(Minseok)
Sabah erkenden uyandım. Sehun hala uyuyordu. Bara gidip bazı işleri halletmem gerekiyordu. Bu yüzden Sehun'un kokusunu içime çekip sessizce yataktan kalktım.
Evden çıkmadan önce arka odada gördüğüm dergilerin fotoğrafını çektim.
Bara gider gitmez birkaç kişiyi dergi binasına gönderdim. Sehun'un geniş bir koleksiyonu vardı. Bu yüzden dergiyi onun için satın almak istiyordum.
Adamlarım derginin sahibine dair hiçbir bilgi bulamıyordu. Öğrendiğim tek şey, dergi sahibinin yeni bir dergi kurduğu ve ortak aradığıydı. Ortaklık görüşmesi için gidersem belki dergiyi satmaya da ikna edebilirdim.
Görüşmek için randevu aldıktan sonra telefonumdaki açık uygulamaları fark ettim. Mesajlara girilmişti. Hatta Lay denen baş belasının mesajlarına.. Anlaşılan Sehun telefonumu görmüştü.
Herkesi odadan kovup Sehun'u aradım. Açmıyordu. Benim Sehun'um bana inanırdı. Buna emindim. Zaten mesajları gören herkes onun beni rahatsız ettiğini anlardı.
Lay denen yapışkan herif birkaç aydır etrafımdaydı. En büyük hatam, ortak eğlence mekanında barmen olarak çalışmasına izin vermekti.
Sehun telefonumu açmadığı için evine gittim. Kapıyı açmıyordu. Anahtarla içeri girip seslendim. Evde olmadığını anlayınca birkaç saat bekledim. Gelmeyince evden çıktım.
Biraç gün ona ulaşmaya çalıştım. Randevu günü geldiğinde tam dergiye gitmek üzereyken telefon geldi. Derginin sahibi randevuyu iptal ettiğini ve ortak almayacağını iletiyordu. Ne hoş..
Gece boyunca ona tekrar ulaşmaya çalıştım. Anlaşılan mesajları yanlış anlamıştı. Benden bu kadar uzak kalışı başka bir şey anlatmıyordu.
"Ben çıkıyorum. Sehun gelirse arayın."
"Tamam efendim."
Tam çıkacakken aklıma o yapışkan herif geldi.
"Lay bugün çalışıyor mu?"
"İzinli efendim."
"Tamam. Buradan ayrılmayın."
Öfkeyle Lay'in evine gittim. Beni gördüğü için şaşkındı. Aynı zamanda o aptal gülümsemesiyle gözlerime bakıyordu.
"Bana geldin!"
Sarılmaya yeltendiğinde bileğinden sertçe kavrayıp içeri girdim. Kapıyı çarpıp, çekiştirerek salona götürdüm.
"Sehun seni aradı mı?"
"Ne? Neden?"
"Senin mesajlarını gördü. Eğer onunla konuşursan seni öldürürüm Lay."
"Yapma Minseok. Bana Yixing de ve artık ondan vazgeç."
Sakin olmaya çalışarak derin bir nefes aldım.
"Ben Sehun'u seviyorum. Artık peşimi bırak."
"Onda ne buluyorsun? Soğuk bir serseri.."
"Karşında gördüğün ne peki?"
"Sen farklısın.."
"Hayır Lay."
"Hiçbir şey hissetmiyor musun? Ben onun gibi değilim. Sana iyi gelebilirim. Onun gibi soğuk biri değilim. Sevimliyim, gülümsüyorum ve gözlerinin içine bakıyorum."
"Şimdi sen beni değiştireceğine de inanıyorsundur."
"Tabi ki inanıyorum."
"Çok komiksin."
