha farklı düşündüm haberi yokken verebilirdim ona bunu.Kararımı haberi yokken vermekte kıldım ertesi gün gittim çantasına koyuverdim hemen kutuyu sonra onla olan sahneme çalıştım çekim başladığı andan beri onla adam akıllı konuşmuyordum zaten fark etmedim.Ertesi gün geldiğinde elinde kutu vardı ve kutunun sahibini arıyordu tabikide söylemedim.O da bulamadı eskiden benim yaptığım gibi detayları incelerse bulabilirdi o kadar notun sadece birtanesinde harfler yuvarlak içine alınmıştı ve onları birleştirdiğinde benim adımı görecekti.."Mert"

Yalnızlık SenfonisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin