Το φάσμα

2.9K 311 50
                                    


"Πώς περιμένω από εσένα να καταλάβεις όλα αυτά που εγώ αδυνατώ... Γελάς;Γιατί γελάς; Δεν βλέπεις την καταστροφή που έρχεται;"

Η πόρτα άνοιξε. Ο Ντομ με ένα ζωγραφισμένο μειδίαμα στο πρόσωπο του, ικανοποιημένος που δεν έκλεισε αμέσως αντάλλαξε μια ματιά με τον Ίαν και του έδωσε την ώθηση να μπει.

Έκανε ένα βήμα προς το εσωτερικό,η μορφή της χάθηκε από το κρεβάτι  και η διαολεμενη της αύρα τον τύλιξε. Η πόρτα έκλεισε απότομα. Ένα γέλιο ακούστηκε και ο Ίαν ένιωσε ένα χτύπημα στη πλάτη. Η ατμόσφαιρα μέσα στο δωμάτιο ξάφνου έγινε αποπνικτική. Το οξυγόνο λιγοστεύε κι εκείνη δεν φαινόταν πουθενά.

Ομίχλη, γύρω του σχηματίστηκε μια ομίχλη. Μια φυσική άμυνα του εαυτού της που πάσχιζε να καταστρέψει τον υπαίτιο αυτής της τρέλας που αναστάτωσε το μυαλό της. Ένας εσωτερικός παραλογισμός που έβλεπε όμως πεντακάθαρα.

Ανάφλεξη, κρότος... ξάφνου τα παράθυρα έσπασαν και η φωτιά τύλιξε το δωμάτιο. Τίποτα όμως δεν καιγόταν, τίποτα δεν γινόταν στάχτη. Ο Ίαν γονάτισε.  Μια μεγάλη γρατσουνιά που δέχθηκε στη πλατη τον εκανε να σφίξει τα δόντια αλλα δεν μπορούσε να κανει αλλιώς απο την στιγμη που μπηκε μεσα δεν ειχε επιλογή. Έκλεισε τα μάτια και έβγαλε τους κυνόδοντες του. Τα άγρια χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του πήραν μορφή σιγά σιγά καθώς απελευθέρωνε τον λύκο . Ειχε κρύψει τον Σεθ μεσα και αποφάσισε να παρει μόνος του την κυριαρχία του λύκου του. Μεταμορφώθηκε και πάτησε δυνατά τις πατούσες του στο πάτωμα.

Γρύλισε. Τα χνώτα του έβγαιναν καυτά απο τα σώθηκα του και το σώμα του τυλίχθηκε στο ψύχος. Ενιωσε εναν πονο στο στήθος , μια σταγόνα αίμα να βγαίνει απο την μύτη του.  Έμοιαζαν όλα σαν μια παραίσθηση. Σαν κάτι που ήθελε εκείνη να του περάσει μεσα στο μυαλο. Ηξερε πολυ καλα πως εχει να κανει με ενα πλάσμα ανεξέλεγκτο, σκοτεινό αλλα συνάμα αψυχολόγητο. Κόρδωσε το ανάστημα του , σήκωσε ψηλά το κεφάλι οπως καθε φορά που ειχε πανσέληνο και έβγαλε μια κραυγή, ενα ουρλιαχτό.

Ξάφνου  το δωμάτιο επεστρεψε στα φυσιολογικά του επίπεδα. Η πληγη του αρχισε να κλεινει σιγα σιγα , το ψυχος εξαφανιστηκε και οι ψευτικες φλογες χαθηκαν.  Εκείνη βρέθηκε πισω του. Ειχε παρει την μορφή της αλλα τα μάτια της ηταν ακομα λευκά. Διαισθανόμενος την αύρα της γύρισε το κορμί του προς το μέρος της. Η Χόουπ άπλωσε το χέρι της και χάιδεψε τη γούνα του. Νιώθοντας τον ζεστό ανοιγόκλεισε τα μάτια της μέχρι που επέστρεψαν στο αρχικό τους χρώμα και γονάτισε ημιλιποθυμη.

Shadows 2 :The Guardian Donde viven las historias. Descúbrelo ahora