Teneffüse çıkmayıp takıldığım soruları çözmeye başladım.
" Lan, Beste!" Gelen Buketti. Yanıma oturup konuşmaya devam etti "Dün çömezgile gitmişsiniz. Irem söyledi. Ev nasıldı? Odası merdiven altında mı yoksa?"
Can'a çömez denmesi sinir bozucu. Bana sürekli inek derler mesela, morelim çok bozulurdu. Eve gidip ağladığımı hatırlıyorum. Annem bile bana inek gözüyle bakıyorsa bana yardımcı olacak kişi kim? Tekrar testlerim, tekrar sorularımdı beni yatıştıran. Can'ın ise her konuda kitaplar.
"Hayır. Evi abartılacak kadar kötü değil."
" irem bir de Çömezin sürekli sana baktığını tespit etmiş. Buna ne diyeceksin?"
"Gözlemci bir tip değilim. Bilmiyorum, fark etmedim."
"Iremde gözlemci değil ama bilemem."
"Çok konuşuyorsun Buket, sen bana abimi anlat. Nasıl biri?"
Evet abimle buluşmuşlar. Geçen gece abim bana anlatırken gözlerindeki ışığı görebiliyordum. Mutluydu...
"Abin tam tamına mükemmel! Kişiliği harika. Özellikle gülümsemesi..." ve Buket dalıp gider.
Abimin gülüşü gerçekten harika. Gamzeleri olmasada iyi. Enesin gülüşü kadar olmasada haniii....
"Enes demişken söyle bana nerde o?(!)"
"Enes ne alaka? Sen onu mu düşünüyordun?Beste? Beste, olaylar mı var Beste?"
"Bukeeğt, bana seni seviyorum dedi. Sonra ona cevap veremeden Can'ın evine gittik."
"Oha. Mal! Can gerek miydi?"
"Boşver direk gitmedim zaten. Ama Canı da küçümseme. Adamın babası zengin kızım."
"Asıl Canı boşver Enesle- selam çömez!"
"Beste benimle gelir misin?"
"Ta-tabii"
