Mr. Popular

Hoofdstuk 7

7. sara

Ik gooi mijn kleren met een zucht in de wasmand en pak mijn eenhoorn onesie uit de kast. ik loop richting mijn bed en kruip er in. ik zwaai de dekens over me heen en slaak een tevreden zucht. 'eindelijk rust.' zeg ik tegen mezelf. ik pak mijn iphone van mijn nachtkastje en zet muziek op. ik leg me op mijn rug en kijk naar de lichgevende sterren die ik op mijn plafond heb geplakt. ik glimlach als ik weer nadenk aan hoe ik zack terugnam. ik glimlach tevreden en het laaste wat ik hoor is een zin van Birdy's 'best shot' die door de kamer klinkt. 'I'll be here, giving it my best shot.'

Met een over-happy gezicht, stap ik mijn bed uit. ik begin zachtjes een liedje te neuriën. ik gooi mijn pyama over mijn bureaustoel en loop naar mijn kledingsast en pak daar vers ondergoed uit. ik loop naar de badkamer en leg mijn ondergoed op het dichtgeklapte toilet. ik draai de kraan open en stap onder de douche.

Ik stap uit de douche en loop mijn kamer in. ik werp een blik op de klok. 12:56u. 'oh dan heb ik nog genoeg tijd.' ik loop richting mijn kledingskast en doe een croptop aan. opeens verstijf ik. shit. we hadden afgesproken om 13:00u ik heb nog 4 minuuten. fack. ik pak snel eenn handtas en prop er mijn gsm, mijn huissleutels en portefeuille in.

Ik loop naar de keuken en smeer snel een boterham. ik kijk nog eens op de klok. 12:58. oke dat moet lukken als ik zo hard ren als ik kan. ik loop richting de deur en vergeet effe dat er een glazen deur staat. ik loop er kij hard tegen aan en val op de grond. 'auwtch dat deed pijn.' zeg ik droog tegen mezelf. ik loop snel nar de deur en open hem. 'ik ben weg.' roep ik door het huis. al heb ik geen idee of er iemand thuis is. ik sluit de deur en loop snel richting de starbucks die hier op 5 minuutjes stappen vandaan is. ik ben nog maar net uit de deur of ik loop tegen iemand op. nestor, onze butler. 'sorry! gaat het?' hij kijkt me bezorgd aan. ik lig op de gond door mijn val voor de tweede keer vandaag. 'ja hoor.' zeg ik terwijl hij me rechthelpt. hij kijkt me onderzoekend aan. 'euhm... waarom heb je geen broek aan?' shit. ik kijk naar mijn benen. ik groet nestor en loop zo snel als ik kan naar binnen, naar mijn kamer, in mijn kledingskast. ik pak snel een zwart shortje, trek het aan en loop naar beneden , de deur uit.

'sorry dat ik zo laat ben!' zeg ik helemaal buiten adem. 'dat is niet erg hoor!' ik glimlach naar haar en we gaan allebei in de rij gaan staan. 'ik wil een frappucino caramel! ik wil een frappucino caramel!...' zingt tess vrolijk . iedereen kijkt haar vreemd aan, maar ze zingt gewoon vrolijk verder. 'en wat wil jij? neem een frappucino caramel! die zijn zo lekker maar een cafe latte ook en een frapuccino banaan en, eigenlijk is starbucks gewoon lekker. vind je niet saar? ik hou vooral van een frappucino caramel, maar euhm wat ga ji-' ik breek haar lachend af door antwoord te geven. 'ik neem een frapuccino caramel.' 'woehoew high five.' ik schiet in de lach als tess weer begint met een heel verhaal over ooit toen ze in de starbucks was. ik probeer haar al de hele tijd iets te zeggen, maar er val niet tussen te komen. 'tess.' schreeuw ik. ze zwijgt direct.

'ja saar?' ze kijkt mij angstig en met puppyogen aan. 'je frappucino als al zo een twntig minuten klaar...' haar ogen worden groot en ze draait zich om. ze pakt haar frappucino vast en begint te stuiteren, echt waar ze stuiterd, door de starbucks terwijl ze af en toen een slok neemt en dan weer gilt. 'jeeej starbucks.' ik kijk lachend naar haar en ga aan een leeg tafeltje zitten.

na een tijdje komt tess vrolijk naar het tafeltje huppelen. 'kom saar zullen we shoppen.' bij shoppen maakt ze zo een geluid dat je soms gebruikt wanneer je 'fabulous' zegt. 'jaa toppie.' ik lach naar tess die mij aankijkt met haar gezicht vol slagroom omdat ze haar beker wou uitlikken. ik schiet in de lach. ik pak een servjetje en geef het aan tess. ze kuist haar gezicht af en samen lopen we richting de 'forever 21'.

'en iets gevonden?' vraag ik aan tess. 'nee niets dat ik zo wauw vind. jij?' ik laat haar de licht blauwe ripped jeans zien. ze knikt. 'die gaat je mooi staan saar. wil je hem eens aanpassen?' ik knik en we lopen samen richting de kleedkotjes in de H&M.

'die moet je echt nemen!' ik kijk nog eens naar mezelf in de spiegel. 'al zeg ik het zelf hij staat me super!' tess grinnikt en loopt naar buiten. 'wacht hier saar.' een paar minuutjes later komt ze het kleedkotje in met een super mooi wit met donkerblauw geruit hemdje. 'en? vind je het wat?' vraagt ze onzeke. 'omg ja! ik neem het allebei.' we glimlachen en lopen de kleedkotjes uit. 'op naaar de kassa.' zeg ik lachend.

'dus je had geen broek aan?' vraagt tess die niet meer bijkomt van het lachen. ik knik terwijl ik rood zie van schaamte. tess vroeg daarnet waarom ik eigenlijk te laat was. ik vertelde het verhaal en nu weet iedereen in de H&M dus dat ik een sukkel ben. ik kijk voor me en zie dat we bijna aan de beurt zijn.

'huhuuuu kunnen we effe stoppen tess?' ik zaag nu al ene kwartier of we efjes kunnen gaan zitten wwant mijn armen zijn kapot van al de zakken die ik draag, maar tess zegt voortdurend ja hoor... maar eerst nog even naar de berschka. en als ik het daarna vraag ja hoor maar eerst nog even naar de hollister. deze keer negeert ze mijn vraag zelfs gewoon. plots valt mijn oog op een ijsjes zaak. ik kijk glunderent naar tess.

'heb je me nu echt net overhaald door me trakteren op een ijsje vraagt tess nog een voor de zekerheid. 'ja.' zeg ik grinnikend.

heeyy iedereen,❤️

ik heb dit hoofdstuk op de computer geschreven, dus zijn er bijna nergens hoofdltters.

omdat ik het persoonlijk nogal ambetant vind dat dat niet vanzelf gaat. ik zal het nog wel veranderen op mijn ipad :) ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden!

vergeet niet te voten, reageren, delen en volgen :)

veel liefs, minte❤️