My teacher ✅

~32~

Namjoon

Έχουμε γυρίσει από την εκδρομή εδώ και τρεις εβδομάδες. Είμαστε πολύ καλά με τη σχέση μας. Αγκαλιαζόμαστε και φιλιόμαστε πολύ πιο άνετα. Έχουμε αποβάλει τις περισσότερες ντροπές.

Όλες οι συναντήσεις μας έχουν γίνει μέχρι τώρα στο σπίτι μου. Εδώ δεν έχουμε το φόβο ότι μπορεί να μας δει κανείς. Ωστόσο θέλω πολύ να βγούμε ραντεβού. Πολλά ραντεβού. Να κάνουμε διαφορετική πραγματικά μαζί.
.
.

Επιτέλους είμαι ευτυχισμένος.
Είμαι πολύ ευτυχισμένος.

.
.

Το κουδούνι χτύπησε και όλα τα παιδιά έβγαιναν διάλειμμα.

Ν: Seokjin μπορείς να καθίσεις λίγο, θέλω να σου πω κάτι.

J: Μάλιστα κύριε.

Ν: Ο Jungkook γιατί δεν μπήκε στο μάθημα μου;

J: Νομίζω πως δεν αισθανόταν πολύ καλά.

Ν: Εντάξει τότε.

J: Αυτό μόνο θέλατε;

Εκείνη την στιγμή βγήκε και ο τελευταίος μαθητής από την τάξη. Τον τράβηξα στην αγκαλιά μου και φιλήθηκαμε.

J: Επιτέλους. Μου έχεις λείψει απίστευτα.

Ν: Κι εμένα. Αυτές οι δυο μέρες χωρίς να συναντιόμαστε ήταν εφιάλτης.

J: Σήμερα μπορείς ε;

Ν: Ναι, αλλά σήμερα θα διαβάσουμε.

J: Τι; Γιατί;

Ν: Δεν μπόρεσες να λύσεις καμία από τις ασκήσεις που σας έβαλα μέσα στο μάθημα.

J: Δυσκολεύομαι.

Ν: Για αυτό θα σε βοηθήσω εγώ.

J: Καλά.

Ν: Μην μουτρώνεις. Μαζί θα είμαστε πάλι αφού.

J: Μετά το διάβασμα θα κάνουμε αγκαλίτσες;

Ν: Ναι.
Του έδωσα ένα πεταχτό φιλί στα χείλη.

J: Και φιλάκια;

Ν: Ναι.
Και του έδωσα ένα φιλί στο ένα μάγουλο.

J: Στο κρεβάτι θέλω, όχι στον καναπέ.

Ν: Ναι στο κρεβάτι.
Και του έδωσα ένα ακόμη φιλί στο άλλο μάγουλο.

J: Είστε τόσο ζεστός.
Με έσφιγγε από τη μέση έχοντας το κεφάλι του στο στέρνο μου.

Ν: Θα ήθελα να μείνουμε έτσι κι άλλο, όμως δεν γίνεται. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να κάποιος να μας δει.

J: Μακάρι να είμασταν ελεύθεροι να φιλιόμαστε παντού. Να μπορούσαμε να το σκάσουμε και να ζήσουμε οι δυο μας μακριά, χωρίς να μας νοιάζει τίποτα άλλο.

Ν: Στο μέλλον θα μπορούσαμε..

J: Αλήθεια;
Σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε με ορθάνοιχτα μάτια.

Ν: Ναι. Θα ήταν καλύτερο να βρούμε μια άλλη πόλη και να κάνουμε μαζί μια νέα αρχή.

J: Ναι μαζί.

Το έχω σκεφτεί και ονερευτεί από την πρώτη μέρα που τα φτιάξαμε. Κάθε φορά που θέλω να ταξιδέψω η σκέψη μου πάει εκεί.

Ν: Ναι όμως τώρα, έχεις να τελειώσεις ένα λύκειο. Έλα μαζί μου στο γραφείο να σου δώσω ένα βιβλίο;

J: Πλάκα κάνεις τώρα;

Ν: Πριν έρθεις σπίτι μου, θέλω να έχεις διαβάσει κάποια πράγματα.

J: Αχ τι περνάω.

Ν: Όλο γκρινιάζεις, όταν προκειται για διάβασμα.

J: Αφού είσαι υπερβολικός.

Ν: Θέλω το καλό σου.

J: Το ξέρω...αλλά θα πρέπει κι εσύ να μου εκπληρώσεις απόψε μια επιθυμία για αντάλλαγμα.

Ν: Σύμφωνοι, αλλά μόνο αν λύσεις τουλάχιστον τις μισές ασκήσεις που θα σου βάλω σωστά.

J: Το δυσκολεύεις. Ξέρεις όμως, πως εκτός από γκρινιάρης, είμαι και πεισματάρης.

Ν: Το ξέρω. Τι θα ζητήσεις; Πίτσα;

J: Όχι.

Ν: Τι;

J: Δεν θα σου πω. Έκπληξη.

Ν: Καλά. Άντε πάμε στο γραφείο γιατί πέρασε η ώρα και θα χτυπήσει κουδούνι.

J: Μάλιστα κύριε καθηγητά.
.
.

Πήγαμε γρήγορα στο γραφείο να προλάβουμε πριν χτυπήσει το κουδούνι. Ο Taehyung σήμερα έχει υπηρεσία στους διαδρόμους, οπότε μπήκα χωρίς να χτυπήσω τη πόρτα.

.
.

Αναμενόμενο τι θα συμβεί μετά 😅αλλά δεν προλαβαίνω να το γράψω!

.
.
Εκτιμάω κάθε σχόλιο σας!

Φιλιααα!