Buket ve iremi peşime takıp okuldan çıktım.
Mert ve Emrenin karşımıza çıkmasıyla onlarıda peşime taktım. Bahçeye çıktığımızda lise kavgasına dair tüm sesleri işitebiliyorduk. Mert ve Emre kavganın olduğu yere koşmaya başlayınca adrenalin meraklısı Iremde koşmaya başladı.
Resmen benim için kavga ediyorlar. Eve gidince egom tavan yapacak. Emre Enesi tutarken Mert ve birkaç kişi Canı tutmaya çalışıyorlardı.
Irem telefonuyla kavgayı çekerken Buket bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Sabrım taşmaya başladığında Iremin telefonunu yere fırlattım.
"Irem kes şunu da yardım et, durmalarını söyle onlara."
Enesi tutanlar bir işe yaramazken. Enes Cana sürekli yumruk atıyordu. Emre Enesi kenara götürmeye çalışırken ben içimden çığlıklar atıyordum.
Utanmada bir yere kadar. Kendimi Enesi önüne attım ve her seferinde Cana isabet eden sert el bu sefer bana gelmişti. Sesler kesilirken gözler ben bulmuştu. Enes yüzümü elleri arasına alırken acıdan düşen gözyaşlarım durmuyordu. Can arkamda şaşkınca bize bakarken içimden Enesi öldürmek geldi.
Tokat attım. Enese tokat attım ve kahkahayı patlattım.
" Ahah Enes, sen yaşça küçük birisini mi dövüyorsun?" Gülmeye devam ederken Can da bana katıldı.
"Iyi ama o yaşça küçük biri benim sevgilimi seviyor."
Bir dakika, bir dakika Enesin sevgilisi mi var? Alaycı gülüşüm sona erdi.
"Sevgilini mi? Senin sevgilin mi var?"
"Evet, var. Hatta 1 dakika önce tokat attı."
"Salak ben seninle sevgili falan değilim."
"Evet öylesin. Irem,beni sevdiğini söyledi."
"Seni sevdiğim doğru olabilir lakin seninle çıkmam Enes. Sen her küçük olayda velveleye veriyorsun."
"Beste artık geri dönüşün yok. Çıkıyoruz. Tamam mı?(!)"
"Istemiyor işte. Boşver kız mı yok sana be." Emre ve Mert Enesi götürürken Emre göz kırparak uzaklaştı.
Ireme dönüp kızgın bakışlar yollarken Irem, Buketin arkasına geçmeye çalışıyordu. Arkamdan bilmediğim eller beni bahçe kapısına yöneltmişti.
Bu kargaşa içinde kim olduğunu öğrenmek için arkama döndüm ve eller beklediğim kişiye; Cana aitti.
