UMUDUM OL

6.BÖLÜM

"Bu sefer ergen tribi değil moruk.Durum vahim."

O bana küçük muamelesi yaparsa bende ona yaşlı muamelesi yaparım.

"Dur tahmin edeyim.Birini sevdin çok sevdin o da senden ayrıldı değil mi?Hadi ama kesinlikle başka bir şey olamaz.Sizin yaşınızdakilerde durum vahim buna deniyor öyle değil mi? "

"Evet."

"Bak nasıl da bildim.Üzülme başka birini seversin.Unutmak istersen mutlaka unutursun.Takma yani."

"Evet doğru bildin  benim yaşımdakilerin çektiği en kötü acı o.Ama yanlış ben onlardan biri değilim."

"Cidden merak ettim küçük.Durum ne kadar vahim olabilir?"

"Şöyle söyleyeyim o zaman çocukluğumdan beri en yakın arkadaşım ve aşık olduğum çocuk beraber oldular ve şimdi de sevgililer galiba intihar etmeye çalışıyordum tıpkı az önce senin dediğin gibi o saçma aşk sevgi meseleleri için kendimi öldürmeye karar verdiğimde bir ambulans geçti.Çok acı acı çalıyordu sirenleri takip ettim.Bizim evin önünde durdu.Annem.Annem ben hızlıca dışarı çıktığımda o da çıkmış ben onu fark etmemiştim hızlıca sahile inmiştim ama o sırada anneme araba çarptı.Öldü.Öldürdüm.Öz annemi.Ben öldürdüm.Babam evden attı bu yüzden.Hiç akrabamız yok İstanbul'da.Ve gidebileceğim tek bir arkadaşım dahi yok be moruk.Yani galiva iki veya üç gündür bu bank evim oldu.Sencede durum cidden vahim değil de ne peki moruk?"

"Bu kadarını beklemiyordum be acıların meleği.Ama kendini suçlaman.Annenin ölümünden dolayı.Bu..Bu çok saçma.Sonuçta sen gel demedin peşinden.O karar verdi.Ve o kendisi ölüme gitti.Aurıca burda suçlanacak kişi varsa o da çarpan arabadaki ve annendir.Sen asla değilsin.Ha bir de baban cidden salak.Ya da çok seviyor. Gerçi ikisi aynı şeye çıkıyor ya neyse. Seni suçlayıp evden atması çok yanlış.Ama söylemeden edemeyeceğim bu banka teşekkür borçluyuz birincisi seni misafir ettiği ve kimselere kaptırmadığı için ikincisi ise tanışmamıza vesile olduğu için. "

"Evet gerçekten birine anlatmak iyi geldi be moruk.Çok sağol ya."

Birden ayağa kalktı.Elini bana uzattı.Şaşkın iaşkın yüzüne bakıyordum.

Ne yapıyordu bu cidden?

"Şimdi teşekkür sırası banktan bana geçti küçük çünkü artık bana misafir olacaksın."

Bana?

Misafir?

Olacaksın?

Cidden mi?

Adını bile bilmiyorum ya hu!

Başka şansım da yok zaten.Bu da aman ne şans.

Sokak lambasının yaysığı loş ışıkta göz kırptığını görmüştüm.

"Hadi güzellik. Yemem seni.Tabii sen  istersen durumlar değişir."

"Yürü moruk zaten başka çarem yok. Hı bu arada istemiyorum pis sapık."

Hala havada olan elini tuttum.Ve ayağa kalktım.Oturmaktan kıçım uyuşmuştu resmen. Lanet.

O önden ben arkasından ilerliyordum.Hiç bir şey olmamış gibi.Hiç annemi öldürmemişim,Hiç aldatılmamışım,Hiç yıllarımı arkadaşlığımıza adadığım kardeşim dediğim insanın kazığını yememişim gibi.

...