İKİNCİ EVLİLİK -NEFTAH-

•|40.BÖLÜM|

Keyifli Okumalar herkese umarim Begenirsiniz Arkadaşlar Yorum Yapmayı Unutmayin lütfen bol yorum yapin^^ 

Bu arada arkadaşlar  oruç olduğum için pek iyi yazamadım ama insallah Beğenirsiniz Arkadaşlar^^

Sınır  +100 oy +100 yorum ^^

-NEFES'DEN-

Tahiri hastaneye getirmiştik ambulans ile tahiri sedye ile ameliyat haneye götürdüler  ben tahirin elinden tutuyordum.

Nefes: tahir ben  burdayim sevgilim ben burdayim.

Dedim ama tahirin gözleri  kapalıydı tahiri ameliyat haneye aldilar ve kapi kapanirken arkasindan baktim  gozlerimden yaslar  geliyordu.

Nefes: TAHİR BEN BURDAYIMMM! DUYUYOR MUSUNNN!

Dedim ama kapi kapandi sonra yavaş  yavaş  yere çökmeye  başladim  sonra üstüme  baktim heryerim tahirin  kanıydı ağlamaya başladım  bir elimde karnimdaydi.

Nefes: bizi birakmazsin dimi tahir kaleli birakmazsin çünkü  senin 4 tane çocuğun var onlari bir yere  birakip gidemez sin özelikle  de beni birakip gidemezsin sen gidersen ben ölürüm  sevgilim.

Diyip ellerimi başıma koyup ağlamaya devam ettim yerde otururken konaktaki herkes gelmişti.

Saniye: oğlummmm nerdeeeee!!

Diye bagiriyor du ben ayağa kalktim ve onlara baktim.

Saniye: nefes kizim oğlum nerde?

Nefes: Ameliyata aldilar tahiri.

Saniye: tahirrrrrr!!!

Diye bağırdı  ve feryat etti ben sadece baktim elimden birsey gelmiyordu asiye abla yanima gelip bana sarıldı  bende ona sarıldım.

Asiye: merak etme kuzum tahir çok güçlüdür bizi birakmaz.

Nefes: birakmaz dimi abla?

Asiye; birakmaz tabi o kreyin tepesinden düştüğü  halde bile birakmadi bile şimdi  mi birakacak.

Nefes: abla ben onsuz yaşayamam ve nefes alamam.

Asiye: biliyrim kuzum biliyrim ama merak etme bizim paşamız  cok güçlüdür.

Dedi ben çekilip asiye ablaya baktim direk aklima cocuklar geldi.

Nefes: çocuklar?

Asiye: merak etme berrak yaninda çocukların.

Nefes: onlara birsey demedin dimi asiye abla?

Asiye: demedim kuzum hem böyle  birsey nasil denir ki.

Dedi ben sonra oturdum sandalyeye asiye ablada yanima  oturdu saçlarimi okşarken nazar ve annem babam geldi.

Hatice: nefess!?

Nefes: anneee

Diyip kosarak anneme sarıldım annem  de bana sarıldı nazar da saçlarımı okşadı.

Nazar: ablaa enistem nasıl?

Nefes: bilmiyorum nazar bilmiyorum ameliyata aldilar.

Nazar: merak etme eniştem iyi olacak.

Nefes: olcak dimi!?

Nazar: olcak tabi hem o daha karnindaki bebeginizi kucağına alcak baba oldum ben diycek.

Diyince gozlerimdeki hic bir yasa engel olamadim

-

1 saat olmuştu  biz hala tahirin ameliyattan cikmasini bekliyorduk beklerken kapi açıldı  biz olduğumuz yerden kalktik doktor çıkmıştı.

Mustafa: kardeşimin durumu  nasil doktor?

Doktor: ameliyat başarılı  gecti ama ne olur ne olmaz diye 24 saat yoğum bakımda müşade altında tutacağız.

Nefes: ne zaman gore biliriz?

Doktor; önce bir yoğum bakima alalim sonra geçmiş  olsun.

Diyip gitti ardindan tahiri sedye ile içeriden çıkardılar  ben hemen yaninda bittim tahirin ve elini tuttum.

Nefes: ben burdayim sevgilim ben burdayim .

Dedim ve tahiri götürdüler  bizde hemen pesinden gittik tahiri yogum bakima aldilar ben pencereden ona baktim sonra kafami cevirdigimde buraya koşarak gelen nuru gördüm.

Nur: tahirr nerdee!?

Nefes: senin ne işin var burda!?

Nur: tahiri görmeye  geldim.

Nefes: tahiri görmeye  geldin benim kocamı  görmeye  geldin.

Nur: bak senle uğrasamam nefes cekil tahiri görcem.

Nefes: kocami goremezsin.

Nur: sen kimsin yaa hem tahirin vurulmasi senin suçun.

Nefes: sen tahirin vuruldugunu nerden biliyorsun?

Nur: nerden biliyorsam biliyorum sananee! Şimdi çekil.

Dedi ve beni itecekken murat tuttu beni. Ben murata baktim.

Murat: yenge iyi misin?

Nefes: iyim sağol..

Dedim ve nura baktim nur yoğun bakimin camindan tahire bakiyordu sonra içeriden doktor çıktı.

Doktor; hastanin eşi kim.

Nur: benim.

Nefes: benim doktor bey nefes kaleli.

Dedim nur bana bakti sinirle bende ona baktim sonra içeri  girdim ve uyuyan tahirin yanina gittim gozlerimden yaslar geliyordu.

Nefes: tahir?

Dedim ama tepki bile vermiyordu  ben yanina oturdum  ve elini tutmaya başladim  sonra diger elimle saçını  okşadım.

Nefes: Tahir'im özür dilerim benim yüzümden  hepsi eğer beni kurtarmak icin gelmeseydin

Dedim ve cümleler boğazıma düğümlendi sonra yerimden kalkip odadan çıktım 

-

Akşam olmuştu hepimiz hastane koridorlarinda bekliyorduk benim üstüm başım kanlar içindeydi ama umursamadim nura baktigimda bekliyordu hala ne yuzle burdaysa anlamış  değildim  sonra içeriden hemsire çıktı.

Hemşire: hastaniz uyandi.

Dedi ve herkes ayağa kalkti ben asiye ablaya sarıldım.

Nefes: gore bilir miyiz?

Hemsire: evet doktor bey de birazdan gelecek o gelmeden gore bilirsiniz.

Nefes: sağolun.

Dedik ve hepimiz iceri girdik ben koşarak  tahirin yanina gittim ellerinden tutup.

Nefes; aşkım çok şükür  uyandin.

Dedim ve anlindan öptüm  tahir sadece bana bakiyordu

Tahir: nefesimmm.

Dedi ben gulumseyerek  ona baktim ve öptüm tekrar dan anlindan gülümseyerek tahir bana bakiyordu gülümseyerek.

-BÖLÜM  SONU-

UMARIM BEĞENİRSİN ARKADAŞLAR YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN^^

Aslında  hafizasini kaybedecekti tahir ama  45 de final yapacagim için yazmak istemedim belki sacma olur dedim:/