Kaderin ne zaman ne yapacağı belli olmaz.
Aslında kim olduğunuzu ne zaman öğreneceğiniz belli ollmaz.
Hayatinızı kiminle paylaşaçağınız belli olmaz
Belli olan tek hiçbir şeyin belli olmadığıdırr.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
《Y/N'nin giydiği》
Jin: Bunu yapmak zorunda değilsin. Senin yerine birimiz gidebiliriz. Kendini tehlikeye atma.
Y/N: Endişelenme Jin. Sizden ayrı olacağım ama birbirimizle bağlantımız kesilmeyecek. Hem seni tanıyabilirler. Ama beni tanıyan olmayacak.
Alt tarafı içlerine sızacak ve işe yarar bir şey olup olmadığını kontrol edecektim. Bu kadar endişelenmesi saçmaydı.
Rm: Hazırsanız başlayalım.
Rm'in varlığını belli etmesiyle ona dönüp başımı olumlu anlamda salladım.
***
Daha önceki çiftlik evi gibiydi ama daha eski ve daha büyüktü. Pencereden dışarı mor ve kırmızı ışıklar çıkıyordu. Muzik sesi kırık camlardan etrafa yayılıyordu. Içeri girdiğimde beni masada oturmuş bir adam karşıladı.
X: Adın?
Olabildiğince ukala davranarak.
Y/N: Ne?
X: içeri girmek istiyorsan önce adını kayıt etmen gerek.
{Jimin: Gerçek adini kullanma. Salla bir seyler.}
Sanki o söylemese kendi adımı verecektim.
Y/N: Rebecca.
X: Gerçek adın!.
Y/N: Gerçek adım Rebecca seni aptal. Babam avrupalı.
X:Melez misin?
Y/N: Evet melezim.
X: Bizden biri olduğunu nerden bileceğim.
Adama doğru eğildim. Tek elimle yakasından tutup kaldırdım. Sonra sertçe geri bıraktım.
Adam alayla sırıtarak adımı yazdı. Içeri girdim. Inşaat haldeki bir evi diskoya çevirmişler gibiydi. Neden böyle bir yerde toplandıklarını anlamıyorum. Sanırım daha ciddi bir yer bekliyordum.
Koridorda ilerlerken, biri elini belime doladı. Hızlıca arkamı dönüp baktım. Sarhoş olduğu her halinden belliydi. Adamı geri itip yürümeye devam ettim. Koridorun sonundaki merdivenlerden yukari ciktim.
{Y/N: Yukarıdayım}
{Rm: En sondaki oda.}
{Y/N:Tamam}
En sondaki odaya yavaşça girip dikkatlice gözlerimi içerde gezdirdim. Kimsenin olmadığını fark edince vakit kaybetmeden girdim. Etrafı karıştırmaya başladım ama hiçbir şey yoktu.
{Y/N: Burda hiçbir şey yok!}
{Jin: O zaman vakit kaybetmeden geri çık!}
Hızlıca geri döndüm. Merdivenlere tam adım atmıştımki biri arkamdan tuttu. Beni tutan kolu tutup karşımdaki duvara fırlattım. Sesi duyan diğer adamlar gelmeye başlayınca koşarak aşağıya indim. Koridordan çıkışa doğru koşarken ensemde bir acı hissettim. Hissetmemle yere yığılmam bir oldu.
Böyle olmaması gerekti. Dışarıda beni beklerlerken bilincimi kaybetmeden son kez seslenmeye çalıştım ama çok güçsüzdüm.
{Y/N: jin...}
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌷🌷🌷
Biliyorum çok kısa oldu ama yayımlarken sürekli bir problem çıkıyor.😢😢 Çok özür dilerim.🙏
(Bu bölümü 3. yazışım)
Diğer bölümü daha uzun yazarak telafi edeceğim söz🤞🙌.
