Υποσχέσεις

Κεφαλαιο 14ο

Τραγουδι - Birdy Skinny Love

1 εβδομαδα μετα

Αφηγηση.

Οι δυο πρωταγωνιστες μας περασαν τις μερες τους με χαρα και θλιψη. Δεν ηταν κανεις απο τους δυο στα καλυτερα τους. Και οι δυο σκεφτοντουσταν τις αναμνησεις που εχουν ζησει μεταξυ τους. Τα χρονια που περασαν μαζι. Τα πραγματα που εκαναν μαζι. Την αγαπη τους. Δεν ηξεραν πως για τον χωρισμο τους εφταιγε ενας ανθρωπος. Ενας ανθρωπος που απο την πρωτη στιγμη που τον συναντησαν τον λατρεψαν. Αλλα δεν ηξεραν τι κρυβεται πισω απο αυτον το ανθρωπο. Καποιες φορες το παρελθον σκετιζεται με το μελλον, το παρελθον αλλαζει το μελλον χωρις να το θελει. Χωρις να υπολογιζει τιποτα. Απλως ερχεται και τσακιζει τα παντα, μεσα σε μια στιγμη μπορουν ολα να καταστραφουν.

Αυτοι που εχων πληγωθει μια φορα στην ζωη, φοβουνται να ανοιξουν την καρδια τους. Ολοι εχουμε καταστραφει μια φορα στην ζωη, αλλοι εχουν καταστραφει δυο ή περισσοτερες φορες. Για αυτο φοβουνται να ανοιξουν τα φτερα τους και να πεταξουν  μακρια απο ολους και απο ολα. Το παρελθον τους κραταει πισω. Φοβουνται να ερωτευθουν αλλα δεν ξερουν το γιατι.

Έχουν δει φωτιά και έχουν δει βροχή,
Έχουν δει ηλιόλουστες μέρες που πίστευαν πως ποτέ δεν θα τελείωναν
Έχουν δει μοναχικές στιγμές που δεν μπορούσαν να βρουν κανένα φίλο.

Ίσως, το ξέρουν πως είναι απλά ένα ίσως
Και μονάχα ονειρευόμαστε
Για το πως θα κυλήσει αυτή η κατάσταση,

Αλλά ίσως, μια μέρα αυτή η ονειροπόληση
Θα μετατραπεί σε πραγματικές καταστάσεις
Σύμφωνα με όσα ξέρουμε.

Θα μπορούμε να κάνουμε όλα όσα αγαπάμε.
Απλά να οδηγούμαστε σύμφωνα με το φύσημα του ανέμου,
Θα μπορουμε να κάνουμε ό,τι έχουμε ονειρευτεί
Αν πιστέψουμε στα πράγματα που σε κάνουν δυνατό.

Τελος αφηγησης.

Καθομουν στο μικρο μπαλκονακι που εχει το δωματιο μου, ειχα φερει τα ποδια μου στο στηθος μου και και κουνιομουν μπρος - πισω. Τα αστερια ειχαν κανει την εμφανιση τους στον καταμαυρο ουρανο. Ειχα βρεξει πριν λιγο αλλα ο ουρανος ηταν μαυρος. Σαν την ψυχη μου. Μου ελειπε αλλα αρνιομουν να το παραδεχτω. Ο εγωισμος μου μερικες φορες νικαει τα παντα. Το κουδουνι της εξωπορτας χτυπησε και παρολο που δεν ηθελα να σηκωθω και να ανοιξω επρεπε.

Μολις ανοιξα την πορτα ειδα το μονο ανθρωπο που δεν περιμενα να δω τωρα. Εκανα ενα βημα προς τα πισω και μπηκε μεσα. Το κεφαλι μου ηταν σκυμμενο κατω δεν ειχα το κουραγιο να τον δω. Δεν μπορουσα να τον δω οσο και να ηθελα, δεν μπορουσα η καρδια μου χτυπουσε σε ξεφρενους ρυθμους.

Φαιη '' Γεια. '' Ειπα με μια αδυναμη φωνη να βγαινει απο το στομα μου.

Δημητρης '' Εε γεια. '' Μου απαντησε ακομα στεκομασταν στην μεση του σαλονιου και η κατασταση ηταν λιγο περιεργη.

Δημητρης '' Αμ εεε θελω να ξερεις. Να μιλησουμε. ''

Φαιη '' Αμμ ναι. ''

Δημητρης '' Κοιτα θελω να σου ζητησω συγνωμη. Δεν εννοουσα οτι ειπα. '' Ειπε και γελασα.

Φαιη '' Εγω νομιζω πως τα εννοουσες. '' Ειπα κοιτωντας τον στα ματια.

Δημητρης '' Φαιη οχι δεν τα εννουσα. '' Ειπε αλλα δεν τον πιστεψα δεν γινεται απο την μια στιγμη να λεει πως δεν με αγαπαει και τωρα να λεει το αντιθετο.

Φαιη '' Ναι Δημητρη. Τα εννοουσες.  Εννουσες καθε κουβεντα. Καθε προταση. Καθε λεξη. ''

Δημητρης '' Τι λες ρε Φαιη; Γιατι εσυ; Εγω φταιω που ηρθα εδω για να τα βρουμε. ''

Φαιη '' Τι εγω ρε Δημητρη; Τι εγω; Εγω σε αγαπαω. ''

Δημητρης '' Ψεματα. Ποτε δεν με αγαπησες στα αληθεια. Ολο αυτο για σενα ηταν μια πλακα μια περιπετεια. Μια φαση. '' Ειπε με τηνφωνη του να ραγιζει στο τελος.

Φαιη '' Δεν ειναι ψεματα. Και ολα αυτα που λες δεν ισχυουν. Εσυ ποτε δεν με αγαπησες, για σενα ηταν μια αρπαχτη ενω για μενα, ηταν ερωτας. ''Ειπα και μερικα δακρυα εσταξαν απο τα ματια μου.

Δημητρης '' Εισαι απιστευτη. Παραδεξου το Φαιη! Ποτε δεν με αγαπησες. ''

Φαιη '' Σε αγαπησα Δημητρη. Και ακομα σε αγαπαω. Για αυτο σου ζηταω να φυγεις. '' Του ειπα και ανοιξα την πορτα. Εκεινος χωρις να με κοιταξει στα ματια εφυγε.

Εκλεισα την πορτα και ακουμπησα την πλατη μου πανω της καθως ' επεφτα ' προς τα κατω. Εφερα τα ποδια μου στο στηθος μου καθως δακρυα ' επεφταν ' συνεχεια απο τα ματια μου.

Γιατι πρεπει ολα να πηγαινουν στραβα σε εμενα; Γιατι; Γιατι πρεπει να ερωτευομαστε στην ζωη; Γιατι πρεπει να πληγωνομαστε; Γιατι; Πως γινεται ενας ανθρωπος να ειναι γεματος με ζωη και μετα να νιωθει αδειος;

Χιλια συγνωμη που αργησα να ανεβασω. Το ξερω ειναι και αυτο μικρο και λιγο βλακεια βασικα. Οσες θελετε στειλτε μου τις ιδεες σας για την ιστορια στο Inbox. Μην ξεχναμε πατηστε το αστερακι απο διπλα καντε Favorite, και αφηστε και κανα σχολιο τσαμπα ειναι.

Ζετα