Ai Shi?

Wonderland

[finale çok yaklaştı hikayem arkadaşlar bu arada uzun süre yazamadığım için affedinT.T umarım seversiniz bu bölümü iyi okumlar art arda iki bölüm daha atacağım 17. bölüm final T.T ]

''Üstüme gelme! bilmiyorum dedim ya! Geldiğimizden beri doktorların gözetimi altında!'' Maku Aoi'nin sesinden ne kadar endişeli ve korku dolu olduğunu anlıyabiliyordu. Maku elini yumruk yapıp dudaklarına götürüp boğazını temizledi. 

''Aoi...Tamam sakin ol üstüne gelmiyorum...Sadece olayı bana baştan sona anlatır mısın? Kaori ile olan durumdan yada varsa daha öncesinden...''

''Pekala Maku-san...'' Aoi'nin sesi az da olsa sakinliğini koruyordu ve Leo'nun odadan çıkmasını sağlayacak tartışmadan şu ana kadar her şeyi anlatmaya başladı. Gai olayı az da olsa biliyor üzgün bir şekilde arkasına yaslanıyordu. Shiroki ise olayı dinledikten sonra daha da üzülmüştü.

Maku bir iç geçirdi ve Aoi'nin gözlerine baktı. ''Kaori için işlemleri çoktan başlattık ve size bir daha tartışmamanız gerektiğini söylemiştim... Zaten iki gün sonra tatile gideceksiniz. Kaori'ye son bir şans daha vermiştik ama artık bu yaptıklarına tahammül edemiyoruz.  Umarım Leo-chan çabucak iyileşip aramıza karışır tekrar...'' Maku ve gençler bir süre suskunca bekledi. Leo'nun bakıldığı oda açılınca herkes ayaklandı ve doktor dışarı çıkınca Aoi hemen doktorun yanına koştu. ''D-durumu nasıl? ağır bir şey var mı?'' Doktorun yüzüne sıcak bir gülümseme yayıldı. ''Merka etmeyin genç bayım...Durumu çok iyi sadece kafasına aldığı hasara anında müdahele yapılmadığı için şok geçirmiş... Röntgende de baktık hiçbir sorun yok sadece zedelenmiş, kemiğe inmemiş bu konuda çok şanslı Miyazaki-san...'' Aoi'nin yüzüne huzur dolu bir mutluluk yayıldı '' N-ne zaman taburcu olabilir?'' Bu seferde mutluluktan kekeliyordu Aoi. Doktor gülümsedi

 ''Bu gün ipi elden bırakmayıp burada bakımda tutacağız ama yarın akşam üstüne doğru yada öğlen gibi taburcu olabilir. Refakatçi olarak biri kalacak mıydı?'' 

''Ben kalacağım...'' 

''Pekala hemşire şimdi gelip size bir form verecek onu doldurduktan sonra kalma işleminiz gerçekleşecek. İyi günler'' Aoi doktorun önünde saygıyla eğildi ve Maku ile gençler Aoi'ye yaklaştı. 

''Eee durumu nasılmış?'' Maku merakla Aoi'ye bakıyordu. Aoi gülümsedi ''Durumu çok iyiymiş bu günlük ne olur ne olmaz diye burada kalacakmış ama yarın öğlene yada akşam üstüne doğru taburcu olmasında bir sakınca yokmuş.'' Aoi bunları anlatırken bir hemşire gelip Aoi'ye doldurması için formu uzattı. ''Ah burada refakatçi olarak ben kalacağım Maku-san bir sorun olmaz değil mi? siz yurda dönersiniz?'' Maku Leo'nun durumunu öğrenince çok mutlu olmuştu.

''Pekala sen kalabilirsin Aoi-chan... Ama taburcu olduğu zaman beni arayacaksınız geçen hastane olayınızı hatırlıyoruz beyefendi''

Aoi formu doldururken gülümsedi ve imzasını atıp bakışlarını Maku'ya çevirdi. ''Söz veriyorum taburcu olduğu zaman haber vereceğiz...'' ''İyi o halde! Biz gidiyoruz bir aksilik olmazsa yarın yurtta görüşürüz!'' Maku Gai Shiroki'nin yanına yaklaştı bir şeyler konuştuktan sonra Gai ve Shiroki Aoi'ye el sallayıp hastaneden çıktılar.

Aoi Leo'nun odasına geçti. Boğazında bir şey takılmıştı sanki. Zorlukla yutkunup yatağın yanındaki tek kişilik koltuğa oturdu ve onu izlemeye başladı. Uyuyordu hiç bir hareket olmadan sadece nefes alış verişi duyuluyordu. Saçlarını okşadı Aoi. ''Hala sana seni seviyorum diyemeyecek kadar korkak olduğum için özür dilerim.'' Derin bir iç çekti. 

''Uyan artık cüce...''

###

''Hey...Uykucu uyan!'' Aoi homurdanarak gözlerini açtı. ''Ne oluyor ya?'' Karşısında yatağında doğrulmuş ve sırıtarak kendisine bakan bir Leo görünce Aoi çok sevindi tam ayaklanıp ona sarılacakken durdu ve sadece omzuna hafifçe vurnakla yetindi. ''Aç mısın cüce?'' Leo kafasını evet anlamında sallayıp gülümsedi. 

