"Can yanlış anlamazsan bir şey sormak istiyorum." kafasıyla onaylarken kahkahalarla gülüyordu, hala... "Gülmeyi kes ve beni dinle. son param derken neyi kasteddin? Yani... zengin birine benziyorsun?" gülmesini bıraklı ama şimdi kıkırdıyo, ne dedim ben? "Zengin sayılırım. Pek abartmana gerek yok. Onları orda bırakma diye demiştim. Sıraya girdiğimde tekrar dövülmek istemiyorum." başımı aşağı yukarı sallarken içimdeki merak büyüdü ve patladım
"Kimsin sen? Benimle durduk yere arkadaş oldun. Kantinde beni sıraya geçirtmiyorsun. Kavga ettiğin kişi sevdiğim çocuktu ve sen bana kızgın değilsin. Hatta katılarak güldün bu duruma. Benim iyi veya kötü biri olduğumu merak etmiyor musun?.... Sen beni tanıyor musun?"
Kıkırdamayı kesip bana baktı. Gözlerinden alev çıkarken dumanı içimi eritmeye yetmişti bile. Uzun bakışmalardan sonra cevap verdi
"Benim kim olduğumu gerçekten merak ediyor musun?" aptal mısın bebek? merak etmesem bu kadar soru sormam...
"Tabii ki"
"Ben...okula yeni gelen biriyim işte. Eski okulda aynı kattaydık, seninle sürekli arkadaş olmak istemiştim. Bunu sınıftaki tüm erkekler biliyordu. Bana sürekli bunun imkansız olduğunu söylüyorladı. Sebebi benden bir yaş büyük olman. Hiçbir şey imkansız değil ya. Bende arkadaş oolmak istediğimi bir anda deyi verdim. Senin iyi olduğunu bir kez daha anladım. Sevdiğin kişini arkasından gitmeyip benimle kaldın.Tüm kahkaham Enes denen ucubeye... Bu senin için yeter mi?"
"Yeterde artar bile.(!)" hızla ayağa kalkarken zilin tekrar çalması benim kaçmam için ikinci bir fırsat oldu. Testleri elimle dizdikten sonra Cana bakmamaya çalışıyordum. Ciddi değildim. Kırılmış gibi de değildim normal suratım işte... Arkama bakmadan merdivenlerden çıkmaya başladım.
Arkamdan saçımın çekilmesiyle durdum. Can olmasını umarak arkama döndüm. Saçımı tutan kişinin Can olmasını gerçekten istediğimi düşündüm. Ancak Can değildi.
"Korzay!"
♪ ♫ ♩ ♬ ♭♪ ♫ ♩ ♬ ♭
Medya Enes
