Thomas uyandığında kocaman çadır gibi bir şeyin içindeydi.
Neler olduğunu hatırlamak için bir süre çadırın tavanını izledi.
Newt'inin kurtulduğunu ve Minho ile kavuştuklarını hatırlayınca büyük bir Sevinç'le ayağa kalktı ve çadırdan çıktı.
Dışarıda uzun bir masada kahvaltı yapan arkadaşlarını gördü.
"Oo uykucu prens de uyanmış" dedi Newt ve Minho ile birlikte ayağa kalktılar.
Thomas koşarak ikisine de sarıldı. Ayrıldıklarında Thomas gözyaşlarını tutamadı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Burada Newt onlara sarılıyor gibi gözüküyor ama olsundu)
"Ah hadi ama Tommy beni de ağlatacaksın" dedi Newt ve gülerek, ağlayan Thomas'ın dudaklarına yapıştı.
Kimse o an Newt'in Thomas'ı öpmesini beklemiyordu ama yine de bu Thomas'ın uzun zamandır beklediği bir şeydi. O da herkesi şaşırtarak Newt'in belinden tutup onu kendine çekti.
Ayrıldıklarında Minho gülerek ekledi "Ben de ne zaman anlayacağınızı merak ediyordum çocuklar." Çekil gözleri daha da çekikleşti ve yüzünde tatlı gülümsemesi vardı.
Newt müzipçe gülümsedi.
"Tommy, gel seni bir yere götürmek istiyorum" "Oo nereye böyle" dedi Minho sırıtarak Newt de ona aynı bakıştan geri attı ve Thomas'ın elinden tutarak, Thomas'ı sürüklemeye başladı.
"Aslında ilk öpücüğümüzü burada almak istiyordum ama sen ağlamaya başlayınca ben de dayanamadım" dedi ve yavaşça dudaklarını yaladı Newt.
Newt'in Thomas'ı götürdüğü yere büyük bir kayadan sarkan sarmaşıkların arasından giriliyordu. Muhtemelen Newt etrafı gezerken farketmişti. Sarmaşıkların arkasındaki yer büyüleyiciydi. Arkada akan küçük bir şelale vardı. Newt 'nasıl?' dercesine Thomas'a baktı "Çok güzel" dedi Thomas.
Ordan çıktıklarında Tava, Thomas'ı yanına çağırdı ve Kayaç'ta bulduğu içinde not olan küçük şişenin kimin olduğunu bilip bilmediğini sordu.
"Bakabilir miyim?"
"Tabii ki dostum. Sahibini bulursan verirsin. Bu arada tebrikler."
Thomas teşekkür edip o küçük şişenin içindeki notu okumak üzere çadırına geri gitti.
