Minseok yüzünden aksayan işlerimi toparlamam için güzel bir gündü. Güneş yine yüzünü gösterdiği için mutluydum. Gece evlerimizde kalmıştık. Bu da rahatça işe gidebileceğimi gösteriyordu.
Duş alıp gerçek kıyafetlerimin arasına daldım. Bu kez daha spor giyinmeyi planlıyordum.
Yarım saat sonra ayna karşısına geçip saçlarımı dağıttım. Gözlüğümü de takip evden çıktım.
Yoğun bir iş programım vardı. Fakat bu beni zorlamıyordu. Hatta en sevdiğim şey çalışmaktı.
Tüm günü dergide geçirdim. Çalışanlarımla ayrı ayrı ilgilendim. Bu benim için işten çok bir hobi gibiydi. Çünkü gerçekten eğleniyordum.
Eve gidip üzerimdekileri çıkardım. Süper kahramanlar için üzgün hissediyordum. Böyle yaşamak yeterince yorucuyken bir de dünyayı kurtarıyorlardı.
Minseok'un Sehun'una ait olan kıyafetleri tekrar giydim. Bu akşam benim için önemliydi. Gerçek Sehun'un arkadaşı gelecekti. Chanyeol, kendim olabildiğim zamanlardan kalan tek şeydi. Bu yüzden Minseok istemese de onunla görüşecektim.
Chanyeol'le birkaç gün önce karşılaşmıştım. Neyse ki onu daha önce gördüğümde beni tanımamıştı. Fakat bardan çıktığım bir gün o kıyafetlerle görüp önüme atlamıştı. Her zamanki gibi sessiz biriydi ve tabi ki yine havalı görünüyordu. Değişen tek şey saçlarıydı. Kızıl? Bu kesinlikle harika bir fikirdi. Gerçekten kusursuz görünüyordu. Gülümsemesi de saçlarının aksine hiç değişmiyordu. Ne olursa olsun gülümseyeceğine dair kendine verdiği sözü tutuyor olmalıydı.
Birilerinin gerçek kalabilmesi ve içten gülümsemesi son zamanlarda tek ihtiyacım olan şeydi. Belki de onu görmeyi en çok bu yüzden istiyordum.
Chanyeol'e mesajla adresimi gönderdikten sonra Minseok'u aradım.
"Nerede kaldın sevgilim?"
"Odada oturup sakin kalacağıma eminsin yani?"
"Eğer burada olmak istiyorsan odada kalmak zorundasın."
"Tamam, birazdan oradayım."
"Ne zaman?"
"Kapıyı aç sevgilim."
Son kez aynaya bakıp kapıya koştum. Elindeki poşetlere şaşkınlıkla baktım.
"Bunlar ne?"
"Alışveriş yaptım.'
"İnandırıcı gelmedi."
"Tamam, onlar yaptılar."
Arabanın yanındaki adamları gösterip poşetleri uzattı.
"Onları göndermeyecek misin?"
"Gidecekler Sehun. Önce içeri girmemiz gerek."
"Tamam.."
Poşetleri alıp mutfağa gittim. Tonlarca içecek çeşidi ve atıştırmalık bir şeyler vardı. Kendimi onunla evli gibi hissetmiştim. Bu kesinlikle fazla tatlıydı.
"Senin için bir şeyler hazırlayacağım. Bilgisayarda kulaklıkla film izleyebilirsin. O gidene kadar odadan çıkmak yok."
"Anladım, çıkmayacağım."
Minseok için yiyecek ve içeceklerle dolu bir tepsi hazırlayıp odama götürdüm. En sevdiğim pofuduk koltuğunun üzerine bıraktım. Ondan beklemediğim şekilde görünüyordu. Koltuğa yerleşmiş, laptop masasını önüne çekmiş oturuyordu. Bir yandan da yanındaki tepsiden bir şeyler atıştırıyordu.
