Mr. Popular

Hoofdstuk 14

14. Sara

Ik loop mijn kamer in en trek mijn schoenen uit. Het is nu 2 dagen geleden dat ik en Cody kusten. Direct na de kus ben ik weg gelopen. Ik zucht en laat me op het bed vallen. Waarom heb ik hem ook gekust, waarom is hij verliefd op mij? Allerlei vragen gaan door mij heen. Ik vind het zo dom dat ik hierdoor mijn beste vriend kwijt geraak... We hebben al twee dagen niet meer gepraat en dat is een nieuw record! Ik zucht en zet me recht. Ik doe mijn kleren uit en stap met mijn ondergoed aan in mijn eenhoorn onesie.

Ik laat me weer op mijn bed vallen. Ik wil net mijn ogen sluiten als ik de envelop zie liggen die ik een tijd geleden met de post kreeg. Die was ik al helemaal vergeten! Ik strek mijn arm uit naar de envelop maar kan er net niet bij. Ik zucht weer en sta op. Ik loop naar mijn bureau en pak hem eraf. Ik loop terwijl ik de envelop bestudeer richting mijn bed.

Nergens staat er een afzender op. Enkel mij, naam. En dat is het. Ik open de envelop en haal de papieren eruit. Ik kijk er eens naar en pak dan toch maar de bovenste brief van het stapeltje.

Lieve sara.

Ken je mij nog? Ik ben het Tommy.

Ik stop effe met lezen. Tommy? 'Tommy.' Herhaal ik eens luidop. Op één of andere manier herken ik die naam van ergens. Ik denk goed na maar kom tot de conclusie dat ik geen Tommy ken. Ik kijk weer naar de brief en lees de sierlijke letters verder.

Hoe gaat het met jou? Laat me eens denken... Je bent nu 17 toch? Wat wordt je al groot! Maar sowieso nog even lomp en kinderachtig als altijd. Hoe doet Jackie het? Hij is dood hé?

Huhn wacht hoe komt het dat hij de naam van onze vorige hond kent?

Je vraagt je nu warschijnlijk af wie ik ben en waarom ik zoveel van jou weet. Maar eigenlijk weetje dat wel. Diep vanbinnen weetje wie ik ben. Ik ben de persoon die je al kent van voor dat we geboren werden. Ik ben negen jaar bij je geweest. Negen jaar elke dag opnieuw. Ik hield en hou nog steeds zielsveel van je, maar ik kan je niet komen opzoeken.

Omdat je niet weet wie ik ben, je het niet mag weten en je me niet wilt kennen!

Ik moet gaan. Tot in de volgende brief.

Veel liefs,

Tommy

En zo ging het maar door brief na brief. Allemaal even geheimzinnig. De ene al wat langer dan de andere. Tot ik bij de laatste kwam. Deze was langer dan alle voorgaande. Nieuwsgierig en vol met hoop begon ik met het lezen van de laatste brief.

Dag lieve Sara,

Denk diep na. Denk aan je verleden. En denk diep na of je iemand kent met bruin licht krullend haar, felblauwe ogen en kuiltjes? Iemand die veel groter was dan jou en die je altijd al hebt gekend?

Dat ben ik. Ik ben de persoon die er altijd voor je is geweest. Ik ben er altijd ookal heb je het niet door. Ik ken je beter dan wie dan ook en jij kent me minstens even goed.

Maar dit was de bedoeling. Het is altijd al zijn bedoeling geweest dat ik jou niet meer mocht zien en je wel zou moeten beschermen. Ik heb mijn leven in teken van jou gezet en dat is de beste keuze die ik ooit heb gemaakt. Net zoals het mijn slechtste keuze ooit is om je dit te vertellen. Daarom heb ik besloten dat je deze brieven pas krijgt als er iets gebeurt is...

Sara. Ik ben je tweelingbroer.

Ik slik de brok in mijn keek weg, maar lees gauw verder.

