Dear Destiny

Dear Destiny Chapter 16

PRESENT

Hindi namalayan ni Deanna na nagdaday dream na siya. Bumalik lang siya sa realidad when Jema asked her why she's crying.

"Huy! Bat ka naiyak?" Tanong ni Jema habang tinapik balikat ni Deanna.

"Ha? Ah wala" at pinunas ni Deanna luha niya. "Fuck Deanna bat ka naiyak" sabi niya sa isip niya.

Biglang umulan ng malakas at may lightning and thunder.

"Ay pusa!" Napasigaw si Jema dahil kumidlat.

Napatawa naman si Deanna.

"I should get going na baka di na ko makauwi" paalam ni D.

"Are you sure? Ang lakas nan baka baha na sa may kanto" sabi ni Jema.

Napansin ni Deanna na malakas na nga ito pero shet naman hindi siya pwede matulog dito sa unit ni Jema.

"Ah... a-ano gagawin k-ko?" Tanong ni D.

"You can stay here naman eh you're always welcome here"

"Ok lang ba? I mean baka kasi medyo awkward"

"Then hindi natin gagawing awkward duh" sabi ni Jema at pumunta na sa kwarto. Si Deanna naman nakapako sa kinatatyuan niya.

"Deanna!" Tawag ni Jema sa loob. Sumunod din naman si D.

"Oh you stay here, ako na sa couch" sabi ni Jema.

"No! Ako sa couch ikaw na diyan"

"I insist Deanns dito ka na"

"Jema mas makakatulog ako sa couch dun nalang ako."

"Fine kailan ba ako nanalo sayo Wong?"

Nagayos na ang dalawa ng pangtulog. Jema is wearing short shorts and t shirt. Pinahiram niya si Deanna ng shorts na pang training and oversized shirt.

Humiga na si Deanna sa couch and pumasok na si Jema  sa room niya. Pareho silang hindi mapakali patayo tayo sila hindi nila alam bakit if its because of the rain or the fact that tey are together in one unit na pader lang ang pagitan.

Nakailang attempt na silang buksan ang pinto pero hindi nila ito magawa hindi nila alam ang susunod na mangyayare.

Hindi na natiis ni Jema gusto na niya buksan yung pinto nasa doorknob na ang kamay niya pero di niya ito iniikot. Si Deanna din nakataas na ang kamay niya na para bang kakatok na ito. Binuksan ni Jema ang pinto and saw Deanna na nakatayo sa harap niya. They stared at each other for almost 10 minutes nang hindi nagsasalita and without breaking eye contact.

"Ah D-deanna" Jema broke the silence

"B-bakit J-jema?"

"I-i... I ah gusto mo ba tumabi sakin? Baka kasi di ka makatulog diyan"

"No I'm okay sige tulog ka na"

After that "awkward" moment nag pasya na silang matulog. Tulog na talaga. Nagising si Deanna sa lakas ng kulog at kidlat naririnig din niya si Jema na naiyak. Kumatok ito pero hindi siya pinagbubuksan baka tulog. Umiiyak padin si Jema kaya hindi mapakali si Deanna. Pumasok siya at nakita niyang nakatiklop sa lamig si Jema. Tumabi siya dito at niyakap ito.