SON SATIR

Fasulyeden Sebepler

Gelelim fasulyenin faydalarına, daha doğrusu faydasız fasulyelerin vefasızlığına.
Yüreğinizin götürdüğü yere gittiğiniz, ilk başta çok doğru gelen zamanla yanlış olduğunu kavradığınız yollar. Yanlış karar yoktur kader vardır diye avunuyoruz. Tamam her insan hata yapabilir, gözleriniz gülerken içinizden taşan sevgiyle kaçırdığınız ayrıntılar olabilir. Bu size kendinizi yıllar sonra aptal gibi hissettirebilir. O an için farkına varmadığınız birçok davranışın aslında sizi nasıl yaraladığını... Herkes için fasulyeden sebepler ama sizin biriktirdiğiniz, sonunda "bu muydu?" dediğiniz...
Buymuş!! Bu kadarcıkmış sevgisi, aşkı, merhameti... Yalnızca kendisi varmış, kendi istekleri, kendi rahatı, kendi boşvermişliği... Bir süre sonra ister istemez karşınızdakinin davranışlarını taklit ediyorsunuz. Onun verdiği tepkileri sizde vermeye başlıyorsunuz. Kendinizi geri çekiyor uzaktan seyrediyorsunuz. Lodosta taşıp kabaran dalgalar gibi olan sevginiz, medcezir etkisine bürünüyor bi anda. Durgunlaştığınızı önce farketmiyor, çünkü sizi zaten görmüyor. Ilginizi geri çekmeye başlayınca bir şaşkınlık peydah oluyor. Gelir geçer olduğunu düşünüyor.Onun adına karar vermedim ve yargılamadım hemen beni bencillikle suçlamayın. Ve beklemeye başlıyorsunuz, neyi mi? Sizi sevdiğini göstermesini, ilgilenmesini, yorulduğunuzu anlamasını, size değer verdiğini hissettirecek herhangi bir davranışını... Pc'ye yükleme yaparken "loading..." yazıyor ya hani işte öyle uzun bir süre bekliyorsunuz...Ve yükleme hiç tamamlanmıyor.
Bu arada depresyon kapı arkasından size göz kırpıyor. Ruh yorgunluğu, fiziksel yorgunluk olarak çöküyor üzerinize. Eliniz kolunuz kalkmıyor canınız birşey yapmak istemiyor. Önceki canlılığınız, insanlarla iletişiminiz bile azalıyor. Neden? Hayal kırıklığı yaşıyorsunuz, çok severek isteyerek verdiğiniz kararın, bilinçsizce alınmış olduğunu fark ediyorsunuz ya da kader işte burada devreye giriyor, pişman olmanıza, keşkeler sıralamanıza neden oluyor. Yapacak birşey yok, yaşadıklarımız şimdiki idrakimize sebep.
Hala o saf sevginizle kalmayı ve gözünüzün kör olduğu anlarda kalmayı istediğiniz zamanlarda olmuyor değil. Aptaldım ama mutluydum diyorsunuz. Belki de siz demiyorsunuzdur. Her neyse durum şu ki vefasız fasulye halâ farkında değil neden degiştiğinizin, sizinde isteklerinizin olabileceğinin...
Ne oluyor diye ilk sorduğunda boş boş yüzüne bakarsınız. Ah!! tamam anlamamış açıklama yapmalı konuşa konuşa anlaşan guruptayız sonuçta. Bir söylersiniz tamam der, bir süre mutlu olmaya devam edersiniz "kendi hüsnü kuruntunuz" olur. İkinci kez söylersiniz bu sefer daha kısa sürer "çok şey istiyor" olursunuz. Üçüncü de söylemeye mecaliniz kalmaz yine de anlatmaya çalışırsınız cevap olarak "boş konuşma" olur ve sizin için o artık finaldir... Bir daha ne anlatmaya ne anlaşılmaya ne de artık görmeye tahammülünüz kalmaz... Ve farkına varmadığı vefasızlığı, tek sözünüzle şok etkisi yaratır... Üzgünüm o kadar yıprattın ki artık amuda kalksan faydasız. Farkettim ki bir kere kıran yine kırar...

Yeniden başlamalı ve tutunacak bir dalınız olmalı... Var olan dallarınıza çiçek açtırmalı,yüzünüzü güneşe dönmelisiniz. Bu hayatta hiçbirşey istediğiniz gibi gitmemiş olabilir. Düşünceleriniz diğerleri tarafından bertaraf edilmiş olabilir. Bu durum sizin özgüveninizi zedelemiş olabilir. Görünmez zincire vurulmuş olduğunuzu ve farketmediğiniz psikolojik baskının sizi ne kadar zor durumda bıraktığının artık farkına varmalısınız. Her ne olmuş olursa olsun mutlaka bir çıkış kapısı vardır.

Bu noktadan sonra depresyona kapıyı kapatıp hadi bakalım şimdi yeni bir BEN zamanı demelisiniz... Hayat çok kısa, ucunu kaçırdığınız ipi bulma vakti gelmiş geçiyor. Madem faydasız fasulyeye laf anlatamıyorsunuz. O zaman gösterin kendinizi... "Ben yeterliyim", "Kendimi onaylıyorum" gibi cümleler aslında çok güzel ifade ediyor durumunuzu.Anladınız siz onu :)

Şarkı seçimi ve düzenlemeye olan katkısı için adaşım Acrakcay a teşekkür ederim, seviliyorsun...