Ik ben je bloedeigen tweeling broer. Ze hebben me bij je weg gehaald toen we 9 waren. We waren onafscheidelijk en deden alles samen. Maar daar moest iets aan gebeuren. Ze konden er niet tegen dat we zo close waren. De enige reden waarom ze mij meenamen was zodat ik jou zou kunnen pijndoen. Ik moest je de pijn laten voelen die jij had veroorzaakt zonder het zelf door te hebben ik moest je vermoorden Sara. Fucking vermoorden. Maar 1 ding hadden ze over het hoofdgezien. Ik ben en blijf jou tweelingbroer ongeacht wat. Het maakt niet uit of je van me houdt of niet. Of je me herinnert of niet. Of ik leef of niet. Ik hou van jou! Meer dan van wat dan ook ter wereld!

Als je deze briefleest ben ik er niet meer. Dat betekend dat je vellig bent. Ik heb dit met plezier gedaan. Ik heb jou mij laten vergeten zodat je mij niet zou missen eenmaal dit gebeurt was. Ik heb iedereen mij laten vergeten. Niemand weet nog dat ik besta behalve jij. Jij hebt het altijd geweten je moest het je gewoon weer herinneren. Het is beter zo. Jij bent veilig en ik ben op een betere plaats.

Weetje nog dat ik altijd gepest werd? Overal waar ik ging lachten mensen me uit. Overal waar ik liep liepen mensen te fluisteren. Overal werd ik geslagen. Waardoor mijn huid onder de blauwe plekken zat. Omdat mijn huid onder de blauwe plekken zat begonnen mensen me nog meer uit te lachen en het pesten werd steeds erger. Ik had geen vrienden en niemand kwam ooit voor me op behalve jij. Daarom kom ik nu ook voor jou op. Mijn leven had toch geen betekenis en zonder jou zou ik niet kunnen leven, maar jij wel zonder mij! Daarom liet ik jou mij vergeten. Omdat ik wist dat je het niet zou toestaan.

Ik ben er nu niet meer, maar dat is niet erg. Ik ben nu op een betere plaats en jij bent veilig. Jij erft alles. Mijn huis, mijn geld en het belangerijkste... De ketting. Het is de ketting die ik nooit heb afgedaan. Een gouden meisje die haar handje uitstrekt. In haar handje zit een magneetjes en op de plaats van haar hart zit een diamanten hartje. Deze is van ons. Jij droeg er ook één maar dan een jongetje. Als je ze tegen elkaar hield hielden ze elkaars hand vast. Deze zijn meer waard dan je ooit zult weten. Dit is het kostbaarste dat ik je kon geven. Hier zit liefde in.

Heel veel liefs,

Je tweelingbroer, Tommy.

Ik slik. Het volgende moment wordt alles zwart en ik val op de grond. Ik krijg geen adem meer, maar kan alles wat er rondom mij gebeurt nog goed volgen. Ik kan niets zien, maar horen gaat. Ik hoor hoe voedster, mijn kamer komen ingelopen. Een stem die schreeuwt. Mijn moeder. Ze schreeuwt dat mijn vader een ambulance moet bellen en tilt me op. Ze loopt met mij in haar armen naar beneden en loopt de deur uit. Althans dat denk ik. Ik voel niets en kan niets zien. Maar aan de geluiden van de auto's kan ik opmaken dat we buiten zijn. Na een minuut of twee hoor ik sirenes. Het volgende moment voel ik iets zachts onder mij en wordt ik verplaatst. Ik voel dat ik in de auto wordt gelegd. We beginnen te rijden en het wordt steeds moeilijker om te kunnen horen. Er worden allemaal buisjes op mij aangesloten, maar nog steeds krijg ik geen adem. Ik hoor nog een paar stemmen en dan valt ook mijn gehoor weg. Het enige wat ik nog kan denken is.

Wat is er allemaal gebeurd?

Heeyy iedereen,❤️

Veel dingen in 1 hoofdstuk ik weet het... Maar dat komt omdat ik vond dat er eens iets moest gebeuren. Hopelijk vinden jullie het leuk. Zack is effe weg he de laatste twee hoofdstukken, maar hij komt terug! Don't worry :)

Willen jullie iets doen voor mij? Willen jullie

Vergeet zeker niet te voten, reageren, delen en volgen❤️

Heel veel liefs,

Minte❤️