BÜYÜK OYUNLAR

9 BOLUM ulasmak

melisten

salonda oturmuş abi dedikleri insani bekliyordum. bazi gerçekleri diğerlerine soru sorduğumda cevap vermediler. Avi dedikleri insan izin vermediği surece bana cevap veremezlermis peh o yuziden el mahkum bekliyoruz iste, boyle dusuncelere dalmisken kapi acildi abi dedikleri kişi içeri girdi koltuğa oturdu baktim kimseden ses cikmiyor ben konuşmaya basladim

" senin bir adin yok mu da abi diyorlar sana " diyince diğerleri bana göz devirdi. Abi dedikleri insanda çok kotu bir bakis atti ama yine de istediğim cevabi verdi

" savaş "

" peki savaş bey beni babma karsi kullancaksiniz " dediğimde bana tip tip bakti rüzgara anlamadifim bir bakis atti ve gitti. O gittikten sonra rüzgar konuştu

" önemli olacak sorular sor bos sorular sorarsin cevabini alamazsin " dediğinde kafama salladim ve " az önceki soruma cevap alarim " dedim

" seni zaten kullanıyoruz çok karmaşık anlaysamda anlamazsiniz "

" peki babam size nasil bir şey yapti da ona dusmansiniz "

" senin babanla benim babam en yakin arkadasti ama senin baban sirf benim babamin isini alabilmek için öldürdü . " deyince sasidim sonra murata bakinca murat sustu berk zaten hic konusmuyordu onların yerinede rüzgar konuştu

" berkeyle murat kardeşler yani berke sana anlattigina gore murata bakmana gerek yok " diyince sasirdim ama bir şey demedim aklima savaş gelince onu sordum " peki savasin "  dememle susumalari bir oldu birbirlerine ben anlamadigim dilde bakisarak anlasiyorlardi. Onun sesini dutmamla öylece kaldim bir şey diyemedim

" benim hikayem seni ilgilendirmez " demesiyle konuştum

" ilgilendirir sonuçta babamla alakali olan bir şey " dememle gülmeye başladı ama sahte bir gulmeydi sonra konuştu

" karadağ " diye gür sesiyle konuştu ve susutum sonra bir şey demeden evden cikti gitti ruzgarda onun arkasindan gitti. Ben berke ve murat kaldik

" soylesenize nasil tanistiniz "

" uzun mesele bos ver " resimlerinde üst elemedim eğer usteleseydim beni mah edeceklerini bildiğim için susutum ve bana verdikleri odaya girdim. Yatağa kendimi yatağa attim ve uykunun kollarina biraktim kendimi.

melisin babasi fikretten

masaya ellerimi koymuş düşünürken birden kapi caldi ve acildi. Gelen kişi hasan ve direk konuşmaya basladi

" patron kizinizi bulduk " demesiyle yerinden kalkmam ve yakasina yapismam bir oldu.

" nerede nasil buldun " dedim

" sans eseri şehir disindaki orman evlerinden bir tanesinde " demesiyle odadan silahimi ve ceketimi almam bir oldu. Direk arabaya binip şehir dişina surdum, geldim kizim az kaldi kurtarcam seni o serefsizlerin elinden diyip daha çok hizlandim.

derinden

okuldan cikip direk fikretin yanina gittim ama gittiğimde adamları onun kizinin yerini bulmuş ve oraya gittiğini soylediler. Bende direk telefonu elime aldim ve gerekli kişiyi aradim.

savaştan

rüzgarla disarida yuruyoor ve konuşurken birden telefonum caldi arayan kişiye bakinca direk telefonu actim ve kulagima goturdum.

" efendim " dememle direk konuştu

" kizi alip direk öteki eve geçin fikret yerinizi tespit etmiş " dediğinde rüzgara baktim o da bana ne oldu bakislari atarken cevap vermeden telefonu kapattim ve berkeyi arayip kizida alip öteki eve geçmelerini istedim.

" abi ne oldu neden diğer eve geçiyoruz ki " demesiyle rüzgara baktim ve konuştum,

" fikret burayi bulmuş ve adamlariyla geliyormuş " dememle yüz ifadesi değişti çok konuşuyor ya da espri yapiyor olabilir ama ciddilestiginde benden bile korkunç olabilir.

fikretten

evi bulmamizla direk adlarimi evi kusatmasini söyledim ve direk eve girdim girdim girmesine de ev bostu lanetler savurup odalara bakarken bir odaya girdim ve göz gecirken masqnin üstünde kagit ve kolye vardi bu benim kizima alsigim kolyeydi kolyeyi alip mektubu okunmaya basladim

karadağ
geç kaldin seni bekledik sen gelmeyince bizde gitmeye karar verdik. Merak etme kizin suanlik güvende ama bir dakine olur mu bilmem , kizindan sana ufak bir hediye biraktik inşallah begenirsin
bir dahaki sefere görüşmek üzere
karadağ

lanet olsun ya nasil olur anlamadim gitti. sizi bulduğunda geberyecegim adi herifler. dedim ve odadan ciktim.  

melisten

neden buraya geldiğimizi anlanis değilim bir şeyler donuyor ama anlamiyorum nasil yüz ifadelerini duygudan uzak şekilde tutabiliyorlar. Ben boyle düşüncelerle boğuşurken kapi caldi berke gidip direk kapuyi acti ve içeriye rüzgar ve savaş girdi. Cidden nasil tuhaf insanlar

" abi nerede kaldiniz "

" geldik iste koçum " dedi rüzgar savaş ise koltuğa oturdu ve bana bakti .

" baban öteki evi bulduğu ve baskin yaptigi için buraya geldik " dedi rüzgar ne yani babam beni bulmuş yani ababam beni her yerde ariyor onlara sinirle bakarken onlar benle bile ilgilenmiyorlardı bende sinirlenip yukari bana verdikleri odaya girdim ve kacmak için bir plan yapmaya baslqdim