DEFYING GRAVITY
CHAPTER 1
"akfkckvorickaoqovjkfkdis" he mumbled something.
"are you saying something?" tanong ko.
"wala, sabi ko kung makatingin ka kala mo maganda" sagot nya.
"Aba't--"
"Oo, gwapo ako. Tss. Di ka man lang talaga marunong tumingin ng mukha?" inis na sabi niya
"Shut up!" sabi ko.
He just smiled then put his shades on.
Kala mo gwapo, gwapo naman talaga. Psh. Pumikit nalang ako tsaka natulog.
...
"Hala, nakakuha ng chix si sir ah!"
"tumahimik ka, Bonaflor"
Sinampal ko yung katabi ko. "Ang ingay, bushit"
"Hahahaha you're cute"
Wait... What? Agad akong napatayo. "Dude, ang manyak mo. Officer ka pa naman tss"
"umupo ka nga dito." saad niya sa akin. Duh, at may gana pa talaga siyang sabihan ako. Tatay ko ba siya? Tatay ko ba?
Umupo ako sa tabi niya tsaka tumingin sa bintana. Shit! Ang sakit naman sa mata. I checked my phone pero na remember ko na wala pala akong games. Ang boring dito, huta.
"Hoy lalaki!" sabi ko. Tumingin lang siya sa akin.
"mag tanong ka nga" saad ko.
"aba kung maka command ka, commander kita? Commander?" sabi niya. Sinapak ko siya.
"Aray! Putspa!" galit na sabi niya.
"magtanong ka sabi eh." sagot ko.
" Anong color nang tae mo?" tanong niya.
"Bakit yan ang tanong mo?!"
"Ano ba dapat ang itatanong ko? Number mo? Feeler ka din no?"
Aba't ako pa yung feeler. "Ikaw nga yung nanghahablot ng earphones, ako pa yung feeler" I mumbled.
"Oh sya, seryoso na. Ano pangalan mo? Taga saan ka? Bakit dito ka sumakay? Sino pupuntahan mo? Bakit mag isa ka lang? Bakit ang---" oh diba? Kung makatanong, wagas.
"Pre, hinay hinay lang no? Mahina ang kalaban. Tss" sagot ko.
"Ako si Zymith Zcarina Villamor. Taga Cebu po ako. Eh sa mahal ang commercial flights eh. Pupuntahan ko mga pinsan ko..." di ko natapos na sagot.
"Bakit mag isa ka lang?" tanong niya.
"Eh sa wala silang time sa akin eh."
"oh... Uhm..."
"syempre joke laaaang HAHAHAHAHAHA busy po kasi yung parents ko sa negosyo. Tapos yung kapatid ko, busy sa studies. Kaya here I am, traveling alone" sagot ko.
"You're lying" sabi niya.
"Anong you're lying, you're lying ka diyan?" tanong ko.
"malamang, sabi mo Villamor apilyedo mo. Eh, Montreal naman pala" halaaaa. Paano niya nalaman?
"Paano---"
"Gong gong, baka nagpa manifest ka kanina. Tanga" sabi niya tsaka tumawa.
"putanginamo! Middle name ko yun Villamor. Gong gong" sabi ko sabay sapak at suntok sa kanya.
*EHEM*
"miss, with all due respect, pero pwede mamaya na yang harutan nyo? Nakakadisturbo kasi" sabi nung nakaupo sa kabilang upuan.
"Shut up!/Sorry po, miss" at talagang nag so-sorry pa sya sa bruhang babae yan.
"tss, chixboy" bulong ko.
Sumandal siya sa akin.
"Ikaw lang naman yung chix na pinatulan ko" bulong niya. Sinapak ko na naman siya. Walanghiyang sundalo to.
"I'm Adamson Gamboa. From Cotabato..."
"Tinatanong ba kita?" tanong ko.
"Yup. You're asking me now" sabi niya.
"Psh. Pilosopo" bulong ko.
"Unfasten your seatbelt. Nandito na tayo." sabi niya. Aba oo nga no? Nalibang talaga ako nitong lalaking to.
I unfasten my seatbelt, pero putspa. Ayaw nyang ma unfasten.
Hinanap ko yung ugok na yun. Nakita ko siyang may kausap na lalaki. Bagay sila, bromance hihi.
"HOY ADAMSOOOOON" sigaw ko.
"Excuse me miss, may problema ba?" tanong ng sundalo. Thank God, may makakatulong na sa akin. I'm a damsel in distress here, duh.
"Ah sir, di ko kasi ma buksan yung seatbelt ko. Baka pwedeng magpatulong" sabi ko tsaka smile.
"Ganyan lang yan miss oh..." akmang hahawakan niya yung seatbelt ko when a crazy freak appeared.
"Bonaflor. Sinong nagsabi sayo na hawakan mo siya?" sabi nung Gamboa na yun.
"Sorry sir" sabi nung Bonaflor tsaka umalis.
"Alam kong gwapo ako. Don't drool over me" sabi niya
"Ang kapal ng mukha." sabi ko sa kanya.
Lumapit siya sa akin tapos in-unlock ang seatbelt ko, pero fail.
"Hala patay ka. Mamaya, ilo-load ng bomba tung eroplano na to tapos, pwedeng may depekto. Sasabog yung airplane, kasama ka"
Oh shit, is that gonna happen? Huhuhu natatakot ako.
"Wa-wag ka ngang magbi-biro diyan, Adam he he he"
"Di naman ako nagbibiro ah. Totoo naman yun" sabi niya. Shit, ang seryoso ng mukha niya. Totoo talaga?!
BINABASA MO ANG
Defying Gravity
Short StoryShe was bombarded by the truth and hopes that someone would save her. He swore something he will never do until he met her. In an airplane who defies gravity, their paths crossed.