Aoi hemşire çağırmak için Leo'nun yatağında olan tuşa bastı ve Leo'nun saçlarını karıştırdı. ''Başımıza sürekli böyle bela açacak mısın cüce?'' Leo sadece şirin bir şekilde dudak büzmekle yetinmişti ve Aoi güldü.

Kapı çalındı ve hemşire kapıyı açıp eğilirken sordu ''Bir isteğiniz mi vardı efendim?'' Aoi gülümsedi ''Leo'nun karnı acıktı kahvaltı getirebilir misiniz?'' ''Hemen efendim!'' hemşire tekrar eğilerek odadan çıktı ve Aoi bakışlarını Leo'ya çevirdi ona uzun uzun bakmaya başladı. Yüzünün her ayrıntısını belleğine kaydediyordu. 

''H-hoey... Deve?...Deve?~ AOİ!!''

Aoi küçük bir sıçramayla kendine gelmişti. ''E-evet?'' Leo gözlerini kısıp alt dudağını ısırdı ve tuhaf bakışlar fırlattı Aoi'ye. ''Nee?'' Aoi şirince çıkışınca Leo gülümsedi. ''Neden o kadar tuhaf bakıyordun?'' ''Nasıl bakıyordum ki cüce?'' Leo Aoi'nin ona olan bakışlarını yaptı ve Aoi gülüp ''Tamam tamam! nasıl baktığımın farkında bile değilim!'' Bu sırada kapı çalındı ve hemşire eğlip kahvaltı tabağıyla odaya girdi. Leo'nun masasını hazırlıyordu. ''Afyet olsun efendim! Bir isteğiniz olursa tekrar düğmeye basmanız yeterli. '' Aoi bakışlarını hemşireye çevirdi. ''Doktoru çağırabilir misiniz konuşmak istiyorum...'' ''Pekala efendim müsitse hemen çağıracağım...'' Hemşire odadan çıktıktan bir kaç dakika sonra Naoko içeri daldı ''yine mi siz veletler ha!?'' Gençler kahkaha attı ve Aoi kalkıp Naoko'ya sarıldı. ''Söz anne bir daha tek gelme amacımız seni ziyaret etmek olur!'' Naoko sıkıca Aoi'ye sarıldıktan sonra Leo2ya yaklaştı ve saçlarını karıştırıp alnına öpücük kondurdu. ''Bu sefer başınıza ne geldi? hm?'' Aoi ve Leo'nun yüzü düşmüştü ve Naoko geçiştirir gibi elini savurdu ''Haha Aman canım! sormadım farzedin! İyi olmana sevindim Leo-chan! Daha buraya geldiğinizi sabah hemşirelerden duydum! Şimdi konrtolüm var ben kaçtım! '' Naoko ayaklanıp odadan çıktığında Leo gülümsedi. ''Teyzen çok sevimli...'' Aoi Leo'nun sesinde çıkan yanlızlığı fark etmişti ve Leo'ya sarıldı. Leo yine Aoi'ye tuhaf tuhaf bakmaya başladı.

''Deve bazen kafanı tatamiye çarpan senmişsin gibi geliyor bana ama...'' Aoi gülüp geri çekilde ve koltuğuna oturdu. ''Bu davranışlarımı unutma çünkü bir daha olmayacak Cüce.'' yine o cool city guy havasına gimriş soğuk bakışlarına bürünmüş konuşuyordu. Leo gülüp yumruğunu havaya kaldırıp savurdu. ''işte bu hallerine alışığım Aoi-san! One öyle vıcık vıcık!'' Aoi öldürücü bakışlarını Leo'ya çevirdi gülmemek için kendiyle mücadele veriyordu ve Leo korkup kahvaltısına yumulduktan sonra çarpık bir şekilde gülümsedi.

###

''Özlemişim be!'' Leo kendini yatağına bıraktı ve güldü. Aoi ona soğuk bakışlar atıyordu. ''Hey! Şu dağınıklığa bak yarısı senin eşyan!'' ''Neee!!? Ben hasta bir çocuğum benim yerime toplarsın değil mi Aoi-kun?'' Aoi kıyafetleri toplamaya başladı ve topladıktan sonra Leo'nun trabzanlarına tutunup tüm kıyafetleri üsütne bocaladı. ''Oldu mu bak topladım?'' gülüyordu Aoi. Leo kıyafetlerin arasından sıyrıldı ve somurttu. ''Yah! ben böyle yapacağını bilsem paşa paşa toplardım!'' Leo da güldü ve kıyafetlerini yatağının yanına koyup tekrar yatağına uzandı.

''Cüce...Valizini hazırla yarın yurttan çıkıyoruz ya.''

Leo ayağa fırladı. ''Nereye be?!'' Aoi gülümsedi. ''Hastamızın bir tatile ihtiyacı var!'' Leo göğsünü gere gere gülümsedi fakat bu Aoi'nin ona fırlattığı boxer'la son buldu.

''Aptal! Okul gezisi!''