Mr. Popular

Hoofdstuk 20

20. Sara

Ik probeer mijn ogen te openen. als het niet lukt, probeer ik het nog is. Wanhopig probeer ik mijn hand te bewegen, mijn been, mijn hoofd, mijn schouders, maar het lukt niet. In paniek probeer ik mijn mond te openen en te schreeuwen, maar ook da gaat niet.

Zachtjes aan val ik weer in een soort van slaap.

Ik wordt "wakker" door een deur die ik zachtjes hoor dicht gaan. Ik probeer mijn ogen te openen maar het lukt nog steeds niet... Naar mijn gevoel zit ik nu al een paar uur in deze "slaap", weet ik veel hoe ik het moet noemen...

Ik hoor dat er iemand gaat zitten. Iemand zucht zachtjes en trekt zijn neus op gevolgd door een luid schel gehoest. Sinds wanneer zijn mensen verkouden in de zomer? Vraag ik aan mezelf...

'Hey...' Hoor ik een zo bekende stem zeggen. De stem komt me zo bekend voor, maar ik weet niet precies bij wie deze stem hoort... Net als de naam op het puntje van mijn tong lijkt te liggen verstoord een luide hoest mijn gedachten. Ik grinnik in mezelf.

'Hoe gaat het met jou? Niet zo goed he... Ik hoorde wat er gebeurd is, die rogauw wakker worden hé ik heb je zo veel te vertellen... De dokter zei dat ondanks je in coma ligt mij oprit moment wel kunt horen aangezien je er bijna uit bent ontwaakt. Maar dit is het gevaarlijkste moment, nu mag er echt niets misgaan. Ik zou het je nu dus allemaal kunnen vertellen, maar ik zou het je graag vertellen als je terug kan praten... Maar het belangerijkste zal ik je nu al zeggen. Ik hou van je, zusje.' Plots schoot alles me terug te binnen... Mijn broer met zijn mooie bruine haar en zijn heldere ogen waarin steeds een soort twinkeling te zien is, ik zou er alles voor geven om weer in die ogen te kunnen kijken en antwoorden te krijgen op mijn vragen. Waarom ging hij weg?...

'Ik weet dat je me hoogst warschijnlijk nooit mer zal willen zien en dat je me haat, ik liet je zitten toen je me het meest nodig had... Ik, je grote broer zou je juist moeten verdedigen tegen die pesters... Ik had je de waarheid moeten vertellen, dat je mooi, lief en fantastisch bent en dat de enige reden dat ze je pesten was omdat ze aandacht wouden van jou en zich zelf niet mooi vonden... Maar zusje, alsjeblieft vecht, als het niet voor jezelf is, doe het dan voor mij, je ouders, je vriendinnen of die ene jongen die hier elke dag jou komt bezoeken, zocky of zo denk ik dat hij heet...' (Snap je hem? 😌 een combinatie van Zack en Cody 😂)

Ik probeer mijn hand te bewegen met alle kracht, wat best weinig is, die er in zit. Maar het lukt me niet in frustratie probeer ik alles te gelijk te bewegen, ik moet hem een teken geven dat het allemaal goed komt, dat ik hem en kan horen en dat ik zal vechten...

Maar het lukt niet, plots worden mijn oren gevuld met een luide piep, de piep de eerst regelmatig om de zoveel honderdsten van een seconde piepte, mijn hart had begeven...

Na een seconde of twee hield de piep op. In mezelf was ik ma al aan het voorbereiden opdat ik elk moment niets meer zou kunnen horen en niets meer zou kunnen, het moment waarop mijn lichaam besefte dat het voorbij was. Maar het geschreeuw van mensen bleef mijn oren vullen. En pas na een aantal seconden had ik door wat er was gebeurd...

Ooeeeehh wat denk je dat er is gebeurd, is ze dood, of wat denk je dat er is gebeurd? Laat het me effe weten via de reacties!!

Ik hou van jullie jullie zijn echt super ik heb al bijna 2,5k dat is echt zot! Ik ben nog maar net twee maand bezig ofzo...

Dankje voor alles sta jullie voor me doen! Ik hou van jullie!

Dikke kusjes,

Minteeee❤️