Defying Gravity

Chapter 8

DEFYING GRAVITY

Chapter 8

"He's my man and he can listen to whatever you want to say." I said. Nakita kong seryoso siyang tumitig kay Adam. Adamson, on the other hand, hold my hand tighter.

"Totoo ba pre? Boyfriend ka niya?" Carter asked without breaking their staring session. Tumango lang si Adam. "Fuck" sabi niya.

"May problema ba dun, pre?" tanong ni Adam sa kanya.

"Wala. Sa-Sana alagaan mo yang pinsan ko" sabi ni Carter. WHAT?! Naramdaman kong nagulat si Adamson.

"A-anong pinagsasabi mo?" tanong ko.

"Zymith" bumuntong hininga siya. "I am not arranged. Arranged marriage is bullshit. I-I found out that you are my 3rd degree cousin. Mom said she will tell you about this but I said no." saad pa niya.

"Eh putangina mo, you could have saved her from her ultimate heartbreak by telling her the truth. Bobo" sabi ni Adamson.

"Kasali ka ba sa usapan, pre?" galit na tanong ni Carter. Hinigpitan ko ang hawak sa kamay ni Adamson nang nakita kong umigting ang bagang nito.

"When did you know?" tanong ko. I can feel the big lump in my throat.

"3 months before our 10th monthsarry" saad niya.

"Wow, you kept that as a secret from me for fucking 4 years! You don't even bother saying the truth!" sabi ko. Di ko na mapigilan ang luha ko.

"I-I thought your dad is the one who'll tell you" sabi niya.

"Bullshit, Carter! That's bullshit! Alam ito ni dad?" tanong ko. I can't believe it!

"Our family knows about it... Except Jhamai"

"Fuck you. Get lost. Nakakadiri ka. Nung 8th monthsarry natin, alam mo na noon di ba? Pero hinalikan mo ako. Kadiri Carter. Nandidiri ako ngayon, kung alam mo lang." sabi ko.

"I-I'm so-sorry, Zy"

"STOP CALLING ME ZY! GET LOST!" sigaw ko. Oo, nasaktan ako ngayon. Sobrang nasaktan. Ngunit di dahil sa magpinsan kami kundi dahil nagawa ng pamilya kong itago ang katotohanan. Bumagsak ako sa lupa, di kinaya ng mga paa ko. Patuloy parin akong umiiyak. Bullshit, I kissed my cousin. 5 times! Fuck!

Nakita kong lalapit si Carter. Lahat nang pagmamahal ko sa kanya, napalitan ng diri at galit. Putanginang pinsan to. "DON'T. YOU. DARE. TOUCH. MY. GIRL" Sabi ni Adamson.

"Zy, I can fight." sabi ni Carter. Ghad, I want to puke.

"Fuck fighting, Carter." sabi ko tsaka tumayo. Tinulungan ako ni Adamson. "Wala tayo sa teleserye na may dadating na balita na di talaga tayo mag pinsan. We are really, truly, cousins. And you dare to fucking fight? I'm sorry but I don't love you more than a cousin now" I said.

"Bakit Zy, dahil sa sundalong ito?" tanong niya at tinuro si Adamson. "Pre, may the best man win" he continued, then stretched his arm towards Adam, and smiled.

"No Carter, because on the first place, you lose." I said. "Adam's the best man, because he won". Puta, sana di to seryosohin ng gong gong na ito.

Bumuntong hininga si Carter at lumabas na sa gate. Nang di na namin siya makita, pumasok ang demonyong gong gong.

"Narinig mo ba yung sinabi niya, Adam? I will never fight for my cousin. Yucks!" sabi ko.

"Ayieee, Adam's the best man, because he won pala ha? Ayieeee" sabi niya sabay tusok sa giliran ko.

"Kahit kailan ka talaga, Gamboa. Gong gong" sabi ko tsaka tumawa.

"Ayieee tumawa siya. Inlove ka na sa akin no? Ayieee" tanong niya. Putanginang tao 'to.

"Tumahimik ka diyan, Gamboa" sabi ko.

"Aysus, inlove ka nga sa akin?" tanong niya.

"We met a week ago" sabi ko.

"1 week and 3 days" sabi niya.

"Tapos sasabihin mong inlove ako?" tanong ko.

"Inlove nga ako sayo eh" sabi niya

"Gong gong. Ayaw mong pumasok?" tanong ko. Para maiba yung topic.

"Bukas nalang. Pupunta ako dito. Mag bake ka nang cake Montreal, ah?" sabi niya.

"Pahingi pambili ingredients" sabi ko. Kukunin na sana niya ang kanyang pitaka. "Joke lang, ito naman. Ako na bahala" sabi ko.

"Sige, mauna na ako, Montreal" sabi niya.

"Sige, mag ingat ka, Gamboa" sagot ko.

"Since when did you start to get concerned about me?" tanong niya

"Since today, ayaw mo? Sige, sana madisgrasya ka. Enjoy your accident!" sabi ko.

"Walang hiya ka. Hahaha. Sige na, mauna na ako, darling" sabi niya tsaka lumabas sa gate. Hinintay kong makaalis ang motor niya tsaka ako pumasok. Nagulat ako nung nandoon si Jhamai.

"Oy, sorry kung ganun ang nangyari. Di ko alam. Kung alam ko sana, sinabi ko na sayo" sabi ni Jhamai.

"So, you've been listening?" tanong ko

"oo." sagot niya

"It's okay Jhamai. I think I really need to talk to dad about this one." I said. Tumango lang siya.

"Pero infairness, I can see a progress! So aamin ka na nga na crush mo si Gamboa?" tanong niya tsaka nagsmile.

Umiling ako. "Shut up. And by the way, pupunta siya dito bukas kaya mag bi-bake tayo ng cake. Later, bibili tayo ng ingredients" sabi ko tsaka naglakad patungo kwarto.

"could this be real? After 4 years, may pinansin ka nang lalaki? KYAAAAH~" at yumanig sa sigaw niya ang bahay namin.