Shadows 2 :The Guardian

Μάχη για επιβίωση

" Μην φοβάσαι να παραδεχθεις την φύση σου ... απο μονη της θα σε οδηγήσει στην υπέρβαση "

"Άγγιξε την  ... προσπάθησε απλά να την αγγίξεις " Μουρμουρησε Ο Ίαν και με ταχύτητα φωτός βρέθηκε μπροστά της

Ο άγνωστος άντρας χτύπησε παλαμάκια και ο διπλανός του χαμογέλασε.

" Ειχε δίκιο ο Χεντριξ. Όντως κάτι έχει συμβεί εδώ..." Μύρισε τον Ίαν και αμέσως αγρίεψε.

"Η Ένωση έγινε!" Κοίταξε τους υπόλοιπους δέκα και όταν ξαναγύρισε προς τον Ίαν τα μάτια του ηταν κατακόκκινα.

"Μπορείς να πεθάνεις οικειοθελώς και σου υπόσχομαι να είναι αρκετά γρήγορο...." Μουρμουρησε

"Μονο πανω απο το πτώμα μου θα πειράξεις έστω και μια τους τρίχα Εζρα !"

Επιβλητικοτητα, κύρος, φόβος... Ήταν λίγα από τα συναισθήματα που σου έβγαζε η χροιά της φωνής του.

Κανείς δεν έβλεπε όμως κανέναν... Ξάφνου μέσα από τα δέντρα εμφανίστηκαν δύο σκιές. Η Χόουπ εστίασε αμέσως στα πρόσωπα τους.  Το ένα ήταν αρκετά γνώριμο για την ίδια αφού στο σπίτι της υπήρχε ένα μεγάλο κάδρο που του έμοιαζε. Η Μητέρα της συνήθιζε να λέει ήταν πρόγονος τους. Το Όνομά αυτού Ρεζιελ. Στα δεξιά του στεκόταν μια αρκετά μικροκαμωμένη γυναίκα. Έμοιαζε νέα αλλά όσο πλησίαζαν τα μάτια της φανέρωναν πως είχε ζήσει μια μεγάλη ζωή. Φορούσε έναν καφέ, μεγάλο μανδύα και η κουκούλα του κάλυπτε τα μισά μαλλιά της.

"Ωωωω κοιτάξτε ποιος απόφασισε να μας τιμήσει με την παρουσία του" Η φωνή του και ο τρόπος που μίλησε έσταζε δηλητήριο.

"Και δεν είναι ο μόνος!"Αυτόματα όλα τα κεφάλια γύρισαν αριστερά. Πίσω από τους γηραιους εμφανίστηκαν αλλά 3 γνώριμα πρόσωπα και πίσω από αυτά δεκάδες μαυροντυμενοι  άντρες.

Ο Κάλεμπ, η Νεφέλη και ο Ντομ οι οποίοι αμέσως μόλις έφυγε η Χόουπ ξεκίνησαν πίσω της έφτασαν πάνω στην ώρα...

Ο Εζρα γέλασε.

"Πιστεύετε αλήθεια πως είστε ικανοί να τα βάλετε με τους γηραιους; Τα ξέρουμε όλα... Και η τιμωρία σας θα είναι ο θάνατος και μόνο !" Ύψωσε τα χέρια του ψηλά και αμέσως οι υπόλοιποι δεκα πέταξαν τους μανδύες τους και έκαναν ένα βήμα μπροστά.

"Τα έβαλα μια φορά με το Συμβούλιο ολόκληρο και δεν άφησα κανέναν ζωντανό! ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΆΣ ΤΗΝ ΆΘΛΙΑ ΖΩΉ ΣΟΥ ΕΖΡΑ !'' Φώναξε η Νεφέλη και με ένα γρήγορο πέταγμα βρέθηκε δίπλα από την κόρη της.