Shadows 2 :The Guardian

Μυστικά

"Ποιος μπορεί να σε προφυλάξει από τα κακα που έρχονται; κάνεις... "

"Πέρασε..." Είπε όταν τον άκουσε να χτυπάει την πόρτα . Ο Ίαν άνοιξε και γεμάτος απορίες μπήκε και κάθισε. Δευτερόλεπτα αργότερα μπηκε μέσα και ο Ντομ.

"Ειμαι έτοιμος κύριε. Ελπίζω να μου λύσετε κάθε απορία" ο Κάλεμπ τον κοίταξε. Από την μια ήθελε να τον πνίξει ξέροντας όλα όσα είχαν συμβεί ανάμεσα σε εκείνον και την κόρη του από την άλλη όμως ήξερε πως δεν μπορούσε να πειράξει ούτε μια τρίχα του. Ο χειρισμός της κατάστασης του του απαιτούσε εξαιρετική διαχείριση από την πλευρά του.

"Πολύ φοβάμαι πως πρέπει να σε αποδέσμευσω. Δεν θα χρειαστώ άλλο τις υπηρεσίες σου. Μπορείς να επιστρέψεις σπίτι και ο γάμος σου θα τελεστεί με κάθε επισημότητα όπως υποσχέθηκα" Σηκώθηκε και κάθισε στην πολυθρόνα απέναντι του.

"Τώρα... Όσο αναφορά για τις απορίες σου δεν έχω να πω πολλά. Κάτι συμβαίνει στο σπίτι αλλά αυτό δεν αφορά εσένα ούτε το είδος και την οικογένειά σου. Πιστεύω πως μια μάγισσα έφτιαξε ένα πέπλο σύγχυσης στο σπίτι. Ορμηξες στον Τζον κι εκείνος σε σένα χωρίς κανέναν απόλυτος λόγο, δεν μπορώ να ρισκάρω την σωματική σου ακεραιότητα όπως καταλαβαίνεις ..."

"Μα κύριε εγώ θυμάμαι πως ήμουν στο δάσος με την κόρη σας.." Του απάντησε και ο Ντομ πηρε θέση.

"Κάτι σας επιτέθηκε. Σας άφησε αναίσθητος και σας βγήκαμε. Μόλις άνοιξες τα μάτια σου , είδες μπροστά τον Τζον και απλά επιτέθηκες. Εκείνος αντέδρασε και τα υπόλοιπα τα ξέρεις. Έχουμε μιλήσει ήδη με κάποιους ανωτέρους. Όσο φοράς το μενταγιον σου είσαι ασφαλής. Επίσης πρέπει να γυρίσεις πίσω γιατί όλο αυτό που συμβαίνει εδώ δεν επηρεάζει την δική σας κοινότητα. Όπως καταλαβαίνεις για την δική σου ασφάλεια μην ξαναβάλεις το φυλαχτό σου. Ο Κάλεμπ έχει ήδη οργανώσει το ταξίδι σου. Κι εγώ πριν λίγο μίλησε με τον πατέρα σου και τον ενημέρωσα πως επιστρέφεις. Δεν ήθελα να ξέρει την κατάσταση εδώ κι θα επιθυμούσαμε να το σεβαστείς" ο Ίαν κοιτούσε ανέκφραστος. Ένιωθε τόσα απανωτά τσιμπήματα μέσα του και παράλληλα έναν έντονο πονοκέφαλο.

"Όπως επιθυμείτε κύριε. Μια ερώτηση μόνο... " τους είπε και σηκώθηκε όρθιος.
"Θα επιθυμούσα αν μου επιτρέπεται να πω δύο τελευταίες κουβέντες στην κόρη σας. Ξέρετε πριν γίνουν όλα αυτά που περιγράφετε είχαμε μια συζήτηση και θα ήθελα να την ολοκληρώσω" Η Μνήμη του αν και σταματημένη του έλεγε πως πρέπει να την δει. Είπε το πιο απλό ψέμα για να ικανοποιήσει την ανάγκη που ένιωθε αλλά βρηκε έναν τοίχο απέναντι του.