SORİA

5.Bölüm °BAŞ RAHİP°

Uzun bir aradan sonra yine merhaba! Biliyorum çok uzun bir araydı fakat, sıkıntılı bir dönemdi. Ben sizi çok tutmadan bölüme geçeyim o halde.

Keyifli okumalar..

***********

"Ben katilim!" diye yataktan sıçradığımda baş ucumda bekleyen annem ve babama şaşkınlıkla baktım. Onlar bana endişeyle bakarken kafalarını pencereye doğru döndürdüler. Gördüğüm kişiyle ortalığın bir hayli karışacağını çoktan fark etmiştim bile.

***********

Şuan kendime gelmeye çalışırken pencerede Simon'un olması herşeyi biraz daha zorlaştırıyordu. Ben tuhaf tuhaf ona bakarken babam hırlayarak Simon'a yürümeye başladı. Dur diyecek halim olmadığı için anneme yalvarır gibi baktığımda babamı ufak bir büyüyle yerinde tutmaya çalıştı. Zorlanıyordu, çünkü babam güçlü bir kurttu ve bu işini fazlasıyla zorlaştırıyordu.

"Alec! Soria'yı görmüyor musun sen!? Yeter artık sakinleş!" diye sesini yükseltti ve babamı serbest bıraktı. Babamın gözleri beni bulduğunda öfke yerini saf şefkate bırakmıştı fakat Simon'a döndüğünde kaşları haddinden fazla çatılmıştı.

"Bayım, açıklamama izin verin. Soria'ya zarar verecek son insan bile değilim. İzin verin içeriye girelim." dedi. Kullandığı çoğul ek ile soru sorarcasına ona baktığımda arkasından pencerede görünen Joshep ile şaşkınlığım iki katına çıkmıştı. Babam şaşkınca Joshep'e bakıyordu.

"Prens Joshep? Sizin burada ne işiniz var?” dedi afallamış sesiyle.

" Sizin evinize saldıran elflerden haberimiz var Alec. Bırak da açıklayalım." deyip tek kaşını kaldırdığında babam bana döndü onay ister gibi. Gözlerimi bir kaç kez kırpıştırıp onayladığımda eliyle içeriyi işaret edince bende yatağımda toplanıp ağrıyan başıma biraz masaj yaptım. Annemin elleri bacaklarımda destek verircesine yavaşça sıkıyordu. Ellerimi kafamdan çekip içeri giren Joshep ve Simon'a baktım. Sesimin buğulu çıkmaması için hafifçe boğazımı temizledim.

"Bizim evimize saldırıda bulunan elflerden nasıl haberiniz oluyor?”

" Sen saraydan çıktıktan sonra Simon ile bizde arkandan geldik. Bak, sizin evinize yapılan saldırı saraya da yapılmaya çalışıldı. Şanslıydık ki muhafızlar iyi eğitimli olduğu için kimse yara almadan püskürtmeyi başardık." anneme baktı ve devam etti; "Burada sanırım herşey yolunda gitmemiş. Ölebilirdiniz." dedi. Kaşlarım derince çatıldığında annemin bacaklarımdaki elini umursamadan hızla yerimden kalkıp üstüne yürüdüm.

"Ölüm kelimesini bugün çok andınız. Sinirlerimi bozmak mı amacınız sizin?! " diye çıkıştım. Babam arkamda hazırda bekliyordu. Gelen hırıltılı seslerden bunu anlamam zor olmamıştı. Joshep gözleri devirip aramızdaki mesafeyi kapatacakken babam aramıza girdi.

"Prens ya da veliaht kral olabilirsiniz, fakat kızıma bu kadar yakın durmaya hakkınızın olduğunu düşünmüyorum. Mesafenizi koruyun.” dedi hırlayarak. Ah! Babamın bu korumacı tavrı içimde ılık bir duyguyu harekete geçirdi ve o duygu benliğimdeki siniri alıp götürürken mayışmış bir şekilde babama minnetle baktım ama o Joshep'e  'Gırtlağını parçalamama az kaldı' bakışları gönderiyordu.

Joshep iki üç adım geri giderken boynundaki damarlarda atan kanın akışını hissediyordum ve bu ağzımın saçma bir şekilde sulanmasını sağlıyordu. Düşüncelerimin saçmalığı kaslarımı derince çatmama sebep olmuştu. Silkelenip Simon'a döndüm.

" Ne biliyorsunuz anlatın." dedim kısa keserek.

"Sana olanları az çok ben de biliyorum Soria. Beyninin içindeki yolculuğumda-" derken babam hırlayarak Simon'un yakasına yapıştı.