Çantama sığmayan testleri elime alarak yavaş adımlarla okul koridorlarından geçmeye başladım. Rüzgarlı hava beni mis gibi çam kokusuyla karşılaştırıyordu.
Arkamdan hissettiğim sıcaklık oraya dönmemi sağladı. Döndüğümde ise burnumun hemen ucunda Can vardı. Biraz geriye çekilerek utançla gülümsedim.
"Günaydın" Dedi saçlarını kaşıyarak. Gülümsememi bozmadan kafamla onu selamladım. Kısa bir sessizlikten sonra konuşmaya başladım "Bugün kitabını okumadın, kantinde seni göremedim"
"Evet yeni kitap almaya gideceğim. Kitabım bitmişti." Elini omzuma attı ve okulun çıkışına doğru yürümeye başladık.
"Sana verdiğim kitabı okudun mu?"
Kafamı ona çevirerek "Ev-vet çok güzeldi. 17. bölümdeyim. Kitaplar hakkında fazla ön yargılıydım." dedim
Karşıdan bize doğru gelen Enesi gördüğüm sırada Can beni kendisine döndürerek "İşin yoksa şimdi benimle kitap almaya gelir misin?" dedi.
Gözlerim bir bize doğru gelen Enesi, birde bana yalvaran bakışlarla bakan Canı kapsama alanına almıştı. Enesin her adımında Can bana yaklaşıyordu, gözlerindeki 'lütfen'i fark etmek hiçde zor değildi.
"Selam, Beste. Merhaba çömez." Enesin iğneleyici konuşmasından sonra Can gözlerini devirerek bana bakmaya devam etti.
"B-benim Enese sözüm var. Seninle mutlaka bir gün gitmek isterim."
"Re-re-rededildin çöö-mez"
"Bana çömez deme." Enes ağzını eyerek Canı taklit etti
"Bana çöömez deme"
Enesi kolundan iteleyerek oradan uzaklaştırma çabalarındaydım. Enes milim ilerlemezken Can bana bakarak bahçe kapısından çıktı.
Enes, Cana öfkeli bakışlarını gönderirken kolunu omzuma atıp okulun arka kapısına doğru yöneldik.
Elemet adındaki kafeye geldiğimizde duvar kenarındaki herhangi bir masaya geçtik.
"Cana sert davrandın" Gözlerini devirdi ve menüyü eline aldı. Aramızda bir sessizlik oluşurken bende menüyü elime aldım ve masanın karşısında oturan Enese bakmamak için çaba sarf ederken, ne sipariş edeceğimi düşünüyormuş gibi yaptım.
Sonunda garson geldi. Enes elimdeki menüyü kaptı ve garsona uzattı “ Ben az pişmiş biftek istiyorum. O da bir chiken alfredo istiyor. Ayrıca ekmek istiyoruz.” Diye garsonu tersledi Enes. Garson kız isteklerimizi hızlıca yazdı ve aceleyle uzaklaştı.
Enesin yüzüne bakmamama rağmen yüzündeki umursamazlık ve yaramazlık farkedilebiridi.
O umursamazken ben fazlasıyla gergindim. Düşünsene hoşlandığın kişiyle oturmuş birşeyler yiyeceksin. Sadece ikiniz. Hayalimdeki gibi. Hayalimde olmayan tek şey var... Ben vejeteryanım!
Bize doğru yaklaşan garsona elimi kaldırdım.
“Bir de salata alabilir miyim?”
Garson başıyla beni onaylayıp uzaklaştı. Enese döndüğümde masadaki çiçeğe karabiber serpiştiriyordu. Bir süre yaptığı şeyle ilgilenirken ben onu izliyordum.
Benim dalgın bakışlarımı fark edip yaptığı şeyleri toparlamaya çalıştı ve bana bakmaya başladı. Uzun sessizliğin ardından Daldığımı anlayıp beni eski halime getirmeye çalıştı.
Gülümseyerek gözlerimi kırpıştırıp masaya gelen yemekleri incelemeye başladım. Önüme gelen tabağı ittirip salataya uzandım. Çatalı elime aldığımda Enesin bakışları beni süzüyordu. Ağzıma attığım domatesi çiğnerken Enesle gözgöze geldik. Ağzı açık bana bakıyordu. Şapşal.
“Şimdi gerçekten inek gibi davranıyorsun Beste.”
Kıkırdayarak salata tabağıma geri döndüm. Enes yemeye başlayarak bir şeyler mırıldandı.
“Bir şey mi dedin?”
“Evet, dedim” Konuşmasını bekleyen bakışlarla Enese bakmaya devam ettim. Bunu fark ederek gözlerini benden kaçırdı, yemeye başladı.
“Enes ne diyecektin?”
“Şey..” Ağzına büyük bir biftek parçası atıp onu yutmasını beklemem için işaret parmağıyla ağzını gösterdi. Onu beklerken bende salatamı yemeye başladım.
“Beste. Ben seni seviyorum ve..” demesile marullar boğazımda kaldı.
Öksürmeye başladım. Bana bir bardak su doldurup uzattı. “Ciddiyim. Hiç böyle hissetmemiştim” Suyu içmeye devam ettim. Gözleri hala üzerimde vereceğim cevabı bekliyordu. Ne diyebilirim ki. Çok mutluyum!
Bardağı elimden bırakıp gözlerine baktım
"Seni seviyorum" Yüzümde oluşan gülümseme gerçekten aptalca. Gülümsememi engellemem çok zor.
