Bugün sete gittim ama Serenay ablanın yanına gitmedim fotoğraf kutuma eklemek için gizlice fotoğrafını çekecektimki ilk tanıştığımız gün geldi aklıma, Bodrumda ki.Hay aksi!Yine dalmışım.Neyse çekmeye devam edeyim.Hayır,olamaz!Gördü galiba beni.Şanslıydım yanımdan geçen dedenin arkasına saklandım.Ama dede yanlış anladı beni!Hemde nasıl."Neyapıyorsun eşşek sıpası!"diye bağırdı.İşte bu benim rezil oluşum ve gizli saklı davranışlarım..
Yanıma geldi,dejavu değilde ikinci kez gerçekle kafakafaya vermiştim.Aklımda türlü sorularla boğuşmaktan bana söylenenleri duymadım.Hani herzaman sıcakkanlı dediğim kız vardı ya o yok şuan.Bana "Afedersiniz tanımadığım kişilerin gizlice fotoğrafımı çekmesi hiç etik bir davranış."
Ağzım yarı yarıya açık kaldı.Eliyle açık ağzımı kapadı ve "Bak canım hayranımsan söyle yoksa polis çağıracağım!"Çantamdaki kutuyu eline tutuşturdum.
"Ben kimmiyim al bu kutuyu ve gör!He bu arada merak etme birdaha karşına çıkmam."dedim..çekip gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Senfonisi
Fanfiction❗️İlk olarak Serenay Sarıkaya'ya sevgilerimizi iletiyoruz.Kesinlikle kötü amaçlı ya da ona saygısızlık yapacak bir hikaye yapmayız.Ayrıca sevilen bir ünlü olduğu için kaleme alındı unutmayalım. Yarısı gerçek çoğu "Hayal Ürünü" olan Serenay Sarıkaya...